Cynthia
117
Actief
| |
|  Onderwerp: Now it's my time  zo 26 jun 2022 - 21:53 | |
| Ze had een eigen apprentice gekregen en ze hoopte dat ze een goede mentor zou zijn. Ze was wel blij dat ze nu training mocht geven wanneer er geen ijs over de rivier lag. Dan kon ze haar apprentice ook goed leren hoe het vissen werkte. Natuurlijk was ervaring op doen in leafbare als apprentice nooit verkeerd, maar dit maakte het in het begin wel makkelijker om te leren. Ze was voor nu echter naar Fourtrees gegaan, iets dat helemaal niets met een training te maken had. Maar het was meer dat ze er zelf naartoe wilde. Het was een van de veiligere plekken buiten haar eigen territorium en een plek die voor haar gevoel toch dichter bij Starclan was dan haar eigen gebied.
[Foulplay] |
|
Freedje
347
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Now it's my time ma 27 jun 2022 - 16:50 | |
| Zijn frustratie en zijn boosheid begon steeds meer af te nemen naarmate de dagen vorderde. Misschien zat het gesprek met Settledstar daar ook wel voor een deel tussen. Het idee dat hij zijn leader teleur zou stellen als hij op zijn impulsen zou reageren en natuurlijk de verantwoordelijkheid die hij had met de training van Palepaw zorgde ervoor dat hij zich koest hield, al was het soms nog steeds moeilijk. Hij had een afkeer voor RiverClan gekregen en hoopte binnen de kortste keren bij geen van hun in de buurt te zijn, op één kat na dan. Voor de één of andere reden kreeg hij haar niet meer uit zijn kopje en hij betrapte zichzelf erop dat hij soms de grens afspeurde naar haar. Hij wist dat dat geen goed ding was en dat hij zich met andere dingen bezig moest houden, maar ze had hem bij hun eerste ontmoeting zodanig weten te imponeren dat dat niet meteen verloren was gegaan, zelfs nadat ze elkaar al een hele tijd niet meer hadden gezien. Momenteel was hij op weg naar Fourtrees, iets wat met niks van dat alles te maken had. Behalve dan misschien het feit dat hij met zijn afkeer voor RiverClan werd geconfronteerd toen hij een bekende visgeur rook en hij hield kort zijn adem in. Maar nee, het was niet Mousepaw en ook niet Stormpaw. Het was een kattin die hij niet kende. ”Heb je niks beters te doen dan hier op je luie kont te zitten?” vroeg hij grof aan haar, zijn amberkleurige blik met licht verscholen haat naar haar gericht hebbend.
|
|
