90 Actief
| |
| Onderwerp: So young za 21 jan 2023 - 16:33 | |
| Een rilling ging door haar magere lijf heen terwijl ze terugging naar het kamp. Ook deze keer had ze wéér geen prooi weten te vangen, maar Frostbreath was zo moe en uitgehongerd dat ze geen ruimte had om frustratie te voelen. Het leek de normale manier van leven te zijn en Frostbreath was er vrij zeker van dat ze toch niet veel binnen kon krijgen als er wel al prooi had gelegen. RiverClan was langzaam maar zeker aan het uithongeren en StarClan leek enkel toe te kijken en niet te helpen. Het was moeilijk om hoop te houden als ze iedereen om zich heen met vermoeide, haast wanhopige blikken door het kamp zag bewegen. De sfeer was allesbehalve aangenaam en dan heerste er ook nog eens die ziekte waar maar geen remedie voor gevonden kon worden. Frostbreath liet een trillerige zucht ontsnappen terwijl ze door het kamp liep. Ze voelde zich niet eens waardig om hier te mogen zijn zonder prooi in haar klauwen en ergens wilde ze zich meteen weer omdraaien zodat ze weer naar buiten kon gaan, maar het leek net alsof haar poten haar dat niet gunden. Met een zacht plofje liet ze zich zakken voor de ingang van de nursery, waar ze haar blik naar binnen liet glijden. StarClan zou toch niet toekijken terwijl een heel nest kittens uitstierf, wel dan? @Honeykit' |
|