Never gonna sell my soul

Onderwerp: Never gonna sell my soul zo 26 jun 2022 - 21:57

Ze was ergens wel blij dat het weer nu beter was, dat het warmer was. Het betekende dat ze minder erg het gevoel had dat ze faalde, omdat ze eigenlijk altijd wel wat prooi wist te vangen, iets wat in Leafbare toch een stuk moeilijker was. Ze had dan nu ook een konijn niet al te ver bij haar vandaan opgemerkt en lag voor een moment de omgeving in haar op te nemen. Ze had er al voor gezorgd dat de wind haar kant uit blies, dat zou ervoor zorgen dat het konijn haar niet op zou moeten merken. Ze spande haar spieren aan, om dichter naar het dier te gaan, maar vlak voordat ze naar voren wilde bewegen besloot het konijn het op een rennen te zetten. Ze wist dat ze er achteraan kon proberen te gaan, maar ze wist dat het gat dat het konijn had al te groot was, dus zette ze de achtervolging niet in. In plaats daarvan schudde ze haar vacht kort uit en begon ze de lucht weer te testen, hopende een nieuw spoor te vinden.

[Crowpaw]

Crowpaw

I know it sucks and it's scary
But it's time to be brave

Ze had het konijn gezien, maar zo ook iemand anders, zo rook ze. Haar scherpe zintuigen hadden het duidelijk weer te pakken. Waar ze niet goed was in het jagen, lopen of vechten, had ze wel altijd door wat er rond haar heen gebeurde. Ze wiebelde dan ook haar tweekleurige oortjes en zette een pas terug tussen het hoge gras, haar lichaam laag houdende. Ze observeerde wat de warrior deed en keek toe hoe ze zichzelf met opzet in een positie zette dat het prooi haar minder goed zou kunnen ruiken. Ze vernauwde haar amberkleurige kijkers en bekeek de gevlekte moor runner. Nog even en... Shit, dat was mis. Daar ging het eten en poef, het was weg. Langzaam duwde Crowpaw zich overeind vanuit het gras, haar oortjes even snel bewegende, waarbij ze nakeek waar het konijn naartoe verdwenen was, voordat ze haar gezicht naar de ander draaide. Nu ze de ander wat beter zag, zag ze dat het Sorrelnose was. Als ze het goed had, was dit een tante van haar. "Dat was een mooie jacht," sprak ze. "Jammer van het konijn wel," ze zuchtte even en sprong meteen naar voren, haar staart hoog omhoog brengende. "Kan je me leren sluipen zoals jij deed? Ik zag je zitten uit de wind maar hoe weet je precies hoe dat moet? Voel je dat met je snorharen? Wat van een ietwat windstillere dag?" haar amberkleurige ogen staarden op naar de ander. "Hm?"