We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Ze was wat druk geweest met uhm naja laten we zeggen; zaken. Waardoor ze een klein tijdje al niet meer met haar favoriete rooie had rondgehangen. Misschien bewust om haar wat af te schermen van de dingen die ze deed. Ze wist dat het niet goed was maar slecht zou ze het zelf ook niet perse noemen. In ieder geval niet slecht voor haarzelf. Ze deed haarzelf en de clan gewoon veel voordelen. Serpentguise kwam net terug van haar afspraakje toen ze opzoek ging naar Pipitsqueak. Gister had ze haar nieuwe naam in ontvangst mogen nemen en om dat te vieren had ze een kleinigheidje gefixt. Het was niet moeilijk om de rossige she-cat te vinden in ieder geval- en het mooie, ze was ook nog is vlakbij de Waterfall. De plek waar ze de ander mee naar toe wou nemen. Verscholen onder het sneeuw kroop Serpentguise richting de gloednieuwe Warrior. Hm. Lag het aan haar of was ze ineens een stuk sexyer geworden nu ze officieel Warrior was? Nah ze zag er in haar ogen altijd goed uit. Nu enkel wat naja, ze kom het niet helemaal plaatsen. Serpentguise maakte een homp sneeuw met haar staart. Ze was ongeveer vijf meter nu verwijderd van Pipit. Met de homp sneeuw die ze had gemaakt gooide ze deze met een flinke flik met haar staart richting de rode she-cat. Bam. Sneeuw op je achterharses. Gheghe.
Onderwerp: Re: Voor altijd. ma 23 jan 2023 - 22:29
De ziekte die in de clan heerste leek ook haar langzaam in zijn klauwen te grijpen. De laatste paar dagen begon Pipit steeds meer te hoesten en voelde ze aan alles dat ze ziekjes begon te worden. Gepaard met haar gehoest kwam ook benauwdheid kijken en het enige wat de rode kattin kon hopen was dat het daarbij bleef. Dat ze niet net zo ziek zou worden als andere clangenootjes.
Ze voelde zich nog steeds fit genoeg om te jagen voor de clan, althans dat bleef ze zichzelf vertellen terwijl ze door de sneeuw ploeterde en onderweg was naar de waterfall. Het was één van haar favoriete plekjes in de clan, al was de lily pool ook altijd een favorietje. Er waren eigenlijk maar weinig plekjes die ze niet leuk vond.
Uiteindelijk had ze het perfecte plekje gevonden en genoot ze even van de rust -en kwam ze op adem-. Al duurde dat niet lang. Er kwam een koude sneeuwbal tegen haar achterhoofd en boos kwam ze overeind. ”Hey!” Mopperde ze met een stem die een beetje oversloeg. Ja. Het prefix -squeak werd haar steeds duidelijker, helaas. De boze frond verdween echter als sneeuw voor de zon toen ze de dader had gevonden en ze voelde haar oortjes warm worden. ”Oh, Serpentguise-” miauwde ze toen ietwat beschaamd.
Serpentguise
Member
Mark toch 218 Actief She acts as if it was easy to let her go, but she never saw the claw marks I had left all over her skin.
Onderwerp: Re: Voor altijd. ma 23 jan 2023 - 22:47
she was destined to burn in HellPipit
The Serpent in the Garden of Eden
Ze raakte. Ofcourse. Ze was een pro als het uit kwam om andere te treiteren. Serpentguise greens van wangspier tot wangspier; duidelijk tevreden over het resultaat. Pipitsqueak riep luid, piepte uit schrik. Zijzelf begon te lachen waarna ze uit haar ‘schuilplaats’ kwam. Op haar lange buikvacht kleefde nu klonten ijssneeuw. Agh, het was het waard. Pipitsqueak draaide zich om en op haar gelaat was te zien dat ze wel een beetje salty was. Gheghe. Gelukkig bleef de rossige she-cat niet a te pissig toen ze zag dat zij het was. Serpentguise pronkte haar sterke borstkast naar voren en greens. Ze gaf de kleine meis een knipoog. “Hee daar cutiepie. Tijd niet gezien hm?” Mauwde ze. “Die sneeuwbal was je straf daarvoor. Je moet me vaker op zoeken. Ik mis die warme oortjes van je.” Ze wiebelde uitdagend met der wenkbrauwen. Als het neer kwam om Pipit in verlegenheid brengen dan was zij daar een baas in. Ze vond het hilarisch om de ander altijd zo te zien stamelen. Serpentguise verbrak de ruimte tussen hun in en kwam voor de ander haar neus te staan. Ze was bijna vergeten dat ze een kop groter was dan kleine Pipit. “Officieel Warrior nu eh.” Verbrak de zwart gekleurde she-cat de korte stilte. “Dat moet wel even gevierd worden, wat denk je ervan hm? Samen een klein feestje bouwen.” Ze tilde haar wenkbrauw op en schoof haar lichaam dichterbij: zodat ze in Pipit’s haar oor kon spreken. “Ik weet wel een plekje.”