So?

Deathkit hoorde zacht getik boven zich. Het was aan het regenen en ondanks dat hij het nog nooit had gevoeld op zijn pels, kon hij zien aan de vachten van de katten die de nursery binnen kwamen dat het allesbehalve aangenaam moest zijn. Hun vachten plakten aan hun lijf, alsof ze enkele wasbeurten achter elkaar hadden gehad. Deathkit had er sowieso al een hekel aan als hij de tong van zijn moeder op zijn pels voelde en zijn vacht daardoor tegen zijn huid plakte, laat staan als hij regen op zich zou krijgen. Dus nee, hij besloot voor nu al dat hij regen niet aangenaam vond en er niks mee te maken wilde hebben. Helaas kwam er op dat moment net een oudere kitten de nursery binnen lopen die vlak langs hem af liep. Haar natte pels streek langs de zijne en verontwaardigd gaf Deathkit haar een duwtje, waardoor ze omkukelde. Tegen Blightkit aan. Een kleine grijns ontstond om zijn lippen en hij keek snel weg. Nu was het haar probleem en niet meer het zijne. Probleem opgelost, toch?

Blightkit had zich genesteld bij haar slapende moeder, blij dat ze er was. Het was alleen wel jammer dat ze zo aan het slapen was en niet wakker wou worden om te spelen. Al was spelen met mam saai en gebeurde het nauwelijks, Blightkit wou haar er gewoon bij trekken. Voor nu kon ze naar Deathkit kijken en luisterde naar de regen boven hun. Regen was nat en dat was niet fijn voor katten. Misschien was mam daarom nu binnen. Haar broer leek ook te luisteren naar de regen, al was hij wat dichter bij de ingang gaan zitten waardoor hij in het gangpad zat van de binnenkomende katten. Blightkit besloot om hem maar gezelschap te houden, ook dan was hij niet de liefste broer om te hebben. Net toen ze aan kwam lopen, stapte een oudere kitten wie de regen had getrotseerd naar binnen en Blightkit zag hoe haar natte vacht tegen die van Deathkit aankwam. Zoals verwacht accepteerde hij dat natuurlijk niet, dus zijn wraak was om haar te laten struikelen. Deathkit was soms best wel gemeen. Nog gemener was dat hij haar zo liet struikelen dat ze tegen Blightkit aankwam, wie nog de natte vacht tegen zich aan kreeg. Het voelde koud en plakkerig aan, plus het was veel meer dan wat die stomme klier tegen zich had aangekregen. Plus, Blightkit was nog een kleine kitten en een zwaardere kitten op je krijgen die ook nog nat was? Nee, dat was genoeg voor Blightkit om het op een krijsen te zetten. "GA AAF''gilde ze, de arme nursery-genoot bijna gehoorschade geven terwijl zij snel overeind krabbelde om de kitten half onder haar te bevrijden. Ze prevelde wat sorry's, maar dat had weinig baat meer dus koos ze verstandig het hazepad. Verdrietig maar vooral kwaad staarde Blightkit naar Deathkit, wie dat expres gedaan had. "ROTBROER!''krijsde ze, op hem afsnellend zover dat lukte met haar best nog wel pijnlijke lichaampje. "Dat was gemeen, je bent gemeen!''beschuldigde ze hem met nu wat lagere toon, maar nog steeds luid en duidelijk. Misschien dat ze overdreef, maar hij had een zwaardere kitten op haar laten vallen en was gewoon weg gelopen. Nee, hij was stom en ze hoefde hem niet als broer.