We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Arme arme Shrimpnose. Ze was de laatste tijd niet helemaal lekker. Dat was wel te verwachten natuurlijk; als je veel tijd met zieken doorbracht. Was het enkel een kwestie van tijd voordat de vonk oversloeg. Of tja, zo zou het normaal gesproken wel moeten gaan. Maar Mousepaw haarzelf leek een uitzondering op die regel. Tuurlijk voelde ze zelf ook niet super duper. Maar ziek was ze absoluut niet. Misschien bescherme Starclan haar wel van dat lot? Of misschien; had ze gewoon geluk. Tot nu toe dan, alles kon in een moment omslaan. Mousepaw bracht haar mentor was nieuwe kruiden. Het was niet het geneesmiddel naar waar ze smakte. Maar het was iets om de pijn te verlichtten. "Hier, eet op." Mompelde Mousepaw was koeltjes. Ondanks dat gunde ze de licht gekleurde poes wel een bezorgde blik. De medicine cat apprenice had lang gedacht dat dit was wat ze wilde. Dat haar mentor zou gestraft zou worden. Maar nu dat het daadwerkelijk gebeurde. Voelde Mousepaw zich alleen maar schuldig. En zelfs een beetje bang; want wat was ze nou werkelijk zonder haar mentor? Ondergekwalificeerd Dat was ze. "Je zal je beter voelen, dat beloof ik."
Onderwerp: Re: fortune's mine di 13 dec 2022 - 13:19
De poes voelde zich slecht. Ze was ziek, had waarschijnlijk de ziekte overgenomen van haar patiënten. Ze was tegen haar gezonde verstand in gegaan en was doorgegaan, tot het niet meer kon. Waarom was ze nou ziek geworden? Ze moest alles nu overlaten aan Mousepaw, iets wat haar stiekem grotere zorgen baarde dan ze had gewild. Mousepaw was niet de meest vriendelijke poes geweest de laatste tijd en Shrimp twijfelde aan haar motieven. Toch kwam de grijze poes haar weer kruiden brengen. Het was ook lastig voor haar, besefte ze. Nu moest ze het zo goed als alleen doen, met een zieke Clan en naar wat schijnt plannen van Crystalstar voor een oorlog. Ze was niet goed bij haar hoofd.
'Hier, eet op,' mompelde Mousepaw, haar uit haar gedachtes halend. Shrimp keek kort op en knikte. 'Dankje,' murmelde ze zwakjes, gevolgd door wat gehoest. Ze likte de kruiden maar snel op. 'Je zal je beter voelen, dat beloof ik,' kwam er uit haar Apprentice. Shrimp keek haar weer aan en glimlachte zwakjes. 'Je doet het goed, Mousepaw. Je hoeft niet aan jezelf te twijfelen.' Woorden die ze zichzelf ook altijd toesprak. Pas sinds kort begon ze het te geloven. Nu was het tijd dat ook Mouse in haarzelf ging geloven.
if you see someone without a smile, give them one of yours
Onderwerp: Re: fortune's mine zo 15 jan 2023 - 12:30
Haar mentor bedankte haar, iets waarop Mousepaw alleen maar kort snorde. Voordat Shrimpnose de kruiden naar binnen kon werken werd ze gegrepen door een hoestbui; het was niet heel hevig en ook van korte duur maar. Het baarde Mousepaw toch wel zorgen. Dus daarom mompelde ze zachte woorden naar de cream gekleurde poes toe, een poging om haar een beetje te troosten. Want deze hele ziekte moest voor haar ook echt verschrikkelijk zijn. Ondanks haar goede bedoelingen hadden haar woorden geen gewicht- Mousepaw zei wel dat haar mentor zich snel beter zou voelen maar. Echt garantie daarop had ze niet. Deze ziekte was zo nieuw dat er nog geen geneesmiddel voor was en zo sterk dat het... zeker wel levens kon claimen. 'Je doet het goed, Mousepaw. Je hoeft niet aan jezelf te twijfelen.' De grijze kattin schoot de poes een waterige glimlachje. Maar ze geloofde niet dat haar mentor de waarheid had gesproken. En toch opende ze haar mond om haar te bedanken. "Dankje Shrimpnose." Klonk haar stem zacht en licht.
Onderwerp: Re: fortune's mine zo 22 jan 2023 - 17:31
Ze zag de waterige glimlach op Mousepaws snoet. Shrimpnose zuchtte zachtjes. Ze hoopte dat het snel aan zou slaan, de woorden. Hopelijk kon ze in zichzelf gaan geloven. En ook in StarClan. Shrimpnose vreesde stiekem het ergste als het op de ziekte aan kwam, maar ze had er nog geen woorden of gedachten aan vuil willen maken. 'Hoe is de Clan?' vroeg ze zwakjes. Shrimp kon niets meer zo als ze nu was. Ze kon enkel nog advies geven aan haar Apprentice, mocht dat nodig zijn. 'Zijn er nog veel.. nieuwe zieken? Doden?' Toch wilde ze zo veel mogelijk op de hoogte gehouden worden, ondanks haar zwakke toestand.
if you see someone without a smile, give them one of yours
Onderwerp: fortune's mine 
za 3 dec 2022 - 21:14
