Honger drijft de wolf

Onderwerp: Honger drijft de wolf wo 4 jan 2023 - 18:25

_{Als iemand altijd verwezen werd als een egoïstisch dan kwam er een tijd dat die gene zich ook zo gingen gedragen zoals beweerd werd. Als hongerig als een leeuw was Serpentguise over de grenzen getrokken. Er was geen prooi meer te vinden op Riverclan gebied en mocht er een mager muisje gevonden worden dan ging deze direct naar de oudste en de moederkatten. Geen prooi meer voor haar, maar wel al het werk doen. Serpentguise was al vanaf de dag dat ze kon jagen wat koppiger geweest over het etensdilemma dus dat ze nu ook veder trok om haar eigen maag te vullen was eigenlijk niet z’n grote verassing. Ze redde liever haar eigen haagje en vulde liever haar eigen maag. Vooral als zij er ook voor moest werken. Niemand deelde met haar dus waarom moest zij het wel doen? De gitzwarte she-cat rook de waarschuwingslijnen van Bloodclan. Ondanks de harde winter leek Bloodclan nog altijd op hun poten om de lange grenzen goed aan te geven. Dit was hun gebied en het leek des maar groter te worden. De Riverclan geur die ze op haar pels droeg was bijna niks in vergelekenis met de ondringbare lucht van metaal en rot. Een geur waar vele over de nek gingen. Aanstellers. Het rook niet eens slecht. Serpent liep veder met duidelijk met een doel op het oog.

Gesloten topic}

Onderwerp: Re: Honger drijft de wolf do 5 jan 2023 - 23:37

_{Het werd steeds duidelijker dat de kou als een grote mantel om hun heen sloeg. Het joeg de prooien weg opzoek naar warmte en het maakte sommige katten echt gek. Hijzelf had het ook best wel fris, maar hij ging niet zielig aandacht lopen trekken door heviger te klappertanden dan zou moeten. Hij hield zich voorlopig stil – deelde zo weinig mogelijk mee met hoe hij zich over deze situatie voelde. De winter was misschien koeltjes, maar hij was zelfs nog koeler. Moest ook wel, want wat zou iedereen anders van hem denken? Hij was geen watje zoals zijn moeder of de andere young-ones. Geen drama queen zoals die clankatten van tegenwoordig – de verhaaltjes over ze die hij vroeger hoorde deden hem altijd aan het lachen. Het waren zulke aanstellers ook. Gelukkig maar dat hij sterker op zijn poten stond dan die stomme clankatten, anders zou hij zichzelf een put ingooien uit zelfmedelijden. Vandaag had hij echter geen tijd om stil te staan bij hoe geweldig hij de elite ging maken. Vandaag was de dag dat zijn poten hem bij de grens brachten, opzoek naar meer. Wat het ook was maakte hem niet uit. Hij had zin in iets nieuws, en hij ging het krijgen ook. Zijn blik viel dan ook op een indringer die heel erg zelfverzekerd leek te zijn. Ze had de guts om hier zomaar binnen hun territoria te wandelen… Hij zou haar nog wel laten zien. “Halt!”, riep hij en kwam op zijn gemakje bij haar, desondanks je zou denken dat hij zich zo snel mogelijk naar daar zou verzetten. Naja. Hij had tijd. “Ik vrees dat we vandaag niet openstaan voor bezoek, mevrouw Visvreter~”, hij grijnsde en golfde met zijn staart. Nope, ze waren gesloten vandaag. Eigenlijk waren ze nooit open om mee te beginnen…}

Onderwerp: Re: Honger drijft de wolf zo 8 jan 2023 - 19:19

_{Het duurde niet lang voor ze al onderschept werd. Ze had gehoord dat Bloodclan gebied steeds moeilijker werd te bereiken. Ze waren scherper geworden en dat bleek dus echt zo. Mooi, want dan hoefde ze niet al te lang rond te dwalen voor ze aan de slag kon. Een gitzwarte tom-cat riep haar tot halt en Serpentguise nam zijn woorden aan. De Riverclanner stopte met lopen en zette haarzelf in een zitpositie zodat ze geen agressie uitbeelden. “Ik vrees dat we vandaag niet openstaan voor bezoek, mevrouw Visvreter~”, Serpentguise bekeek hem even van top tot teen terwijl hij zijn woorden sprak. Het was een grote zwarte kater maar niet super breed. Eerder een tall boy dan een body builder kina vibe. Zijn ogen leken even kort groen maar toen ze beter keek waren ze toch aan de blauwere kant. Als hij geen blauwe ogen had gehad had ze zo gedacht dat ze familie waren geweest. Ze hadden namelijk wel wat uiterlijk eigenschappen die overeen kwamen. Serpentguise draaide haar staart om haar lichaam heen. “Ik dacht dat jullie bloedzuigers vierentwintig uur services hadden als het ging om zakenbezoek.” Mauwde ze terug, kalmpjes, maar met een grijns. Ze bekeek de tom nog een keer en hield haar wenkbrauwen uitdagend op.}

Onderwerp: Re: Honger drijft de wolf