You wouldn't believe how [Training 1]

Storm was al vroeg wakker. De zon stond nog ergens ver weg aan de horizon. Er waren nog enkele sterren aan de hemel te zien. Haar ogen waren verdund tot streepjes. Kort nam ze de tijd om zich uit te strekken voor ze richting de apprentice den liep. Gisteren had Crystalstar aangekondigd dat zij de nieuwe mentor van Berrypaw zou zijn. Iets wat Carrioncough al eerder aan haar had verteld. En daar was de Young warrior tevreden mee. Er was nog steeds een klein vuur van woede in haar aanwezig dat dat niet meteen bij haar ceremonie was geplakt. Ze geloofde nog steeds in de familie politiek tussen Crystalstar en haar adoptie kleinkind Aurorapaw maar Stormbriar kon zich er overheen zetten. Voor nu dan. Ze moest nu familie van de deputy opleiden. Dat maakte al veel goed. Ze wist dat ze haar poten vol zou hebben aan de jonge apprentice. Maar dat maakte haar niet uit. Ze zou dat ongeleid projectiel wel even wat manieren bij brengen. Ze stak haar grijze kop door de apprentice. "Berrypaw," mauwde ze luid. Het boeide haar niet als ze andere apprentices wakker zou maken. Er waren oneindig veel dingen die moesten gebeuren en maar een beperkt aantal daglicht uren; het zou goed zijn als iedereen voor een keer niet tot na sunhigh in zijn nest zou blijven snurken.