The winter sun rise

Highstones was de plek hier bij de clans die het meeste op de bergen leek. Voor nu was dit dan ook de plek waar hij zoveel mogelijk terug kwam, ook al betekende het dat hij elke keer de tocht naar de clans moest maken wilde hij daar wat meer onderzoek doen. In eerste instantie was hij natuurlijk Sedge gevolgd, maar ondertussen was hij ook alleen op pad van tijd tot tijd. Hij was tenslotte nieuwsgierig naar de clans en kon het dan niet helpen om hun territoria van dichterbij te willen bekijken. Hij snapte de grenzen die ze hadden ook niet zo, het was iets dat ze in de bergen niet hadden tenslotte. Hij hoorde een geluid en zag een kat die over de stenen aan het klauteren was. Duidelijk was dit een van de katten die hier niet aan gewend was, maar wat bracht haar dan hier? Hij ging dichter naar haar toe en hoorde nog net haar opmerking, waardoor hij een lach niet kon onderdrukken. "Wat heeft de rots je misdaan?" Was ze een van de clankatten?

Het was duidelijk dat de jonge kat niet gewend was aan iets wat ook maar op bergen leek, want hij wist nu niet of hij deze plek echt een berg kon noemen vergeleken met waar de tribe leefde. Het was een stuk kleiner in ieder geval. "Ook niet als ik je kan leren hoe je beter kan klimmen?" Ja, haar lichaam was klein, maar de jongste katten in de tribe leerden ook al hoe ze om moesten gaan met het terrein van de bergen. Al was het alleen binnen de grot. Hij wachtte of ze zijn aanbod aan zou nemen of niet. Hij had geen idee wat ze hier deed, maar hij was ook niet van plan om daar naar te kijken.

Dat had haar aandacht getrokken. Als ze hem genegeerd had, dan had hij haar misschien met rust gelaten, maar nu hij haar aandacht had, was dat geen optie meer. Natuurlijk kwam de vraag waarom hij het beter zou kunnen, het was niet raar dat ze sceptisch was. Zou hij het haar laten zien of eerst zeggen waarom? Het zou wel makkelijker praten als ze dichter bij elkaar waren, dus besloot hij dichter naar haar toe te gaan en beklom de rotsen een stukje makkelijker dan zij dat had gedaan. "Zegt het genoeg als ik zeg dat ik van de tribe ben?" Iedere clankat had wel van de tribe gehoord toch?

Hij had niet verwacht dat de poes hem niet zou geloven op zijn woord. Was het zo raar dat een kat van de tribe bij de clans was? Terwijl er zo vaak clankatten in de bergen waren? "Is het zo raar dat een tribe kat hier is? Genoeg clankatten zijn naar de bergen gegaan." Waarom leek deze jonge poes zo eigenwijs? Ze bleef het tenslotte maar proberen zonder zijn hulp te accepteren, die hij gewoon voor niks aanbood. Ondertussen was wel duidelijk dat ze van Windclan was, anders zou ze niet beginnen over dat niet elke windclanner snel was. "Ik heb nooit gezegd dat ik de beste was, alleen dat ik het je kon leren." En zij wilde hem niet geloven. "Er is vast ook iets dat jij kan, dat ik niet kan." Gaf hij vervolgens aan, dat was niet zo'n vreemde gedachte, gekeken dat hij gewend was aan bergen en dat toch heel anders was dan het bos en de open vlaktes hier.