back home and she's gone AGAIN

Zaria heeft net Ziva soort van gered van de riverclanleader en nog thunderclankatten en nu is ze weer verdwenen . Ze is zo sluw dan is ze hier en dan weer daar dacht zaria over ziva . Soms weet ik niet waarom ik haar nog help dacht ze . ¨ze beland toch altijd weer in de nesten ¨zuchtte ze diep . Ze keek met haar helblauwe ogen naar de heldere lucht . Ze beefde een beetje op haar poten . Ze had van gistere avond niets gegeten . En het was weeral bijna avond . Haar mooie lange staart zwiepte hevig heen en weer . Ze was nog steeds in de buurt van het bloodclankamp maar ze voelde zich helemaal niet goed . De zwartwitte bloedclanpoes hoorde in de verte een vogeltje tschilpen . Eindelijk dacht ze opgelucht . Ze liet haar zakken in sluiphouding en sloop op het diertje af . Op het juiste moment vloog ze op de vogel af en dode het in een klap . Eindelijk word mijn honger gelest dacht ze tevreden . Ze ging onder een oude boom zitten en at het diertje smaakvol op . Toen ze klaar was waren al haar spieren hersteld van de grote reis van de clangrens tussen de riverclan en de thunderclan . Ze stond op en strekte een voor een haar mooie glanzende poten . Haar helblauwe ogen glanzde weer en haar vacht straalde ook weer . Ze stapte naar het tweebeenhek en rook een kittypet . Zijn die echt zo slap dacht ze beheerst . Zaria was meer een denkertje dan een doenertje . Ze spitste haar oren toen ze de struiken zag ritslenen . ¨wie is dat ¨riep ze beheerst . ¨laat jezelf zien ¨zei ze weer .

Scars sloop door de bossen van het Rouge gebied. Hij wist dat hier lopen fataal kon zijn, maar zijn scherpe nagels zouden ze weer afschrikken. Hij strekte zich uit. Het bloed dat tussen zijn nagels zat was al opgedroogd. De gevoelige neus van Scars rook een konijn. En niet zo'n kleine ook. Hij dook op de grond en keek rond. toen zag hij hem. Hij sprong op hem en drukte zijn nagels in de vacht. Het bloed was weer tussen zijn nagels gaan zitten. Hij scheurde het vlees van het konijn en at het op. Het was sappig en dik. Het bloed droop uit zijn mond. Hij lachte duivels. Een briesje stak op. De bekende geur van zijn zus drong zijn neus binnen. Die zou vast Ziva weer eens gered hebben. Zij kwam altijd in de problemen. Zijn amberen ogen glansden bij het eten van het vlees. Altijd had scars een perfecte vangst. De koelbloedige kater ging op de grond liggen om het vlees verder op te eten. De zon liet de vacht van Scars glanzen. Toen het vlees tot op het bot op was, liep hij weer verder. Hij rook weer de geur van zijn zus Zaria. Hij lachte. Zaria was een denkertje, Ziva was een doenertje. en scars, die zat ertussenin. Hij kon zich over laten gaan op zijn instincten, maar hij kon ook goed nadenken over iets. Dat laatste deed hij bijna nooit. Scars volgde de geur van Zaria en sloop door de struiken naar haar toe. '' Wie is dat? '' Riep Zaria beheerst bij het horen van het geritsel. '' Laat jezelf zien '' zei ze. Scars grinnikte duivels. '' zusje Zaria. Wat doe jij hier bij de kittypets? Heb je een nieuwe partner? '' plaagde hij. Hij wist dat Zaria dit niet leuk zal vinden, maar toch deed hij het. Om Zaria te plagen.

¨ eh nee het is iets anders ¨ zei ze plagend terug . Ze staarde nog altijd naar de hemel tot dat ze doorhad dat scars dichterbij kwam . Ze draaide haar mooie zwarte kopje en keek scars droevig aan . Haar staart zwiepte heen en weer bij het zien van haar broer . ¨ ziva is net weer bij de clangrens geweest van de thunderclan en de riverclan ¨ zei ze al wat serieuser . ¨ en raad wie we daar hadden tegen gekomen .... stormstar en nog een paar thunderclankatten ¨ zei ze rustiger dan daar jeust . ¨ waarom is ze zo'n muizenbrein ? ¨ spuugde ze uit . Haar helder blauwe ogen fonkelde woedend en verdrietig gelijkertijd .¨ het maakt toch niets uit ze is toch weer verdwenen en deze keer mag ze het zelf oplossen ¨ zei ze kwaad. Ze had genoeg van ziva keer op keer te redden . Ze kon de keren niet tellen dat ze haar eigenwijze zusje had gered . Ze wende haar blik op een paar spelende kittypets kittens . Zij zijn zelfs nog slimmer dan ziva dacht ze ernstig . Ze sprong lenig van het hoge hek af en kneede in de vorstige natte grond . Ze rook plots de verse geur van een das en siste . Ze zag het grote dier al zitten tussen de bladeren . ¨ die is waarschijnlijk op de geur van kittens af gekomen ¨ zei ze terwijl ze met het puntje van haar staart wees naar de jonge spelende kittypets . Ze sprong snel op het grote dier af en beet heftig in zijn nek . Ze spuugde het vieze bloed van de das uit en boorde haar nagels in de rug van het vieze dier . De das gilde woedend en haalde naar zaria uit . Maar zaria was daar al op voor bereid en ontwijkte het makkelijk . Ze gaf de das nog een laatste beet en joeg het de bossen in . Ze wist niet wat scars hier van zou denken . Wie red er nu kittypets . Het maakte haar niets uit wat scars dacht ze kon nooit toe zien hoe die kittens zouden verscheurd worden door die das .

Scars keek toe hoe Zaria vocht met de das. '' Zaria. '' zei Scars kort. Hij wist hoe ze dacht en kom meeleven met haar. Hij gaf haar een lik over de kop. Hij wist dat hij nu ging klinken als een oude kat maar toch deed hij het. ''één ding dat ik geleerd heb, is dat iedereen anders is. Sommigen denken wat minder na, sommigen zijn was slimmer, sommigen zijn...'' hij slikte '' Goed.'' Hij wist dat Zaria nu dacht waarom ze die kittypets nou redde, ''Zaria, gaat alles wel goed met je, op het gedoe met Ziva na? '' Scars keek naar haar zus die wat triest keek en gaf haar een lik over haar kop. '' Je blijft mijn zusje.'' zei hij. '' Je kunt me alles vertellen.'' Hij keek in de blauwe ogen van de poes, zijn amberen ogen zacht. '' Vertel het me, ik zal geen reactie tonen, ergernis, of lachbuien. Vertel het, en je hart is gelucht'' Hij keek nogmaals in de ogen van haar zus en staarde haar lang aan, wachtend op een antwoord van de kat.

Ze wist niet echt hoe ze het moest uit leggen . Hij zal hoe dan ook toch in de lach schieten . Maar daar waagde ze het op . ¨ ik voel me eenzaam ¨ zei ze ten slotte . ¨ terwijl jij en ziva aan het praten of aan het spelen zijn met andere katten zit ik altijd eenzaam toe te kijken ¨ zei ze iets bedroefd . Ze ontmoete zijn blik maar keek snel weer weg . ¨ ik wil weg uit de bloodclan ¨ zei ze stil . Ze wist niet of ze in een andere clan mocht . Wie zou per slot van rekening een bloodclankat op nemen . En dan zou ze ook een andere naam krijgen . Ze wist niet wat er zou gebeuren als ze een rogue was . Kittypet ging ze al nooit worden . Daar was ze al heel zeker van . ¨ ik vertrek nu ¨ zei ze vastberaden . ¨ zeg jij tegen Icy dat ik vermoord ben door een paar clankatten ¨ zei ze . ¨ zeg geen namen of geen clannaam okee ik wil nu geen ruzie ¨ zei ze weer . Ze wachtte af tot scars antwoord en zei dan ¨ en zeg tegen ziva dat ik ...nee zeg tegen haar maar ook dat ik vermoord ben ¨. Ze knikte naar scars en wende dan haar blik op een rat die daar liep .

Scars // Bloodclanner // Warrior // BloodClan territorium.
Zaria wachtte even, ze dacht verscheurd na. ¨ ik voel me eenzaam ¨ zei ze ten slotte . ¨ terwijl jij en ziva aan het
praten of aan het spelen zijn met andere katten zit ik altijd eenzaam
toe te kijken ¨ zei ze iets bedroefd . Ze ontmoete zijn blik maar keek
snel weer weg . ¨ ik wil weg uit de bloodclan ¨ zei ze stil ¨ ik vertrek nu ¨ zei ze
vastberaden . ¨ zeg jij tegen Icy dat ik vermoord ben door een paar
clankatten ¨ zei ze . ¨ zeg geen namen of geen clannaam okee ik wil nu
geen ruzie ¨ zei ze weer ¨
en zeg tegen ziva dat ik ...nee zeg tegen haar maar ook dat ik vermoord
ben ¨ Scars keek naar haar zus die het verhaal vertelde. '' Je kunt niet liegen tegen je eigen zús! Ziva.... '' Ze trok haar woorden weer in. Laatst had de poes haar verrader genoemd. ''Ik ga met je mee '' zei Scars. ''Ik zal je iets vertellen. Ik kijk op tegen de clankatten. Ik wil een van hun zijn. Ze zijn zo... Aardig voor elkaar, ze leven anders. Wij hobbelen maar achter Icy aan en Saxon en we moeten dan een stel Clanners om laten komen.'' Scars keek verscheurd naar haar zus. Zo zat het wel in elkaar. '' Als we ziva iets vertellen... Dan wordt ze pissig en doet ze dingen waar ze spijt van krijgt. Ik wil mijn horrorleven achter mij laten. Ik wil weg uit dit kapotte kamp. '' Scars keek strak naar voren, naar de kittypets die stoeiden met elkaar. Toen schoot Scars echter iets te binnen. Een geweldig plan. '' Zaria, als we nou alle plannen van de BloodClan vertellen aan die Clankatten, zullen ze ons niet verafschuwen. Misschien nemen ze ons dán wel op in de clan. Ik verander mijn naam dan. Als we niet worden geaccepteerd, dan... Dan worden we Rouges. Maar eerst gaan we langs álle clans '' Scars was vastbesloten van het aanbod. Hij wilde anders heten. Een zacht briesje waaide door scars vacht heen. Zijn litteken op zijn schouder prikte, door de ijskoude wind. Boven het bladerdek staken kleine druppeltjes, een voor een. '' Het begint te regenen, Zaria. Kom we gaan '' Scars sprong van het hek af waar ze op zaten. Ze liep weg richting het donderpad, op weg naar de Windclan.

Zria kon haar oren niet geloven ! Zou scars het echt menen ? ¨ kom dan vertrekken we meteen !¨ riep zaria die ondertussen al verder was gelopen . ¨ we moeten wel eerst schuilen en overleggen hoe we in het kamp komen en welke geheimen we gaan vertellen ¨ zei ze slim. ¨ want anders gaan ze ons nooit opnemen in een clan , dan gaan ze denken dat wij verraders zijn en dat wij hun geheimen ook gaan vertellen ¨ zei ze vastberaden . Ze keek naar de wilde regen die op de grond storte . Ze zuchtte even . Ze keek naar de zwarte lucht die bewolkt was . Zou ze echt opgenomen worden in een clan ? Dan weet ik nog niet of ze me ooit gaan vertrouwen daar dacht ze bedroefd . ¨ waarom moest ziva ons vroeger mee nemen naar de bloodclan ?¨ vroeg ze onzeker. ¨ konden we niet naar een echte clan gaan ?¨ vroeg ze . Het was een tijdje stil . Ineens schoot er iets te binnen in zaria ! ¨ wat als ze nog steeds kwaad zijn over dat gevecht ! ¨ fluisterde ze . Ze keek onzeker naar scars . Hij moest niet al haar vragen beabtwoorden want dan zaten ze hier nog lang . ( nee echt beantwoord niet al haar vragen xD )

Scars dacht even na over de vragen. Natuurlijk kon hij ze niet allemaal beantwoorden. Zaria, die intussen een heel plan zat te bedenken, keek naar hem. "Zaria, misschien is het een beter idee als we vannacht gaan, een laatste nacht in de Bloodclan, weet je wel?" Scars vond het niet bepaald een goed idee om nu te gaan. Overal waren hier Bloodclanners wakker, en aangezien ze het leventje hier maar al te goed kenden, verraadden ze ons nogal gauw. "Als we ons voordat we gaan goed volproppen, krijgen we niet ook al het gedoe met dat territorium. Er zitten altijd zeurkouzen bij." Hij keek naar voren, de Rouges en Bloodclanners liepen hier los rond. Vanavond, als iedereen zou slapen, zouden ze ongemerkt weg kunnen komen en zo van de ene naar de andere clan reizen. De rouges kenden ze niet, hun kenden ons niet. Als ze wakker zouden zijn zou het geen probleem zijn. alleen de Bloodclanners... Dat was een compleet ander verhaal. Die zouden Icy en Saxon waarschuwen, en dan kwam je er niet levend vanaf. "Onthoud wel, Zaria, ben je wel bereid om tegen je eigen maten te vechten, je eigen zús?" Scars wilde niet langer meer het onbekende en bloederige pad volgen, hij wilde net zo zijn als al die andere goede katten. "We moeten wel snel gaan, vanavond nog, ik weet dat de Bloodclan gaat verliezen tegenover 5 clans" mompelde hij tegen zichzelf. Hopelijk was Zaria het er ook mee eens, met van alle dingen die hij gezegd had, dan zou dit ook nog goed kunnen aflopen voor het duo.

"Zaria, misschien is het een beter idee als we vannacht gaan, een laatste nacht in de Bloodclan, weet je wel?" . ¨ ja dat is een goed idee ¨ zei ze kort . "Als we ons voordat we gaan goed volproppen, krijgen we niet ook al het gedoe met dat territorium. Er zitten altijd zeurkouzen bij." zei scars nog eens . Rustig keek ze scars aan en knikte kort . Ze had eigenlijk geen zin in een gesprek , ook al kwam er een aan . Haar oren wiebelde bij de volgende vraag die scars stelde "Onthoud wel, Zaria, ben je wel bereid om tegen je eigen maten te vechten, je eigen zús?" . Ze keek scars snel aan en zei ten slotte ¨ de vraag is ben jij daar bereid voor ?¨ ze vond dat een goed antwoord , zo hoefde ze die vraag niet echt antwoorden . Rustig keek ze naar de hemel die donker werd . "We moeten wel snel gaan, vanavond nog, ik weet dat de Bloodclan gaat verliezen tegenover 5 clans" zei scars weer . ¨ dat is een goed iddee , ik moet eerst nog even iets gaan doen ok ?¨ vroeg zaria aan scars . Ze wachtte rustig op het antwoord van scars . Ze zat boordevol stress , want ze wist dat de avond al valde . [ kort en flut , maar moet gaan ]

Onderwerp: Re: back home and she's gone AGAIN