A big world

Firekit werd langzaam wakker van de lichte zonnestralen die door het dichte braamstruiken straalden.Het kleine poesje rekte zich helemaal uit,en begon rond te lopen in de Nursey.Ze had die al zo vaak gezien dat ze eens naar buiten wou glippen,Om de rest van het kamp te zien.De kitten keek rond zich of ze niemand zag die haar kon betrappen en liep naar de uitgang van de Nursey.Even bleef Firekit staan om rond te kijken in het kamp wat er allemaal gebeurde.Ze was zo blij om eens wat anders te zien dan moederkatten en kittens.Als het kleine katje een stap vooruit deed sprong ze meteen weer naar achteren,voor de Warriors die voorbijkamen."Wow wat is het hier groot"Zij het poesje met grote ogen van opwinding.Ze had al een aantal verhalen gehoord over de Warriors die hier rondlopen. Het jonge poesje was zo blij dat ze niet uitkeek waar ze liep, en ze struikelde over een plukje mos.De kleine kitten maakte een koprol en kwam op haar zij terecht.Ze sprong meteen weer recht om te laten hoe sterk ze was.Na een paar tellen merkte het poesje pas dat ze moe was en ging op een rustig tempo terug naar de Nursey zodat ze daar lekker kon gaan slapen.

(Mag ik als Palominokit reageren?) Palominokit opende geeuwend zijn oogjes en keek wat verdwaasd rond, hij was nog niet helemaal wakker en wou liever verder slapen, maar dat was zonde van de tijd, vond hij tenminste. Zijn moeder wou soms liever dat hij wel sliep, hij was nog al een druktemaker en maakte vaak alle kits in de nursey wakker. Oké, dan ging hij wel naar buiten, daar was trouwens meer te beleven dan hier. Hij stond op, rekte zich eens uit en ging naar buiten. Het witte katertje liep dwars door het kamp en ging toen naar de Apprentice den, hopelijk was er iemand thuis. Hij wou net de den instappen, toen hij weer beweging hoorde bij de Nursey, er werd iemand wakker. Vlug draaide hij zich om en wou er naar toe gaan, om te kijken wie het was. Toen Firekit naar buiten kwam, verstopte hij zich vlug achter een boom. Het rode poesje kwam blijkbaar voor het eerst in haar leven naar buiten en keek haar ogen uit. "Wow wat is het hier groot"zei ze vol opwinding. Palominokit keek wat ze ging doen en moest even gniffelen toen Firekit over een stukje mos struikelde en een mooie koprol maakte. Maar hij vond het ook dapper van haar, toen ze weer vlug opstond. ''Misschien moet ik maar eens naar haar toe gaan, dan kan ik vertellen wat ik weet'' zei hij tegen zich zelf, zo zacht dat niemand het hoorde en onder deze boom was het ook niet bepaald leuk. De rode kitten kwam opeens op hem af, maar ging door naar de Nursey. Palominiokit kwam te voorschijn uit zijn verstop plaats en ging ook de nursey in. Vlug trippelde hij naar Firekit en ging naast haar zitten, de kitten wou blijkbaar slapen. Maar Palominokit wou haar dingen vertellen, verhalen die hij had gehoord. ''Hee Firekit, ik zag je net daarbuiten'' hij glimlachte, ''Ik ben Palominokit trouwens'' stelde hij zich toch maar voor. ''Was het leuk daar?'' vroeg hij. Hij wachtte op antwoord en ging verder. ''Ik ben er wel eens vaker geweest en je moet echt eens naar de oudsten gaan, die hebben altijd spannende verhalen'' vervolgde hij en wachtte af. Hij trok zich niks aan van zijn moeder, die hem zachtjes terug riep. ''Nu niet ma'' antwoordde hij alleen maar. Ja, hij zal wel weer op zijn kop krijgen, maar wat gaf dat?

En goede post, maar je moet nog oefenen met het plaatsen van punten en zo.

Ik ga lekker meeoefenen xp en wel met Linepaw

Voorzichtig opende ik mijn ogen, eerst mijn ene oog en dan mijn andere. Ze geeuwde even en rekte zich uit. Ze had eigenlijk best lekker geslapen. Nu was het tijd om iets te doen. Ze liep de apprentice den uit en keek even rond. Er was geen spoor van haar mentor te bekennen. Mooi zo, dan kon zij lekker even iets anders doen. Wat ging ze eens doen? Haar ogen dwaalden over het kamp en bleven al snel hangen op de Nursey. Toch twijfelde ze of ze daar wel heen zou gaan. Ze was geen kitten meer en had er ook eigenlijk niks te zoeken. Maar die nog zo kleine pluizenbolletjes waren wel gezellig en leuk om mee te spelen. Een zachte en bijna onhoorbare zucht verliet haar mond. Ze besloot er dan maar toch heen te gaan, ze had zin om die kittens te laten schrikken. Eerst liep ze er een keertje langs en liep weer terug maar ging toen achter wat hoog gras zitten. Ze wachtte even rustig af. Haar gezicht klaarde op toen ze Palominokit naar buiten zag huppelen. Die kit kwam wel vaker bij de Aprentice den aankloppen en ze had hem dan ook al wel eens gesproken. Stil bleef ze zitten en nog steeds onopgemerkt bleef ze zitten. Ze moest even zorgen dat ze niet begon te lachen toen er een rode kitten de nursey uitkwam en de ontzettend "wijze" woorden sprak: 'Wow, wat is het hier groot!' Maar behalve dan door wat zeeer zacht gegrinnik kon je haar niet horen. Al snel was Palominokit terug gekomen en begon zich ermee te bemoeien. Linepaw zuchte toen de beide kittens de nursey weer in liepen. Ze ging heus niet naar binnen! Dat was wat te veel gevraagd voor deze arme poes. Ze liep dan maar wat van de Nursey vandaan en ging op haar rug in het gras liggen en keek naar de wolkjes.