We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Callista had haar ogen op de hemel gericht terwijl ze zorgvuldig de tips van haar moeder volgde om het muisje te volgen. Ze had van haar mama gehoord dat er ook andere katten waren op de wereld behalve haar en haar twee broers. Andere katten, ze had ze nog nooit gezien en hoewel ze gewaarschuwd was dat er ook gevaarlijke katten tussen zaten betekende het niet dat Callista niet nieuwsgierig was. Haar ogen gleden weer gefocust naar de grond terwijl de jonge kitten met onhandige sprongen verder jaagde. Totdat het muisje in een holletje verdween en Callista met een zuchtje op de grond plofte.
Onderwerp: Re: Trial and Error wo 15 jun 2022 - 14:26
Crowpaw
You don't really know what goes on That's why all this looks like a perfect mess
Nee, ze zou hem niet laten ontsnappen. Nu niet, nooit niet. En daarom raasde ze dan ook verder, over het hoogland, langs de stenen die aangaven dat de grens nabij was, richting de geurgrens die ze zo goed kende. Maar ze wist dat dit open terrein was, plekken die gevaarlijk konden zijn maar niet iets waar ze regels brak. Ze mocht hier komen, al was het dan niet zo veilig om dat te doen. Want dit was geen clanterrein. Dit was niemandsland. Waar de twolegs her en der wat plekken hadden ingepikt was het duidelijk dat de natuur nog steeds de overhand nam. Highstones waren niet ver van hier. Geflankeerd door windclan terrein en de velden die de monsters van de twolegs omwoelden wist ze dat ze nog veilig was. Verder dan dat... Was puur onbekend terrein. Het konijn raasde dan ook door, op de hielen gezeten door de gevlekte poes. Gefocust op de prooi voor haar, die steeds een grotere afstand tussen hun maakte, merkte ze niet op hoe het bruine wezen een thunderpath op huppelde. De grond rommelde, trok haar wat uit haar geconcentreerde toestand en- In een flits schoot het voor haar ogen voorbij. Gehaast stond ze op haar rem, wat over haar poten struikelende terwijl het monster voorbij kwam. Gehaaste ademhaling en grote, ronde ogen staarde ze dan ook naar hetgeen wat ze achterna had gezeten... Of... Wat het ooit was geweest.
Onderwerp: Re: Trial and Error wo 15 jun 2022 - 19:21
Chu'a.
Callista was het gedonder van het thunderpath wel gewend. Haar mama liet haar meestal niet in de buurt komen, wellicht omdat die ondanks dat ze vroeger een Kittypet was geweest, toch echt wel in de gaten had dat het gevaarlijk was. Er was nog een reden waarom Callista niet die kant op mocht komen, ze was te jong om te snappen dat verderop het gebied over ging in dat van een Clan. Haar mama had haar niet veel verhalen verteld over de Clans, wellicht omdat ze haar te jong vond. Ook al mocht ze heel af en toe als mama sliep wel iets van haar mama's zijde wijken en zo gebeurde het dan ook dat Callista twijfelend het Thunderpath op liep toen ze daar een bruin wezen zag liggen. Het muisje was ze al weer vergeten. Haar concentratiespan was immers niet oneindig, langzaam liep de kitten verder door naar een kat die met grote ogen naar het thunderpath staarde. 'Heb je auw?' Vroeg ze op een zachte stem, terwijl ze verward de ander aan keek. Het leek er niet op dat de ander gewond was. Haar blik gleed weer naar het bruine ding op het thunderpath. 'Wat is dat?' Haar mama was niet snel genoeg om konijnen te kunnen vangen.
Onderwerp: Re: Trial and Error wo 15 jun 2022 - 21:00
Crowpaw
You don't really know what goes on That's why all this looks like a perfect mess
Met grote ogen en een gehaaste ademhaling staarde ze voor zich uit. Waar het wegdek nog warm leek te zijn van het feit dat een monster zonet nog voorbij was komen razen... Ze knipperde... Een keer, twee keer... Voordat ze langzaam haar kop wat liet zakken en een pas terug nam. De adrenaline suisde door haar aderen heen... En ze meende haar hartslag in haar oren te horen. Wat een enorm nare ervaring was dat. Ze schudde dan ook haar kop en haalde een pootje op om deze even langs haar snuit te brengen. Voelende, aftastende... maar ja, haar neus hing er nog aan, ze was in orde. Ze was heel en ze was levend. Er verscheen al snel iets nieuws ten tonele. Een kleine poes, eentje die pas een paar moons oud moest zijn. Ze knipperde vluchtig en duwde zichzelf wat meer overeind, zich klaar zettende om het jong weg te trekken van het thunderpath, maar... Ze kwam al naar haar toe... Vroeg haar of ze au had. Met grote ogen staarde ze naar het kind... Voordat ze langzaam kopje schudde. "Nee ik... ik ben ok," zei ze even. Een lichte twijfeling in haar zin, opdat ze ook even haarzelf moest overuigen daarvan. De poes vroeg haar iets en langzaam keek ze op. "Dat was een konijn," zei ze kalm, haar postuur langzaam terug vindende nu ze een paar woorden over haar lippen wist te brengen. "Hey uhm-" Ze slikte even. "Ben jij niet iets te jong om uit je kamp te zijn?"
Onderwerp: Re: Trial and Error wo 15 jun 2022 - 21:12
Chu'a.
Callista keek de ander verward aan toen deze eindelijk haar ademhaling onder controle leek te hebben. Zijzelf had nog nooit echt een mosnter van dichtbij bewonderd haar mama liet haar vaak echter ook niet zover hierheen komen. Vaak hield ze wel een oogje op haar dochter vanuit de struiken maar momenteel was Callista alleen en op avontuur uit. Mama zou zo enorm trots zijn als ze terug kwam met een muisje! Haar maag knorde al bij het idee. 'Nee ik... ik ben ok,' Zei de onbekende kattin terwijl ze met haar kop schudde. Grote ogen keken haar aan waardoor Callista langzaam met die van haar knipperde alsof ze haar onbewust wilde tonen dat ze geen gevaar was. Niet dat een jonge kattin, een van haar leeftijd veel uit kon maken. 'Dat was een konijn,' Zei de ander kalm, was een konijn. Was het nog eetbaar? Niet dat Callista zo iets mee kon slepen, daar was ze te jong en te klein voor. 'Hey uhm-' Begon de ander terwijl ze even slikte. 'Ben jij niet iets te jong om uit je kamp te zijn?' Vroeg de grijze kattin. Callista giechelde er even om, want ze had geen idee wat een kamp was. 'Wat is een kamp? Ik kan mama toch niet alleen laten jagen, gekkie!' Wist zij veel dat kittens normaal zes Moons moesten zijn voordat ze opgeleid zouden worden tot Warriors. Ze wist niks van de Clans.
Onderwerp: Re: Trial and Error wo 15 jun 2022 - 22:40
Crowpaw
You don't really know what goes on That's why all this looks like a perfect mess
Het jong had een vrij duidelijk houding, niet vijandig en erg open. Bijna vriendelijk. Maar als ze rook en de lucht om haar heen proefde dan kon ze geen een van de clans waarnemen die haar bekend. Niet de doffe geur van Thunderclan, waar ze nog mild een vage zoete ondertoon kon proeven als ze op haar bad kwamen. Of niet de sterke geur die Riverclan met zich meedroeg. Waar zout de achterkant van haar keel altijd leek te belagen. Of Shadowclan. Wiens geur zuur op de tong smaakte en waar een vaag iuetwat diep gelegen smaak te vinden was als je deze proefde. nee, dit jong droeg geen enkele sterke geur die haar bekend voorkwam. En toen ze dan ook begon te praten, fronste ze even. "Een kamp is waar je met je clan samen komt. Waar je veilig bent met je vrienden en familie," sprak ze kalm. "Het is waar je moeder zou leven... En jij," ze knikte even langzaam. "Is het... alleen mama en jij?" vroeg ze dan ook voorzichtig. Als dat immers zo was, dan kon ze al raden dat deze kat een rogue was, misschien zelf een kittypet.
Onderwerp: Re: Trial and Error wo 15 jun 2022 - 22:48
Chu'a.
Callista hield haar kop schuin toen de ander haar besloot uit te leggen wat een kamp was. 'Een kamp is waar je met je clan samen komt. Waar je veilig bent met je vrienden en familie,' Callista had enkel haar familie. Geen vrienden, haar broers waren wel lief maar het bleven broers. 'Het is waar je moeder zou leven... En jij,' Vervolgde de ander kalm. 'Is het... alleen mama en jij?' Callista schudde meteen haar kop toen de ander naar haar familie vroeg. 'Ik heb twee broers... Maar die stinken.' Ze giechelde zachtjes want haar broers waren in haar ogen niet al te snugger. Wellicht omdat het mannen waren maar als ze mama moest geloven dan was papa een hele knappe, slimme kater. Ze kende haar vader niet echt. 'Ik ben Callista.' De kitten klonk kalm, alsof ze niet snapte dat Rogue's normaal weinig met Clankatten te maken hadden. Weinig goeds in ieder geval. Daarnaast had ze ook nog niet van de Elite of Bloodclan gehoord. Dit omdat haar mama haar beschermde tegen de harde wereld.
Onderwerp: Re: Trial and Error do 16 jun 2022 - 21:21
Crowpaw
You don't really know what goes on That's why all this looks like a perfect mess
Het jonge poesje gaf aan dat ze nog twee broers had, maar die stonken. Een kleine glimlach verscheen op het gezicht van de apprentice, die even een stapje naar achter zette. Het gelach van de jonge poes leek duidelijk aanstekelijk te werken. Het was schattig, ookal was ze helemala niet zo aan kinderen. Ze vond ze ergens maar heel naar. Maar deze vond ze niet meteen zo eng. Was het omdat het al zo zelfstandig was? Was het omdat het jong kennis kon verwerven die ze niet had? Het was een uniek iets, dat zeker. De ander stelde zich dan ook voor onder de naam Callista. Wat een vreemde naam. Er was geen -kit of -paw aan haar naam. Nee, het was een compleet eigen verzonnen iets. Immers was Callista naar haar weten ook niet een voorvoegsel zoals het bij haar Crow was. "Ik ben Crowpaw, maar je mag me gerust Crow noemen," zei ze even met een knikje. Haar ogen dwaalden even langs de ander, voordat een van haar mondhoeken terug omhoog krulden. "Ik heb ook twee broers," zei ze even. "Die zijn best ok... het is mijn zusje die ik juist stom vind," ze stak even haar tong wat uit als teken dat ze het inderdaad geen zo'n fijn iemand vond. "Maar ik praat niet meer zoveel met ze, zie ze ook neit zovaak," ze had ze best vaak gezien toen ze nog kittens waren. Maar met ouderdom waren ze gewoon elk hun eigen pad op gegaan.