We did the right thing

Blossomhail wachtte tot iedereen in hun den was. Er zou een wacht bij Icecream geplaatst worden en natuurlijk zou zij die wacht niet zijn, maar met een beetje geluk was het een warrior die zich er niks van aan zou trekken als ze zich bij hun zou voegen. Het duurde niet lang eer dat de meesten hun den in waren getrokken en Blossomhail waagde haar kans. Icecream zat daar bij de kampuitgang, zoals hem opgedragen was. Het leek Blossomhail behoorlijk vermoeiend om dit één moon lang vol te houden, maar het leek erop dat de kater geen keuze zou hebben. Afhankelijk van hoe haar samenwerking ging met Crystalstar zou haar eigen straf langer of korter duren. Aangezien Blossomhail niet van plan was om toe te geven, nam ze aan dat het eerder het eerste zou zijn. Ze was er niet bang voor. Ze maakte oogcontact met de warrior die samen met Icecream was gestationeerd aan de kampuitgang, maar het leek hem allemaal niet veel uit te maken, want hij keek de andere richting op. Prima. Ergens hield ze in haar achterhoofd dat ze ook niet weggestuurd kon worden omdat er gelet zou worden wat ze met elkaar bespraken, maar dat vond Blossomhail prima. Ze had geen geheimen voor haar Clan, ook al dacht het merendeel misschien nu van wel. ”Gaat het?” was het eerste wat ze aan de kater vroeg. Zij kon zich er nog redelijk los van maken omdat Crystalstar niet echt een band met haar had, maar voor hem was ze zijn moeder. Dat kon natuurlijk anders liggen dan.

Blossomhail gaf een begrijpend knikje toen dat Icecream zijn woorden sprak. Voor hem lag het natuurlijk nog helemaal anders omdat Crystalstar zijn moeder was. Voor hem moest het vast extra hard aankomen dat ze hem publiekelijk had proberen te vernederen, al was dat juist het deel dat Blossomhail het minste deed. Het was het feit dat iemand naar wie ze opkeek heel haar loyaliteit aan haar Clan aan het wankelen had gebracht. Ze haalde haar schouders op toen hij zijn woorden sprak. ”Ik had ook verbannen of vermoord kunnen worden,” sprak ze op een toon alsof ze het over het weer had. Ze moest wel. Ze moest zich emotioneel wel afsluiten, anders zou het haar te veel worden en dan kon ze de pijn niet langer meer verbergen of verdragen. Want de waarheid was dat elke verbale uithaal naar haar haar stukje bij beetje brak. Haar Clan begon niet langer als haar Clan aan te voelen en dat was geen gevoel dat ze niemand toe zou wensen, zelfs haar ergste vijand niet. ”Voor nu zijn we even het pispaaltje, maar daarna zal er wel weer andere drama komen waar ze zich op kunnen focussen. Dat is nu eenmaal hoe dat het gaat in een Clan.” Het was hatelijk, zeker als je zelf het onderwerp was van al dat getreiter, maar ach. Wat kon er aan gedaan worden? Niks. Helemaal niks.

Blossomhail bewoog met haar oortjes toen dat Icecream zijn woorden sprak. En even vroeg ze zich af of ze haar eigen woorden zou nuanceren om de gevoelens van de kater te besparen. Maar nee, haar eigen gevoelens werden ook niet gespaard, dus waarom zou ze? En werd het onderhand niet eens tijd dat Icecream de waarheid onder ogen ging zien, net zoals zij die ontdekt had? ”Als dat zo was, dan zou Crystalstar de moord van Rosepaw ook niet overwogen hebben,” antwoordde ze op een scherpe toon. ”Rosepaw was ook ooit RiverClan. En ze heeft niks gedaan om een executie te verdienen.” Haar nagels schoten uit hun hulzen en boorden zich diep in de grond onder haar. Het was gewoon een stom ongeluk geweest. Niet meer, niet minder. Ze lachte schamper toen dat Icecream zijn woorden sprak. Was dat wat hij geloofde? ”Nee, Icecream, ze ziet iets in jóu,” antwoordde ze op een koele manier die zelfs haar bijna deed huiveren. Dat was ze niet van zichzelf gewend. Blijkbaar kon één bepaalde gebeurtenis de duistere kant in een kat naar boven halen. ”De enige reden dat ze niks met mij heeft gedaan, was omdat het niet eerlijk over zou komen naar de Clan als ze mij niet een soortgelijke straf zoals jou. Als jij niet had gedaan wat je had gedaan, dan…” Ze zei niks meer, maar het was duidelijk wat ze indiceerde. Als Icecream zich er niet mee bemoeid had, dan was zij waarschijnlijk wel verbannen of vermoord geweest. Op zijn bevestiging nam ze niet eens de moeite om op te reageren. Het kon goed zijn dat ze niet meer het hot topic zouden zijn binnen de Clan binnen enkele manen, maar tegen dan was de meeste schade al wel gedaan. Blossomhail kon immers nu al voelen hoe dat haar eens zo warme hart langzaam in een blok ijs begon te veranderen.