Eaglepaw zat en was nooit still, en zo bleek dit ook het geval te zijn wanneer hij lag. Niet alleen was hij een vreselijke snurkerd, hij was ook nog is een wildebras in zijn nest- wat inmiddels al weer meer leek op een aantal eilandjes van mos dan een waardige slaapplek. Gek was het dan ook eigenlijk hoe snel hij wakker werd van geluiden terwijl zijn eigen gesnurk en bewegen eigenlijk veel luider was dan welk geluid in hun den dan ook. Maar toen zijn broertje wakker werd, werd Eaglepaw toch echt wakker. Gelukkig waren zijn spiertjes inmiddels al goed warm van al het tollen en kon hij nieuwsgierig achter zijn broertje aanlopen. Het maanlicht in.
"Oi nippy" begroette hij hem zachtjes- man wat zag ie er kapot uit. Er was geen twijfel mogelijk dat het slecht geslapen had zojuist. Een nachtmerrie wellicht? Eaglepaw drukte zijn lippen tegen elkaar voor hij zijn passende voorstel deed, iets wat nip zeker blij zou maken
"Zin om een grap uit te halen nu iedereen slaapt?" Hij kon er niet tegen zijn broertje zo kapot te zien. Het deed zijn hartje zeer.