[!] price

Serpentguise had ze wel zien liggen. Dode muizen die allemaal verspreid over de grond lagen. Ze wist niet zo goed waarom ze dood waren. Waarschijnlijk was daar weer een gevreesde reden voor volgens andere. Serpentguise vond dingen vrij snel overdreven en nep. Soms twijfelde ze ook over de religie waarmee ze was opgevoed. Starclan klonk allemaal maar zo vaag. Het enige waarom ze er nog in geloofde was omdat ze toch wel echt ooit een dooie had zien herrijzen. Anders had ze zo dat hele geloof aan de kant geschoven. Wat ze wel vond was dat heel vaak clankatten alles inprentte alsof het van de hemel kwam, daarom geloofde ze niet per direct in al die tekens enz. Ook vond ze het maar een naaistreek van de zo ´almighty´ dat ze alleen de Leaders hielpen en met de Medicine cats spraken. Extra duidelijk dat de rest van de clan maar als slaafjes werden gezien. Daarbij, als Starclan zo krachtig waren zoals iedereen haar vertelde dan mochten ze het haar wel eens bewijzen. Persoonlijk. En niet via een postduif dat zich Shrimpnose noemde. Er was dus zogenaamd laatst een waarschuwing gegeven maar natuurlijk niemand die het wist, enkel de Medicine cat en de leiding en die hielde het voor henzelf voor één of andere reden. Dus Serpentguise nam de doden muizen niet op als een waarschuwing of iets dergelijks maar als een makkelijke winst. Een andere kat had ondertussen ook door dat er wat muisjes gesneuveld waren en als Serpent een beetje wist hoe de doorstreek clankat was dan zou Aurorastream dit verdacht vinden. Nou, zij zou z´n easy win echt niet voorbij laten schieten. Ze wou natuurlijk de clan weer even showen wat voorn topper ze was geworden door een groot hoeveelheid prooi vandaag mee terug te nemen. Snel wandelde ze naar de andere she-cat die ze begroette met een zwaai van haar staart. ¨Ha, Aurorastream. Je hebt me buit gevonden zo te zien.¨ Mauwde ze kalmpjes en wat nonchalant. Als ze Warrior van de maand wou worden moest ze de ander weten te overtuigen dat het haar gevangen prooien waren. ¨Starclan stond duidelijk vandaag aan mijn kant. Ik heb een hele muizenhol weten uit te lepelen.¨ Sprak ze veder. ¨Ik had de tijd niet eens om ze te begraven. De één na de ander rende zowaar in m´n poten!¨ Als Serpentguise ergens goed in was, was dat liegen. Haar stem week nooit af van als ze de waarheid sprak. Het was natuurlijk voor haar om leugens uit haar duim te zuigen. Alles om haarzelf in een beter dag licht te zetten zonder daarvoor iets te doen.