Teardrops keep on falling

Onderwerp: Teardrops keep on falling za 2 jul 2022 - 15:45

Scarletmacaw had een van de andere Warriors gevraagd of ze Mottleshroud haar kant op kon sturen. Haar gedaante in het water dat weerspiegeld was zag er te dun, te gespannen uit. Hoewel het kleine meertje haar kalm hield met het zachte geluid van leven rondom haar en de wind die aan haar vacht trok was ze alles behalve in een goede stemming. Langzaam boog ze haar knappe kop om het water op te likken. Misschien dat het de onrust op haar maag zou kalmeren. Aan de andere kant, de kans was klein. De dagen ervoor had ze al nagedacht over dit moment. Ze had zelfs al met haar broer gesproken. Enkel, het maakte het niet beter of makkelijker. Ze sloot haar amberkleurige ogen en draaide zich enkel langzaam om toen ze de bekende pootstappen van Mottleshroud hoorde naderen. 'Mottleshroud,' Haar stem klonk hees en serieus voordat ze diep in ademde.

The jokes and fun

will not remain forever...

For: Mottleshroud

Teardrops keep on falling D7kh58h-d8bef4c6-eb60-4c9f-a963-94eea85a0821.png?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcLzkxZGY0NThkLTVlYzgtNGViYi1hMzBlLTMyOGQ0ZmQxZWEyMlwvZDdraDU4aC1kOGJlZjRjNi1lYjYwLTRjOWYtYTk2My05NGVlYTg1YTA4MjEucG5nIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

Met zijn kop vol vragen liep Mottleshroud op een draf pasje richting het meertje. Een clangenoot had hem hier heen gestuurd. Die had hem verteld dat Scarletmacaw hem wou spreken. Het was vreemd. Hij was best wel close met haar. Goede vrienden was wellicht de beste beschrijving. Nachten terug waren ze voor een avond iets meer als vrienden geweest. En dat was ook waar Mottleshroud het bij wou laten. Immers lag zijn hart bij iemand anders. Nu vreesde hij dat Scarlet meer wou. Dat ze zijn partner wou worden. Dat was iets wat Mottle helemaal niet wou. Ze betekende veel voor hem. Maar niet zoveel. Hoe hard het ook klonk. Hij was met Breezefall. Dat was de keuze die hij had gemaakt. Hij slikte aarzelend toen hij haar gedaante aan de oever zag zitten. Haar stem was hees toen ze zijn naam zei waardoor een rilling over zijn rug tot aan het puntje van zijn staart liep. "H-hey," mauwde hij zachtjes. Voorzichtig nam hij plaatst naast haar. Hij drukte zijn nagels in de grond. Wat nerveus. "Waarom wou je me spreken?" En waarom kon je me niet gewoon in het kamp aanspreken? Dat laatste zei hij enkel in gedachten. Waarom deed ze zo mysterieus?

Scarletmacaw keek naar de kater die duidelijk aanvoelde dat ze niet op haar gemak was. Dat er een reden was waarom ze hem hierheen had laten sturen. Even voelde de knappe kattin zich misselijk worden. Dat was ook te zien aan de houding die ze had aangenomen. Ze slikte moeizaam, boog haar kop terwijl ze trillend als een rietje bij de oever bleef zitten. Ze wist dat ze niet lang zou kunnen verbergen wat de waarheid was. Zelfs al wilde ze niets liever. Hij had een ander. Hield van een ander. Ze had ze een enkele keer gezien. Een ander en niet haar. Ze had gedacht dat hij geen partner had gehad, maar nu was ze er niet zeker over. 'H-hey,' Mauwde hij zachtjes terwijl hij naast haar plaats nam en zijn nagels in de grond drukte. 'Waarom wou je me spreken?' Scarletmacaw keek hem met vochtige ogen aan. Wetende dat het volgende nieuws zijn wereld, en die van haar zou veranderen. 'J-je wordt vader.' Stotterde ze enkel. Hij werd vader. Ze kon niet over haar lippen krijgen dat zij moeder werd. Tranen dropen over haar wangen voordat ze abrupt op stond en weg stapte om te hoesten. Voeding kon ze al dagen niet makkelijk verdragen. Ze had zich daardoor al vaker afgezonderd en de woorden die Shinypaw had gesproken spookte nog door haar kop. Ze werd een Queen. Een Queen.... Dit was niet hoe ze haar leven had uitgestippeld.

The jokes and fun

will not remain forever...

For: Mottleshroud

Mottleshroud keek haar kort aan. Hij was bang voor de woorden die zouden volgen. Bang dat ze na die ene avond gevoelens voor hem had gekregen. Oh hij wist dat het een fout was geweest. Hij gaf veel om haar. Ze was zijn beste vriendin. Maar dat was het dan ook. Niet meer. Breeze was de enige om wie hij op die manier gaf. Hij wou haar niet afwijzen. Hij wou haar hart niet breken. Dan zou alles anders worden. Eindelijk had hij iemand gevonden die hem goed leek te begrijpen. Die de druk die zijn familie op hem uitoefende begreep. Hij wou dan niet verpesten. Maar de woorden die volgde waren zoveel erger. Zoveel erger dan dat hij had kunnen indenken. Eerst begreep hij het niet. Of wellicht wou hij het niet begrijpen. "V-vader? mauwde hij vragend. Zijn stem was hees. Hij slikte en liet alles tot hem inwerken. "J-je bent zwanger?" Het was alsof de grond onder zijn poten vandaan werd gerukt. Oh hoe had hij in Starclansnaam kunnen denken de nacht met haar te spenderen zonder dat daar consequenties aan vast zaten? "I-ik... Zijn hoofd tolde. Hoe moest hij dit in hemelsnaam aan Breezefall gaan vertellen? Zijn partner. Zijn liefde. Hoe kon hij de ander vertellen dat een ander zwanger van hem was.

Scarletmacaw wist dat het erger kon. Zoals een moment delen met een kater uit een andere Clan of een waar ze niet goed bevriend mee was. Echter wilde ze geen hartenbreker zijn, geen kittens die hun vader niet zouden kennen. Het duurde even voordat Mottleshroud het nieuws leek te verwerken en intussen had zij zichzelf al verplaatst, angstig vol wanhoop in haar ogen. Wetende dat dit alles zou veranderen. 'V-vader?' Mauwde hij hees, vragend. Scarletmacaw knikte langzaam, hij werd vader. Ze kon er niks aan veranderen dat dit nu eenmaal de waarheid was. Ze had er dagen over gedaan om het nieuws zelf te verwerken. Blazestar wist het, zij wist het en nu wist de vader het ook. 'J-je bent zwanger?' Scarletmacaw knikte terwijl haar amberkleurige ogen naar hem gleden. 'Ik ben zwanger en ik zal voor hen zorgen. Met of zonder jouw.' Mauwde ze haar stem resoluut, krachtig. Krachtiger dan ze zich voelde. Sommige momenten wilde ze de kittens niet. Helemaal niet als ze begreep wat voor invloed het op Mottleshroud en zijn echte liefde zou hebben. 'Enkel Blazestar weet dat jij en ik ouders worden. Als je niks met de kittens te maken wilt hebben... Snap ik dat...' Haar stem brak, ze gunde haar kittens wel een goede vader. Echter beter een afwezige vader dan een slechte vader. Dat wist zij ook.

The jokes and fun

will not remain forever...

For: Mottleshroud

In elke andere situatie zou hij dol blij geweest zijn met het feit dat hij kittens zou krijgen. Dat was immers zijn grootste droom. Een die hij al zolang had als dat hij zich kon herinneren. Maar nu had hij Breezefall. Dat was nu zijn partner. En nu was een ander van hem zwanger. Breezefall zou woest zijn. Of in ieder geval teleurgesteld. Hun relatie was nog vers. Te vers. Nog oh zo fragiel. Hij keek haar pijnlijk aan. Hij werd vader. Oh hoe moest hij dit in Starclans naam aan Breeze gaan vertellen. hij stond te knikken op zijn knieën. Hij besefte het nog steeds amper. "Normaal gesproken had ik je met alle liefde geholpen." Hij keek van haar weg. "Maar, ik heb Breezefall. ik kan het hem niet aan doen." Zijn stem was nu zacht. Hij voelde hoe alles in hem brak in duizend stukjes. Hij wou dit niet opgeven. Hij wou niet zo'n vader zijn die niet eens aanwezig was in het leven van de kits. Hij schudde zijn kop neergeslagen. "I-ik moet hier overna denken," murmelde hij. Zonder ook nog maar een woord te zeggen draaide hij zich om en liep hij weg. Maar hij wist dat dit iets was waar hij niet van weg kon lopen. Dit zou hem nog de rest van zijn leven achtervolgen. Wat er ook ging gebeuren.

- Mottle topic uit.

Onderwerp: Re: Teardrops keep on falling