We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Yo, yo, yo If you don't shut your mouth, I'ma shut it for you, punk
Ze had geen training vandaag. Coldstreak was uitgestuurd op patrouille. Loudpaw kon nog niet zo goed jagen dat ze er alleen op uit kon en haar dagelijkse uitjes naar de borders begonnen op te vallen, dus verveelde ze zich nu een beetje in het kamp. Ze besloot nog eens een bezoekje aan de elders te brengen, hun te wassen en hun mosnesten te vervangen. De zon zat al hoog aan de hemel toen ze daar mee klaar was. Nu dwaalde ze een beetje verloren rond. Haar maag rommelde. Ze wist van verhalen dat het niet altijd zo was, maar ze begon zich af te vragen of ze niet beter eeuwig kitten bleef. Dan had ze altijd eten.
Haar oogjes volgde een bekende vlekkenpatroon. Ze had niet meer zoveel contact gehad met haar mama. Na 3 moons was het gestopt, toch in haar ogen. In realiteit bezocht haar mama haar nog elke dag, maar nam Loudkit steeds meer afstand. Al zeker na het incident bij de Snakerocks. Loudpaw spitste haar zwart-witte oortjes. "Mama!", miauwde in die paar luttele seconden dat ze de gevlekte kattin had gezien. De zwart-witte poes sprintte ernaar toe en herinnerde zich toen pas de oorlog tussen hen. Ze remde af en kuchtte expres heel beleefd. "Sorry, Spottedrain... wil je mee gaan jagen plieeeeesss?" Haar stem, die steeds lager werd naarmate ze ouder werd, klonk nu heel smekend.
De tobbende poes werd uit haar gedachtentrein getrokken door een bekende stem, vanwaar iets heel onkarakteristieks klonk. Een warm, hoopvol gevoel vulde haar borst, maar het mocht niet lang duren. Al snel was de koude, formele sfeer tussen hen hersteld. Althans, zo voelde het voor haar; als een ijzige steek. Hoe was het zo verkeerd gegaan dat er geen greintje vriendschap te bekennen was tussen haar en haar dochter? Wat had ze gedaan waardoor het enige wat Loudpaws liefde voor Spottedrain staande hield hun feitelijke moeder-dochterband - en bewondering voor de deputy - was? Nu was het niet zo dat ze een slechte relatie hadden. Integendeel. Maar er was langzaam een kloof tussen hen ontstaan, één waarvan ze niet wist hoe ze deze moest overbruggen, hoe erg ze het ook probeerde. Ze had het langzaamaan opgegeven. Loudkit was zo boos op haar geweest en ze had zo niet begrepen waarom. "Eigenlijk moet ik nog..-" begon ze al automatisch, waarna ze besefte hoeveel er hier al verkeerd ging. Het was moons geleden dat ze 'mama is druk' zou hebben gezegd. En wat voor een moeder was ze dat ze geen tijd zou maken voor haar dochter als ze er zo expliciet om vroeg? "Maar dat kan ik ook later doen," glimlachte ze. Het was zo lastig om een balans te vinden tussen wat ze wilde en moest doen, zeker in deze barre tijden. De steeds slechter wordende relatie met Eveningstar en ook leafbare hadden de jolige poes een scherper randje gegeven, wat haar verre van gelukkiger maakte. "Wil je me laten zien wat je hebt geleerd?" vroeg ze met een glimlachje.