I'm losing track of time [Training]

Hij was nog bezorgd om Eveningstar en hoopte dat alles goed ging met haar en de kittens, maar hij wist dat ze zou willen dat de clan gewoon doorging en dat was precies wat hij ging doen. Ze had hem twee apprentices gegeven, dus zou hij vanochtend beginnen met de ene een tour van het territorium te geven en later vandaag de andere. Het zou voor hem een lange dag worden, maar liever nam hij de tijd voor elke apprentice in plaats van ze steeds samen mee te nemen. Natuurlijk kon hij trainingen samen geven, dat zou hij ook doen van tijd tot tijd, maar niet de tour. Hij zette zich dan ook neer bij de ingang van het kamp en wachtte totdat Ashpaw er zou zijn.

[Ashpaw]

Rustig trippelde de apprentice naar de kampuitgang. Hij wilde er voor zorgen dat hij mooi op tijd was en dat hij braafjes deed wat er van hem verwacht werd desondanks er een klein beetje drama was. Hij moest voor een goede eerste indruk zorgen. Dat was belangrijk. Ashpaw wilde een serieuze, hardwerkende apprentice zijn en alles uit hem halen. Hij wilde iedereen laten zien hoe slim en goed hij was. Een beetje drama deed hem niks. Vooral nu hij toch niet meer in de nursery zat. Het zou echt vreselijk zijn om daar met Eveningstars kittens te moeten zitten. Dan zouden ze hem waarschijnlijk weer irriteren, dan zou hij weer boos worden en dat krijgt hij een boze leider op zijn kop. Alles was natuurlijk weer zijn schuld. Ashpaw knikte naar Dustspirit als begroeting. "Ik ben er klaar voor" miauwde hij serieus.

Lang hoefde hij niet te wachten, iets waar hij met deze kou wel blij om was. Zijn vacht was nu eenmaal niet de dikste en met de dag leek het kouder te worden. Hij knikte dan ook kort naar Ashpaw toen de apprentice gearriveerd was. "Goedemorgen, laten we dan meteen gaan, zodat we wat warmer kunnen worden." In beweging blijven was het beste wat ze konden doen tegen deze kou en hij stond dan ook op en verdween door de ingang van het kamp heen. Hij keek nog wel even over zijn schouder of Ashpaw volgde, maar zette vervolgens al snel koers richting de rivier.

Ashpaw knikte meteen bij de woorden van zijn mentor. Het was veel te koud om stil te blijven staan en het had nog geen enkele nut ook. Toen Dustspirit in beweging kwam, volgde de apprentice met een vrolijke twinkeling in zijn ogen. Ashpaw was vaak erg rustig en eenzaam, maar dat betekende niet dat hij geen fun in dingen kon vinden. Hij laat het alleen amper merken. Echter was het nu onmogelijk. Hij zou het hele territorium zien en hij zou hierna eindelijk zichzelf van nut kunnen maken. Hij zal iedereen laten zien dat er niet met hem te spotten viel. Dat begint al met de kleinste dingetjes. "Waar gaan we naartoe?" vroeg de kater nieuwsgierig terwijl hij achter zijn mentor aanliep. Wat het ook zal zijn, het zal vast opwindend genoeg zijn.

De apprentice volgde hem nog en hij gaf een kort knikje. Dat was goed, ook al wist hij dat hij ook niet te snel moest gaan wilde hij dat de apprentice de hele dag vol zou houden. De vraag kwam waar ze naartoe gingen en hij liet zijn blik kort naar de bomen voor hun gaan. Het zou niet ver meer zijn naar de rivier, maar hij kon alvast een uitleg geven. "We gaan als eerste richting de rivier, de grens met Riverclan." Sprak hij. "Probeer niet te dicht bij de rivier te komen zo meteen," Hij had geen zin om een apprentice uit de rivier te moeten gaan vissen, zeker niet als er ook nog eens wat ijs op zou kunnen liggen en hij was zelf ook zeker niet de beste zwemmer.