Thousand letters

Onderwerp: Thousand letters do 9 mei 2024 - 1:39

_{Het was een beetje een schande eigenlijk, hoe donker hun gebied was. Hoewel het zeer fijn was om door de schaduwen te sluipen en te jagen hier vond hij altijd dat het mooie oranje zonnige van zijn vacht nooit naar boven kwam. Het leek altijd op zo’n dorre roodachtige bruintint. Hij vond altijd dat hij het beste van zichzelf naar boven moest halen, maar hoe doe je dat in een schaduwrijke wereld wanneer je de ster van de wereld bent? Op zijn minst viel hij nog op tegenover zijn zusje, die een zeer donkere pels had. Maar hij leek meer op zijn moeder, en daar was hij trots op. Waar hij echter niet zo trots op was, was zijn oom. Er was iets aan hem waardoor hij gewoon instant schaamte voelde als hij hem passeerde. En het erge van al was – hij zag opeens, nu hier en dan, zijn pels in het vage licht dat door de bomen kwam gebroken, en hij besloot een hele scherpe bocht weg van hem te maken want hij was het laatste waar hij behoefte aan had- maar hij stapte niet zo elegant op een tak, die heel hard kraakte, en nu huppelde de jonge vlamrode kater nog sneller weg uit nog méér schaamte. Dit moest een rustige jacht worden, niet de road to shame! Hij kon alleen maar hopen dat zijn oom hem niet had gezien of gehoord.

+Morningpaw
+I apologize in advance for his behaviour}

Onderwerp: Re: Thousand letters zo 19 mei 2024 - 0:16

Rather a witty fool
than a foolish wit.

Het was uiteindelijk zijn grootte en zijn spierkracht geweest dat hem zijn warrior naam gegeven had. ze konden hem niet voor altijd een apprentice houden en wat vechten betrof kon hij dit als geen ander- dikke spieren maakte hier wel een zekerheid van. En daarnaast kon hij echt wel achter patrols aansjokken. Morninglight had niet echt geweten wat dit nou allemaal precies in hield toen het hem werd uitgelegd. Het belangrijkste wat hij destijds gehoord had was dat hij een warrior zou worden en alles daarna was als sneeuw voor de zon vervlogen. Hij had het gehaald.

En net op tijd ook, want zijn neefje en nichtje waren inmiddels al weer ingetrokken in de apprentice den en hoewel Morninglight niet heel veel schaamte gevoel had- moest hij toch echt een grens trekken hier. Zodat hij nu, glimlachend op één van de twee af kon stappen. "Solarkit!" versprak hij zich in enthousiasme "Ben je aan het trainen? Oe wie was ook alweer je mentor?!" ratelde hij enthousiast verder alsof Solarpaw hem het nog niet drie keer al verteld had.

Thousand letters D76nsxe-46c4f42c-ff00-4bd6-8f8c-4c4918f1dc74.gif?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcL2JhNzc4NmY2LWRjMDctNDc1Yy1hNDEwLTZmMzk4M2M3MjgwZVwvZDc2bnN4ZS00NmM0ZjQyYy1mZjAwLTRiZDYtOGY4Yy00YzQ5MThmMWRjNzQuZ2lmIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

Not all who wander are lost.

But i sure am.