Winning

Cassandra was niet zeker over de reden dat ze in deze temperaturen zich zo ver weer van huis zou begeven. Dit seizoen was beter geschikt om te genieten van haar voorrechten die ze genoot als een huiskat, maar in plaats daarvan bevond ze zich nu stukken verderop. De op de hoge poten lopende poes was hier al eens eerder geweest, maar niet al te vaak. Het was een flink stuk lopen van thuis, zeker als ze niet door bepaalde territoriums wou steken. Niet dat Cassandra daar nou eenmaal veel boodschap aan had altijd. Het was tegen middag alweer, de zon stond hoog tegen een grauwe hemel. Veel was er niet van te zien dan ook, op het licht tegen de wolken na. De zilverkleurige kat struinde zonder een doel door het gebied heen, haar oren oplettend gespitst op de geluiden om haar heen. Ze was veranderd in haar gedrag en emoties sinds ze hier woonde, de angst maakte langzaam plek voor de wil om te overleven en zichzelf te bewijzen als meer dan een 'kittypet'. Ze bleef desondanks nog steeds oplettend om haar omgeving, geleerd dat hier gevaar kon komen op meerdere manieren. Zelfs van datgene wat zo vertrouwelijk en veilig mocht lijken.

Haar spitse neus pikte plots een nieuwe geur op en ze opende haar mond een beetje om het beter te kunnen ruiken. Een trucje wat ze pas geleerd had sinds ze hier woonde, het werkte redelijk goed. Cassandra had inmiddels al wat nieuwe geuren geleerd, ze kon redelijk de clans uit elkaar houden. Deze geur behoorde tot een kat die geen clan of huis had. Er was niks te ruiken van een mogelijke groep, of de sterke geur van mensen en warmte er door heen gemengd. Een Rogue of misschien een boerderijkat, hoe dan ook zij was in de buurt. Cassandra stond stil waar ze was, zoekend naar de eigenaar van de geur. Voordat ze haar echter vond, klonk er eerst het zachte gekakel van kippen in haar oren. Haar aandacht trekkend naar de kippenren wat verderop, waar het pluimvee druk bezig was met kippenzaken. Soms kreeg Cassandra stukjes kip van haar baasjes en natuurlijk natvoer met kip erin. Al waren de echte stukjes kip een stuk lekkerder natuurlijk. Haar ogen gleden van de kippen naar de boomgrens, waarbij ze al vlug vielen op een witte gedaante in het struikgewas. Dat moest de poes zijn die ze rook. De kittypet kon het niet met zekerheid zeggen, maar ze had sterk het gevoel dat de rogue een poging aan het doen was om op te kippen te jagen. Cassandra stond nog redelijk van de kippenren en de rogue verwijderd, plus gezien het feit dat de wind haar kant op stond, kon het betekenen dat de andere haar misschien nog niet direct opgemerkt had. Ze bleef staan waar ze was, toekijkend wat de vreemdeling deed.