Don’t chase butterflies

Onderwerp: Don’t chase butterflies wo 22 mei 2024 - 12:31

blame it on the blue top;

got you feelin dizzy

Pale moon, rotten flowers.

In de verte zag hij een familie van wel zes konijntjes. Ze waren net uit hun veilige thuis gekomen om de bloeiende paardenbloemen op te peuzelen. Graywolf had zich verstopt tussen wat hoog groeiend gras en keek bewonderd naar de huppelende diertjes. Een zucht verliet bijna in stilte uit zijn mond. Als hij zo de beesies zag rondlopen kon hij niks anders dan zich schuldig voelen. Waarom moesten ze toch al die prooidieren om het leven brengen om zelf in leven te blijven? Waarom konden hij, en de rest van de katten, niet ook gewoon leven op blaadjes en bloementjes? Hij had het al vaak geprobeerd, maar na dagen geen vlees eten, werd hij toch echt zwak en verhongerd. Graywolf at het dan ook alleen wanneer zijn lichaam erop begon te schreeuwen en als iemand anders de prooi al had gevangen. Hijzelf.. kreeg het niet over zijn hart om ze te vangen. Alleen als het écht moest dan deed hij het, uit plicht.

( ♛ C R E D I T ♛ )

_{Heel langzaam kroop hij dichterbij. Konijnen besloop je niet, je uitrent ze. Maar dan moest je eerst dichtbij genoeg komen om er één te bespringen, om zo een voorsprong te krijgen. Hij had zich precies zo gevestigd dat hij uit de wind zat - hoewel het warm was, broeierig haast, stond er wel wind. Misschien ging het zo onweren. Anyways, terug naar zijn jacht. Hij spande zijn spieren aan, hij was bijna dichtbij genoeg.. Drie, twee, één, go time. Hard zette Hawkchase zich af, waarbij het groepje konijnen angstig uit elkaar scatterde, maar eentje net wat achter bleef. Daar zette hij zijn zinnen op, en na een giga sprint die voor hem voelde als een eeuwigheid maar in werkelijkheid maar een paar seconde duurde, had hij het konijn ingehaald, hem bij de nek gegrepen, en gebeten. Bloed droop over zijn kin naar zijn borst, waarbij hij met de jacht nog in zijn ogen opkeek naar iets van beweging. Instinct nam hem heel kort over, de jager nog actief, maar zijn nekharen zakten en zijn blik verzachtte toen hij zijn clanmate herkende. Hij liet het konijn vallen, het levenloze lichaampje tussen zijn poten, waarna hij vriendelijk lachte. "Hi Graywolf!" chirpte hij.}

blame it on the blue top;

got you feelin dizzy

Pale moon, rotten flowers.

Zo keek je het ene moment neer op iets hartverwarmend, om zo op het andere moment keihard in je gezicht geslagen te worden met iets hartverscheurends. Hij was niet de enige kat geweest die de konijntjes op het oog had. Echter was de ander op een ander doel uitgegaan dan hij. Met een flits van snelheid en paniek schoten de konijnen over het veld waarbij er eentje net te laat reageerde. Hij zag tanden blinken in het zonlicht, paniek schitterend in de ogen van het dier, en flash een guts van bloed. Zijn clangenoot had het konijntje te pakken. Zowel zijn hart als maag kneep ineen en met weggetrokken kop moest hij zich inhouden om niet open en bloot te rouwen. Het was het natuur. Het was de waarheid. Maar hij wou de waarheid niet zien. Een misselijkmakend gevoel bekroop hem en kort voelde hij zijn mond vullen met water. Moest hij over zijn nek.. of was het toch de verlangen naar vlees? Hij duwde beide gedachtes uit zijn kop. Maar goed ook, want hij kon geen internal struggle vertonen terwijl Hawkcase hem tegemoet kwam. “Hi Graywolf!” Begroette de Deputy hem. Graywolf forceerde een kleine glimlach. “Hallo Hawkcase..” Murmelde hij ongemakkelijk terug, zijn blauwe ogen wegkijkend van de gevangen prooi.

( ♛ C R E D I T ♛ )

_{Omg, er was iets mis, hij merkte het gelijk. Wat verward keek hij naar zijn poten, en even achter zich. Hij hij iets doms gedaan? Op een mooi bloemetje gestaan of zoiets? Zijn clangenoot begroette hem ongemakkelijk en even ongemakkelijk wiebelde Hawk met zijn oren. "Is er iets?" vroeg hij zonder pardon, wilde niet dat iets wat hij gedaan had de ander zo van z'n apropos bracht.}

blame it on the blue top;

got you feelin dizzy

Pale moon, rotten flowers.

Hoewel hij probeerde zich ‘normaal’ te gedragen was de Deputy helaas niet slechtziend. Vrijwel direct nadat hij de ander terug begroette kwam de vraag als er iets was. Snel schudde de grijs gestreepte tom zijn kop. “N-nee hoor!” Mauwde hij vlugjes. Misschien iets té vlugjes. Shit, shit. Hij kon nu echt niet betrapt worden met de internal struggle waar hij al vanaf kinds af al last van had. Ongemakkelijk hield hij zijn ogen strak op zijn poten gericht. De geur van de vers gevangen prooi brandde als een giftige slangenbeet in zijn neus. “Je kent me toch.. de awkward guy.. ha-ha.” Forceerde hij zichzelf weer als de lame one voor te schotelen samen met de meest neppe lachje aan het einde. Oh wat was hij toch slecht met confrontaties, of algemene sociale interacties.

( ♛ C R E D I T ♛ )

_{Hawk moest heel hard zijn best doen om niet in de lach te schieten om de ander. Hij draaide snel zijn kop even weg en hij schraapte zijn keel om zo hopelijk zijn tracks te coveren. Hij wist niet wat 't was, maar de manier waarop Graywolf heel hard zijn best deed om een soort excuus uit te kramen was gewoon echt heel vermakelijk. Maar hij zou geen goeie deputy zijn als hij zijn warriors standaard uitlachte - nou ja, toelachte hè - dus vandaar dat hij goed zijn best deed om het de ander ook niet te laten merken. "De awkward guy, hmm?" humde Hawk vragend waarna hij kort nadenkend de ander op en neer keek. "Zeg Graywolf, waarom is dat eigenlijk zo, dat je jezelf op die manier neerzet? Zo'n grote guy als jij moet toch vast wel ergens een beetje confidence vandaan kunnen halen?" Hawk vroeg het zich oprecht af. De ander was ook niet lelijk of zo. Er zat vast ergens een leuke konijnenkont voor hem in de clan, toch?}

blame it on the blue top;

got you feelin dizzy

Pale moon, rotten flowers.

Het leek wel alsof hij de ongemakkelijkheid zo had overgebracht naar de ander. Dat gebeurde wel vaker als andere met hem kwamen praten. Alsof hij een virus met zich meedroeg en iedereen aanstak als ze in de buurt kwamen. Dat Hawkchase hem eigenlijk vanbinnen ook nog uitlachte zag hij niet perse maar hij voelde het aan de sfeer. Het was nou eenmaal íets gebruikelijks geworden. Graywolf knikte als een brave Apprentice op de woorden van Hawk. Jap, de awkward guy. Niks meer niks minder. "Zeg Graywolf, waarom is dat eigenlijk zo, dat je jezelf op die manier neerzet? Zo'n grote guy als jij moet toch vast wel ergens een beetje confidence vandaan kunnen halen?" Wang bijtend keek hij weer naar de Deputy. Hij wou niet onbeleefd zijn; en al zeker niet naar de Deputy. Hij moest iets zeggen, met iets komen waarom hij zo was zonder de waarheid echt vrij te geven. Maar hij wist niet wat. Oh Starclan toch- wat moest hij doen? Straks zou hij het dit aan Blazestar vertellen.. straks zouden ze hem verdenken van dingen.. of zelfs erger; Hem in de gaten houden. Graywolf hield maar twijfelend zijn schouders op, zijn keel dik opgezet. Niks zeggen wat beter dan de waarheid zeggen.

( ♛ C R E D I T ♛ )

_{Hah... Had hij een gevoelige snaar geraakt? Waar de andere kater net nog een aantal woorden gesproken had, hield hij nu zijn mond. Hawk nam de ander nog is in zich op. Zeg, leek het alsof de ander iets aan het verbergen was? Hij kneep kort met zijn ogen, maar kon het niet helemaal uit de houding van Graywolf halen. Ja, hij leek ongemakkelijk, maar echt iets verbergen.. De deputy besloot wijselijk zijn mond te houden, voordat hij de ander dalijk al helemaal wegjoeg. "Nou ja, niet dat het heel erg uitmaakt, natuurlijk," zei hij toen maar om de stilte te verbreken. "Als je maar jezelf bent en je je fijn voelt." besloot hij toen als een soort van oppepper. Hij had werkelijk geen idee wat hij verder nog tegen de ander moest zeggen, maar hij vond het toch wel belangrijk om zijn warriors mentaal ook sterk te hebben, niet alleen fysiek.}

Onderwerp: Re: Don’t chase butterflies