het was stil, doodstil het was bijna srikwekend hoe stil wathertail liep over de vlaktes.
de zon schijnde brandent op haar pels ze moest iets zien te vangen anders zoaw ze met leegen poten terug komen en dan zauw haar clan niet genoeg prooi heben,
en ze enherinerde zig op eens dat ze nog niks hat gegeeten .prooi was schaars op het oment en ...... opeens werben haar gedagten onder brooken door gekraak ze keek op en zag een konijn. het was niet egt een groot konijn maar prooi is prooi ze merkte dat het konijn totaal gespanen op zijn eeten was gerigt en dat hij ,ondanks dat de wint in zijn rigting waade haar niet rook zee sloop zijn rigting op en het konijn zat gespanen en geheel gerigt op zijn voetsel hij keek niet op of om , ze was nu bijna digt bij genoeg en toen sprong ze op het niets vermoedende dier het komijn spartelde tegen enwaw weg renen maar ze hat hem al te paken .
ze beet snel zijn keel door en voelde het konijn in haar pooten verslapen.
steren clan zij dank ze hat tog nog een prooi te paken ge kreegen , ze keek naar het konijn en zag tot haar verschiking dat het konijn een kapete neus hat het leek wel of de nues van het dier er af gedeeten was .
ze realiezeerde zig dat dat de reeden was waarom het dier haar niet hat gerooken . ze ging verser met jaagen en ving toen nog een muis .
ze keek naar de zilverpels en merkte dat de zon al onder was gegaan ze pakte net haar mond de muis op en liet toen naar haar konijn. de honger was bijna on dragelijk, maar zij ze tegen zig zelf eerst de clan dan ik zelf .
onder weg was het weer zoo stil dat haar haaren dijna overijnt ginen staan toen opeens een geluid op kwam uit het niets en opeens was het stil weer doodstil ze was zo gesroken dat ze zelfs haar prooi liet valen en keek toen die rigting op waar het geluid vandaan
kwam