.:Ceremony Maart:.

Petalpaw reageerde enthousiast en dat liet Smoketear breder glimlachen. En toen ze meteen vroeg ze als eerste gingen trainen grijnsde Smoketear. 'Omdat je het zo lief vraagt, mag jij kiezen tussen basis jacht technieken, of rondleiding rond om het territorium,' sprak hij met een grijns. Toen hij op merkte dat Stormstar, zijn vader, er bij was gekomen keek hij hem met een grijns aan zoals een zoon naar zijn vader zou grijnzen. Niet zoals een niet-zoon naar hem zou grijnzen. ''Je bent leergierig Petalpaw, heel goed. Smoketear, ik denk dat ik een goede keuze voor je hebt gemaakt, hoe gaat het met jou en je kittens mijn zoon?'' Zei zijn vader. En Smoketear glimlachte naar hem. 'Ik weet zeker dat je ook daar zeker van uit kan gaan.' Hij keek naar zijn leerling. Hij was nu al trots op haar, ook al wist hij nog hoe ze het zou doen. Maar toch, haar enthousiasme maakte het nu al goed. ''Petalpaw, succes met hem. Ik denk dat hij je meer dan voldoende kan leren.'' Smoketear glimlachte van Stormstar, naar zijn apprentice, Petalpaw. ''Je moet hem alleen niet sochtens wakker maken, als hij licht te snurken. Ik heb dat een keer gedaan toen hij nog leerling was, ik voel nog de schrammetjes van zijn klouwen zitten. hahaha, Neehoor. Ik maak maar aan grapje.'' Grapte zijn vader. 'Ja, Petalpaw, pas maar op. Nee, als je me nodig hebt, of je me wat wilt vragen, al lig ik nog maar net in dromenland. Je mag me altijd komen op zoeken,' Sprak hij met een warme glimlach.

''Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen, zich hier onder de hoogsteen verzamelen voor een Riverclanclan-meeting!'' Geïrriteerd ging er een helderblauw oogje open. De kleine poes rekte zich uit en in een grote geeuw waren haar scherpe witte tandjes te zien. Ze stond op, schudde haar korte vacht uit en liep rustig uit de apprenticeden. Jellypaw kon goed haar emoties goed verbergen, maar van binnen was ze ontzettend opgewonden. Vandaag zou ze een warrior worden!
Ze stond net buiten toen ze Stormstar weer hoorde praten. ''Katten van de Riverclan. Eerst wil ik even zeggen, wat is het heerlijk weer. Ik ben erg blij dat Nieuwblad zich weer heeft aankondigt. Maar daar heb ik jullie niet voor bij elkaar geroepen. Ik heb de sommige apperentice's en kittens gezien, ik heb hun beoordeelt, en met hun gepraat. Ik vind dat het tijd word, om ze van hun apperentice naam te ontdoen, en hun een waardige warrior naam te verschaffen. Ik roep hiervoor op: Hawkpaw, Shadowpaw, Goldepaw, Tailpaw, Rainpaw, Spotpaw en Jellypaw. Jullie hebben jullie training succesvol voltooid. Ik vraag The Starclan om jullie pad als warrior te verlichten.'' Snel schoot ze tussen de katten door en ging bij haar mede apprentices zitten die vandaag tot warrior werden bekroond. Haar blauwe ogen gleden over de hoogsteen heen en eindigde bij haar Leader. ''Nu Hawkpaw, je hebt goed en dapper getraind. Jou naam zal voortaan Hawkscream zijn. Draag je naam met eer. Dan nu Shadowpaw, je zult voortaan bekend staan als Shadowglare. Je zult het zeker goed doen. Goldenpaw, Je naam zal voortaan Goldenshadow heten. Ik weet dat het goed zal gaan. Rainpaw, The Riverclan waardeert je zachtaardigheid. Voortaan zal je Rainfall heten, succes. Spotpaw, je bent een goede leerling, en je zult ook een goede warrior zijn onder de naam: Spotlight, veel geluk. Maar ik zie iets bloeien tussen jou... en Tailpaw. Tailpaw, veel succes met je nieuwe naam die, Tailstorm zal zijn. Veel geluk en succes jullie twee. Volgendsmij kunnen jullie elkaar ter partner vragen." Jellypaw voelde woede in zich opborrelen. Waarom zij als eerste? Waar bleef zij? Zij was toch ook een apprentice die warrior zou worden? Haar oortjes gingen overeind staan toen ze Stormstar weer hoorde praten. ' Nu heb ik nog een apperentice die haar naam nog moet krijgen, Jellypaw je zult voortaan bekend staan als Jellybean. Veel geluk. Avalanchepaw, ook jij kunt nu het Warriorsschap op je nemen, je naam zal voortaanAvalanchefall zijn. Ook Devilpaw, jij zult voortaan bekend staan als Devildance, veel geluk." Yesh! Eindelijk had ze haar warrior naam. De kleine poes stond op, liep naar haar Leader toe en tikte met respect haar neusje tegen die van hem. Waarna ze weer afdroop om de nadere een kans te geven.

Voor de rest van de ceremonie had ze geen oor meer. Ze zou toch geen mentor worden, daar was ze nog te jong voor. Dus liep ze uit de menigte, in de richting van de voedselstapel en pakte er een vis uit. Die ze rustig in een hoekje ging opeten. Jellybean was gelukkig, met haar warriorname en het feit dat ze nu eindelijk een rang had die wel gerespecteerd werd.