how can i be homophobic? my bitch is gay

_{Het maisveld was compleet kaal nu. Hij had op een afstand toegekeken hoe enorme monsters het veld op waren gekomen, en alles in hun pad hadden verwoest. Hij had allerlei prooi zien rennen voor hun leven. Vogeltjes, muisjes, en hazen. Maar hij had geen puf om te jagen. Hij was er toch niet voor gemaakt, als waardeloze tunneler. De brandende zon scheen fel op zijn rug, zo heet dat zijn heel vacht jeukte en hij ergens wilde dat hij het van zich af kon scheuren. Zelf de wind waar zijn clan zo bekend om leek was afwezig. Het was verstikkend. Bijna wilde hij de tunnels wel weer in. Bijna.

De jonge kater liep het slagveld in. Niet dat hij wist wat dat was, maar zo voelde het. Zo stelde hij de grond zich voor na een oorlog. Droge aarde en dorre stengels van wat was overgebleven van het mais. De grond was helemaal verwoest door de enorme monsters en hij kon zich niet voorstellen dat volgend jaar het mais weer tot de hemel zou rijken als één groot doolhof. Midden in het veld bleef hij staan en hij keek om zich heen. Niemandsland.

Dus het was als een grote verrassing dat iemand eraan kwam. Of nou ja, hem tegemoet kwam. Hij herkende het zwart-witte lijf uit duizenden. Sparkpaw vermeed hem actief, en hij dacht eigenlijk dat Ploverpeep dat ook bij hem deed. Dus was dit een stom toeval, of was hij hem op komen zoeken. Had hij hem gevolgd? Direct borrelden alle gevoelens weer in hem op. Het was nu al een tijd geleden, maar het sleet niet. De rouw, de woede, en het achterliggende schuldgevoel. Hij haatte hem. Dus hij wierp hem een moordende blik toe en keerde zich resoluut om. Hij was nog altijd niet klaar om hem onder ogen te komen.}