Cynthia 117 Actief
| |
| Onderwerp: No turning back vr 7 jul 2023 - 11:26 | |
| Ze was zeker opgelucht nu het eindelijk weer warmer was en er dus ook meer prooi te vinden was. Het betekende ook dat ze weer het kamp uit kon gaan zonder dat ze haar volledige aandacht op jagen hoefde te richten. Dat ze ook gewoon wat tijd voor haarzelf kon nemen, iets wat ze toch wel gemist had. Ze was dan ook naar de stream gegaan en had een plekje in de zon uitgezocht waar ze het geluid van het water kon horen. Het was rustgevend en ze sloot voor een moment haar ogen. Op dit soort momenten kon je toch wel even genieten.
[Serpentguise] |
|
Mark toch 218 Actief She acts as if it was easy to let her go, but she never saw the claw marks I had left all over her skin.
| |
| Onderwerp: Re: No turning back zo 9 jul 2023 - 12:58 | |
|
Soms achtervolgde ze wel eens iemand. Waarom? Geen idee. Haar brein stond uit en haar instinct nam het soms het roer. Als een leeuwin sloop ze achter een clangenoot dat rond dwarrelde als een gazelle. Ze at ze niet op ofzo, dat zeker niet, maar het stalken van een prooi was gewoon leuk. Het puntje van de she-cat zwiepte fanatiek maar geluidloos heen en weer. Dit keer was Drizzlefall de target. Ze had haar geur ergens opgevangen tijdens het doelloos rondslenteren. Nu zocht haar neus het bijhorende lichaam van de geurlijn. Uiteindelijk wist ze de grijzige she-cat te vinden. Het was niet bepaald lastig geweest. Vanuit een struikgewas keek ze naar de ander, Drizzle was gaan liggen in een zonnig plekje. Serpentguise oren reageerde op de geluidjes in de omgeving. Het water dat stroomde, de wind die zachtjes blies en de vogeltjes dat rondom het gebied rondscharrelde. Op een gegeven moment raakte Serpentguise haar geduld op. Drizzlefall lag gewoon wat te hangen en dus was haar vossenjacht daarmee wel afgelopen. De Warrior besloot uit de struiken te komen, ze murmelde een zachte mrauw om haar aanwezigheid bekend te maken. “Ah, Drizzle. Jij ook hier.” Zei ze uiteindelijk toen ze contact legde met de lynx point. Ze keek eventjes rond, alsof het haar niet veel uitmaakte. Alsof haar familie bloedlijn niet aan haar klauwen plakte. “Ruimte voor twee?” Vroeg ze na een tijdje, een blik gooiend op de plek waar de she-cat lag te zonnen. |
|