We'll lose it all in a heartbeat

Was ze hier de laatste tijd vaker te vinden? Misschien wel, ook al was het deze keer omdat ze had vernomen dat er een paar kittens geboren waren die familie van haar waren. In principe waren het nichtjes van haar, ook al was ze nooit echt close met hun moeder geweest. Het was een halfzus van haar moeder en de poes was al een apprentice toen zij geboren was en ze was vervolgens ook nog eens een paar manen in coma geweest. Dat had alles niet beter gemaakt. Toch zocht ze het nest uit, het waren tenslotte wel nieuwe aanwinsten voor de clan.

[Rainkit]

Rainkit’s oren prikten nieuwsgierig naar boven toen dat ze Scarlethaze de nursery in zag wandelen. Ze vond het altijd wel leuk als katten haar kwamen bezoeken, vooral als die katten familie van haar waren. Ze wist niet precies waar in de stamboom ze Scarlethaze moest plaatsen, maar ze nam aan dat het een nichtje van haar was omdat Beechresin haar tante was en Scarlethaze was de dochter van Beechresin. Haar kopje tolde ervan en ze schudde kort haar kopje. Ze waren familie, zo veel was duidelijk en die informatie was ook genoeg. ”Hoi!” zei Rainkit enthousiast tegen haar terwijl ze naar de poes trippelde. ”Jij voor mij komen?” Ze keek de gekleurde poes vrolijk aan met haar donkerblauwe oogjes. Durf nu maar eens nee zeggen!

Voor ze precies kon bepalen wat ze wilde doen merkte ze dat een van de twee kittens naar haar toe kwam lopen en ze staarde voor een moment naar beneden. Wat waren kittens nog klein op deze leeftijd. Snel genoeg zouden ze groter groeien wist ze, maar voor nu waren ze nog zo klein. Ze probeerde te bedenken welke van de twee kittens dit was, ze had de beschrijvingen van de uiterlijken tenslotte wel gehoord. "Hey, Rainkit?" Vroeg ze dan ook maar, hopende dat ze niet de verkeerde van de twee namen had. Dat zou pas ongemakkelijk zijn en misschien werd de kitten zelfs boos.

Een blik van genoegen verscheen op haar gelaat toen dat Scarlethaze haar naam sprak. ”Ja, dat ben ik,” bevestigde ze met een knikje, zich afvragend waarom haar nichtje die vraag zelfs nog moest stellen. Met haar sprankelende persoonlijkheid en haar energie moest iedereen haar inmiddels toch wel kennen? Veel beter dan saaie Bloomkit die precies constant lag te slapen steeds als Rainkit wakker was. ”Spelen?” vroeg ze toen enthousiast, naar voren bewegend zodat ze haar nichtje een harde por tegen haar zij kon geven. Ze zou Scarlethaze immers niet weg laten gaan voordat ze met Rainkit gespeeld had!

Het duurde even voor de bevestiging bij haar door kwam, maar daarmee wist ze wel dat ze gelijk had gehad. Het was tenslotte niet alsof ze geen namen kon onthouden, het duurde soms alleen even voor het ook daadwerkelijk naar boven kwam. Ze was in ieder geval blij dat ze gelijk had gehad. Het kon tenslotte best ongemakkelijk zijn als ze de verkeerde naam had gezegd. Ze besefte dat de kitten had gevraagd of ze wilde spelen en voor een moment twijfelde ze. Ze was zeker niet de beste om te spelen met kittens wist ze, maar de blik van Rainkit gaf duidelijk aan dat ze niet weg zou komen zonder dat ze gespeeld hadden. "Wat wil je doen?" Vroeg ze dan ook alleen maar, misschien kon ze het daarna altijd nog afwijzen.