a lot of dead the last days

Silverleaf wandelde woedend door het woud .Ze had zin iemand te vermoorden .Een paar dagen geleden heeft ze haar zus dood aangetroffen met haar pasgeboren kittens .Ziensdien is ze al de hele tijd woedend en slechtgezind .Wat zou er eigenlijk met die kittens gebeurd zijn ? vroeg ze zich af .Vast op gegeten door een vos of das .Ze zuchtte luid .Waarom hebben ze haar laten sterven heeft de sterrenclan dan echt helemaal geen medelijden ? Ze had de laatste dagen al zo veel dood gezien .Eerst haar vader dan haar moeder en een paar dagen geleden haar zusje !Wat hebben ze nog meer in petto dacht ze boos.Haar helder blauwe ogen waren dof van verdriet en woede .Ze hoorde de vogels fluiten en een muisje in de struiken knagen op een zaadje .Maar ze had geen zin om te jagen .Zonder dat ze het wist stapte ze regelrecht naar de thunderclan grens .Daar ging ze even zitten en staarde naar de heldere lucht.Ze zuchtte nog een keer diep en sloot haar ogen en droomde weg.Even later opende ze haar ogen weer maar er was niets verandert.En dat zal ook nooit gebeuren dacht ze verdrietig en woedend tegelijk.

Graystorm was even op wandel, hij verveelde zich in de clan, er was bijna niets te doen op dit moment. Hij sprong op stnen, klom in bomen en hield nietvermoedende diertjes in de gaten. Hij was niet van plan om er op te jagen, hij wou geen dierenlevens verspillen. Als je ze spaarde, kon je ze later nog opeten, en ze blijven nog vers ook. En de diertjes kregen kinderen, dat betekent nog meer eten. Maar hij hoorde een kat. Hij snoof en rook ook een kat. Hij ging op de geur af, al sluipend. Waarschijnlijk was ze vijandig, dus sloop hij verder door de struiken. Hij zag Silverleaf, en hij dacht dat hij niets van haar te vrezen had. Hij sprong uit de struiken en ging naast Silverleaf lopen. Toen pas zag hij haar blik. Ze was niet al te blij en dit kon dus uitdraaien op een gevecht. In deze tijden betekend boos gevecht. Geen nood, hij was sterk genoeg om haar aan te kunnen. Maar eerst maar eens praten. "Wat scheelt er?". Een begroeting was niet nodig, ze rook toch wie hij was en ze had hem al lang gezien.

( je weet dat graystorm en silverleaf broer en zus zijn he)¨niks ¨snauwde ze naar graystorm.¨het zijn je zakes niet .Ze keek hem met woedende ogen aan en haar staart zwiepte nijdig heen en weer.Ze daagde hem uit en zei¨waarom ben je hier heb je niets beters te doen dan mij lastig te vallen ¨. En ze keek weg en wachtte op zijn antwoord .Ze dacht terug aan de beelden van haar dode zusje die dag .Hoe de kittens piepten en hoe ze Malona die bloodclan poes daar stond en nog een cremekleurige poes maar die herkende ze niet.Ze zuchtte en snauwde weer¨wat doe je hier of ben je je tong verloren¨.Ze keek hem aan met haar helder blauwe ogen die nog woedende bleken te zijn geworden.

Man, wat een temperament. En dat tegen familie, zo praat je toch niet tegen familie. Ach ja, welke kat was nu nog vriendelijk? Geen enkele. Als het zijn zaken niet waren kon hij haar ook niet helpen. Misschien moest hij maar eens toppen met iedereen willen te helpen. Niemand aanvaardde hulp, elke kat leefde meer en meer op hun eentje. Waar ging de wereld naartoe? "Wat ik hier doe? Ik weet het zelf niet. Ik liep een beetje rond en ik zag jou lopen. Ik had me wel een leuker gesprek voorgesteld. Wil je het nu zeggen of niet?". Graystorm voelde wel haar vijandigheid. Voor de zekrheid sloeg hij zijn nagels ongemerkt uit en probeerde zo te lopen. Dit ging moeilijker, maar hij was toch voorbereid. Nu wachten wat haar reactie was.

¨het zijn jou zakes niet¨gromde ze luid.¨en ga je nog weg of moet ik daar voor zorgen¨en ze ontbloote haar lange tanden zo dat hij wist wat ze bedoelde .Ze keek hem nog steeds aan met ogen waar woede in groeide .Hij had haar op een of andere reden nog kwader gemaakt en ze stond nu op het punt aan te vallen.Maar haar vacht die eens zo glom en zilver leek zat nu vol klitten en ze was zo mager dat je haar ribben kon tellen alsof ze haar niet meer verzorgde .Maar hoe verfromaaid ze ook was ze zou nog steeds een ware tegenstander zijn .Ze schudde haar hoofd en ontbloote nu ook haar lange witte nagels .¨en wat ga je nu doen¨siste ze scherp en luid.

Ze wou dus een gevecht? Dat kon ze krijgen! Graystorm was zowiezo sterker dan haar, ze was helemaal verzwakt. Toch zou hij haar niet doden, ze was toch familie. Hij zou alleen vechten tot als ze het zou opgeven. En als ze dat niet deed maakte hij haar wel bewusteloos en ging hij weg. Dan zou ze weten dat Graystorm sterker was dan haar. Ze telde haar in gevechtshouding, en dat deed Graystorm ook. Zijn rug bolde op, zijn haren stonden recht. Zijn staart werd dik en hij liet zijn uitgeslagen nagels zien. Een laag gemiauw met bijhorende gegrom werd hoorbaar. Ondertussen blies hij in haar richting. Hij was ook iets groter dan haar, dit zou makkelijk zijn. Graystorm zou haar eerst laten aanvallen, en hij stond al klaar om een aanval van boven af te weren. Maar ook langs voor zou hij voorbereid zijn.

Silverleaf deed iets heel onverwacht .Ze sprong naar hem maar stopte net voor hem en liet zich uitschuiven zo dat ze onder hem was .Ze reed zijn buik open met haar vlijmscherpe nagels en sprong daarna in de lucht met graystorm op haar rug.Ze wierp hem er af zodat hij recht op de grond zou vallen .Ze lande weer op haav vier poten en siste¨toch wat beter dan verwacht he ¨.En ze keek hem woedend aan .Haar nagels waren in de grond geboord om haar evenwicht te houden .Maar haar tanden glinsterde in het zonlicht.Ook al was deze kat verzwakt ze was nog steeds een waardige tegenstander die niet zou weg vluchtten maar zou blijven tot hij het op gaf.

Sparklepaw liep nutteloos door het territorium. Zijn gedachten overspoelde haar. Wie waren zijn vader en moeder? Waren ze al dood? Waarom? Leken ze op hem? Hij zou snel een waardige appirence worden. Hij was klaar voor de lessen. De wind raasde door zijn dunne vacht. Een rilling liep over zijn lijf. Hij herkende 2 geuren: Silverleaf en Graystorm. Hij had ze wel eens zien rondlopen in het kamp. Hij rook ook een klein beetje bloed. Waren ze geen familie van elkaar? waren ze dan niet hecht? Toen zag hij de 2 katten. Silverleaf deed iets heel onverwachts. Ze sprong naar hem maar stopte net voor hem en liet zich uitschuiven zodat ze onder hem was .Ze reed zijn buik open met haar vlijmscherpe nagels en sprong daarna in de lucht met graystorm op haar rug. Ze hoorde gehijg van de 2 katten: een grijze kat met blauwe ogen; Silverleaf. Ze zag er mager uit. Sparkelpaws heldere groene ogen keken. Ze moest toch iets doen? 'stop, jullie beiden' zei hij.

Silverleaf draaide zich met een ruk om en siste ¨hou je er buiten kleintje of moet je ook wat hebben?¨.Ze keek hem aan met kille en woedende ogen.In elke kat die ze zag herkende ze Snowstream ze werd helemaal gek.Ze sprong naar sparklepaw en torende hoog boven hem uit.¨dus wat wil je hou je er buiten jij hebt hier helemaal niets mee te maken ¨blaasde ze weer.Ze draaide zich weer om en sprong weer naar graystorm en haalde zijn flank open met haar nagels .En boorde nadien haar klauwen in zijn rug .¨jij had mij nooit moeten uitdagen siste ze luid tegen graystorm.

¨hou je er buiten kleintje of moet je ook wat hebben?¨ Ze keek Sparklepaw aan met kille ogen. ¨dus wat wil je hou je er buiten jij hebt hier helemaal niets mee te maken ¨ Sparklepaw dook in elkaar. Blijf rustig, blijf rustig zei hij tegen zichzelf. Hij vond zijn rust en stond op toen Silverleaf zich omdraaide. 'Waarom ben je zo nijdig?' zei de kater. 'Ik wil je niet uitdagen, ik wil je alleen helpen' voegde ze er snel aan toe.

Silverleaf staarde hem aan met een valse blik een liet een laag lachje horen ¨jij mij helpen kun jij katten laten herleven ¨.¨eigenlijk zou jij ook nu in de starclan zitten ¨zei ze kill.Alsof ze niet wist wat ze zei.Ze bleef de kater aanstaren met een kille blik en ogen doe dof stonden van vermoeidheid. Ze hield haar evenwicht door haar nagels in de grond te boren maar ze bleef wankelen op haar dunne poten .

¨jij mij helpen kun jij katten laten herleven ¨.¨eigenlijk zou jij ook nu in de starclan zitten ¨ zei de kat kil. Sparklekit boorde ook zijn nagels in de grond. Ze stond stevig. Ze hield haar kopje schuin en vroeg: 'Hoezo?' Hij keek vragend. Wat had de Queen ook al weer gezegd wat je moest doen? Je nagels gebruiken, herinnerde hij zich. niet bang zijn.

Silverleaf zag dat dit katertje niet wist over wat ze het had dus besloot ze maar niets te zeggen.¨ga jij maar terug naar je mama en piepen voor eten ¨zei ze vals en ze staarde nog steeds in de groene ogen van de kleine kat .Haar staart zwiepte van frustratie heen en weer.Maar ze verloor even haar evenwicht en viel op haar zij .Ze pufte en hees zich terug recht en schudde de aarde uit haar geklitte vacht.

Silverleaf reet zijn buik en flank open en ook zijn rug was verwond. Maar dat hield hem niet tegen. Hij liet haar rustig begaan. Tot er een andere kat kwam. Als ie kitten niet snel weg ging zou ook die litten verwond worden. Graystorm stond recht, liep op Silverleaf af en krabde haar rug ook open.Dan begon hij op twee poten te staan, om Silverleaf weg te duwen. Hij sloeg zijn nagels in haar flank, maakte eerst nog eens twee flinke schrammen en duwde haar weg. Omdat ze nu zwak was vloog ze dus een heel eind verder. " Silvereaf, je hebt je nu genoeg kunnen uitleven. Stop met vechten, je bent niet de enige die een familielid verloren is. Als ik me niet vergis is deze kitten zijn moeder verloren. Of vergis ik me, Sparklekit?". Hij keek vragend naar de kitten. "Is het nu gedaan met vechten? Er wordt al genoeg gevochten, door alle katten. Als familieleden al beginnen te vechten... Jouw zus is ook famile van mij, vergeet dat niet. Ik heb er ook verdriet van, maar ik begin er niet door te vechten of anderen te verwonden. Daarmee help je niemand, behalve de duivel.". Het moest nu maar eens gedaan zijn. Hopelijk zag ze het in, en kon hij praten met de kitten, die nu waarschijnlijk geschrokken zou zijn. Hij stond nubeschermend voor de kitten, klaar om hem nu echt te verdedigen.

Die woorden maakte Silverleaf alleen maar woedender.¨jij lijkt er anders niet veel last van te hebben ¨zei ze vals.Ze schudde haar bebloede vacht en sprong weer naar graystorm toe.Ze sprong op zijn rug en beet diep in zijn schouder .Daarna plante ze haar klauwen in zijn rug.Dan draaide ze haar klauwen in graystorms rug en sprong weg.¨dat komt er van¨siste ze scherp.Ze keek naar haar werk en zag naar waar ze haar nagels had gedaan zat nu een grote diepe wond en bloed stroomde er uit.¨zozo mijn werk is nog niet gedaan ze ¨zei ze weer vals .Ze sprong weer naar graystorm maar verloor even haar evenwicht en viel op haar zij van haar wonden.De wond in haar flank bloede hevig en ze werd al snel duizelig van al dat bloedverlies.Maar ze bleef nog steeds koppig en vijandelijk.

Nu viel ze Graystorm aan in zijn rug en schouder. Het deed ontzettend veel pijn, maar hij heeft geleerd pijn te vergeten. Nu silverleaf gevallen was had Graystom vrij spel. " Je weet best dat het mij welveel doet. Ik heb evenveel verdriet als jij. Maar is het omdat ik niet vecht dat ik geen verdriet heb? Sommige katten willen gewoon helpen, zoals ik. Is het niet beter dat je nu rust en op zoek gaat naar de moordenaar? En de moordenaar aanvalt in plaats van mij? Rust nu eerst zodat je sterk genoeg bent om de moordenaar te doden. ". Graystrom zou er wel voor zorgen dat ze sliep. Als ze hem nu zou aanvallen, ging hij haar bewusteloos slaan. Dan zou ze eindelijk rut hebben. Ze moest eens begrijpendat onschuldige katten aanvallen geen zin had. Ze zou liever de moordenaar zoeken en hem aanvallen. Graystorm zou haar dan zeker helpen.

Sparklepaw antwoordde een tijdje niet. Ze moest nadenken. Toen graystorm een heel verhaal aan het vertellen was, antwoordde hij zacht: 'Ik weet het niet' Hij barstte in snikken uit 'Ik weet het niet. Ik weet niet wie mijn familie is. het lijkt alsof ik de enige op aarde ben.' Hij keek naar de katten. Ze had geen spijt van haar woorden. Ze wilde het weten. Al kwam ze het later pas te weten. Ooit. Maar het liefst zo snel mogelijk.

EDIT Mousefur; je post is net een regel te kort. Gelieve erop te letten dat je minimaal 5 regels post!

Silverleaf hees zich recht en blaasde naar hem.Ze stapte woedend weg maar struikelde over een steentje.¨jij bent geen familie van mij ¨siste ze .Maar op eens dacht ze weer aan iets.Ze draaide zich weer om en stapte naar graystorm.¨waar zijn die kittens leven ze nog ?¨vroeg ze met een zachte stem.Het gedacht van dat de kittens nog zouden leven zou haar zeker op vrolijken.Ze keek hem aan maar elk spoortje vijandelijkheid was verdwenen .Daarna fluisterde ze in zijn oor¨sorry voor alles¨.Ze keek hem aan met doffe ogen van pijn maar ook een glimpje hoop.Als de kittens nog zouden leven dan zou ze haar leven weer op pakken en op zoek gaan naar de kittens.Vreugde kwam in haar op bij die gedachte maar ze wist het nog niet zeker of de kittens wel zouden leven.Daarna draaide ze zich naar sparklepaw om en zei zacht¨wij zullen je familie wel zijn ¨.En ze gaf het kleine katje een likje over zijn kopje en keek hem met zachte ogen aan.

Ineens was Silverleaf weer de oude. Geen boosheid meer, weer een familie. " De kittens... ze leven nog! Alleen Snowfire kan gewond zijn door een vos. En Sparklekit, je hebt nu ook twee zusjes en een broertje. En Silverleaf word wel je pleegmoeder. En nu niet meer vechten, he zus?". Ineens sloeg vijandigheid en verdriet om in vriendschap en geluk. Graystorm nam uitgebreid de tijd om al zijn wonden schoon te likken. Hij zou, als hij terug in het kamp was eens langs de Medicine Cat gaan. Die zou zijn wonden wel weer een beetje verzorgen.

Silverleaf was geschokt.Wat zou Firelion daar van zeggen want zij en waren firelion stiekem verliefd op elkaar.¨eum ik ik weet het niet ?¨stamelde silverleaf.¨ik denk dat ze beter verzorgd kunne worden door een quin is het niet¨vroeg ze een beetje bang.Ze begon sne haar poot schoon te likken en deed het een paar keer over haar kop.Ze keek graystorm aan en zei¨kunnen we terug gaan naar het kamp ¨zei ze snel zodat graystorm niet op haar vorige vraag kon reageren .Ze draaide zich om en stapte richting de rivier .Ze dronk even het frisse water op en ademde de frisse lucht in .Wat een mooie dag spijtig ben jij hier niet dacht ze over snowstream .Waarom moest zij sterven ? Ze zal malona nog terug pakken want ze wist zeker dat zij haar zusje heeft vermoord.( malona heeft haar zus niet vermoord maar dat weet silverleaf niet )

Onderwerp: Re: a lot of dead the last days