Maybe

'Nee, nooit,' zuchtte hij. Silver zuchtte met hem. Wat moet dat vreselijk zijn. Silverwish zou het zich niet voor kunnen stellen, om te weten dat haar kinderen er waren maar geen idee wie het waren. Met alleen namen. Ze mocht wat dat betreft van geluk spreken dat ze liefde binnenin de Clan had gevonden, en drie prachtige kinderen ter wereld mocht brengen. 'Wat vreselijk..' verzuchtte ze zacht. Ze leunde wat meer tegen hem aan, hem steun biedend. 'Ik zou het me niet kunnen voorstellen... Liefde is een gecompliceerd ding, huh,' miauwde ze met een kleine grinnik. Haar situatie was lang niet zo vervelend als die van Ardent, maar het was toch lastig om haar kinderen teleur moeten stellen met de relatiebreuk van hun ouders.

Silverwish leunde wat meer tegen hem aan, een teken van haar steun, en hij leunde zachtjes terug. Wat een paar waren ze toch, allebei met een hart dat al een tijdje geleden gebroken was. Ze merkte op dat liefde een gecompliceerd ding was, en hij kon het niet helpen om te lachen. Een lichtelijk gebroken lach, maar wel een oprechte. Daar had Silverwish zeker gelijk in. "Soms zou ik willen dat ik Dewberry nooit ontmoet had," zuchte hij. Ardentheart wist niet of dat Silverwish uberhaupt die naam herkende, maar het kon nou toch niet meer veel kwaad. De relatie was over, de kattin was dood, dus veel kon er niet meer aan worden gedaan. "Dan zou het gewoon allemaal zo anders gelopen zijn. Misschien zou ik dan wel wat hebben gedaan met mijn crush op Nettleroot die ik toen had," bij dat laatste moest hij zachtjes grinniken. Man, wat was dat al een tijd geleden. Het was ook iets wat hij niet door had gehad tot dat hij ouder was geweest, maar hoeveel minder problemen dat toch had kunnen brengen. Nu was hij ouder, en was hij daar overheen gegroeid. Wantja, ze waren toch allemaal een beetje meer gebroken geworden, anders dan de kinderen die ze waren geweest.

Ardent lachte om haar opmerking, wat haar ook deed lachen. 'Soms zou ik willen dat ik Dewberry nooit ontmoet had,' zuchtte hij. Silver haalde haar schouders wat op, ervan uitgaand dat dat de naam was van de moeder van zijn kinderen. Ze snapte wel waar hij vandaan kwam, maar dan had hij ook zijn kinderen niet gehad. Maar ja, niet dat hij ze überhaupt kent. Ze zuchtte en wreef haar kopje wat meer in zijn vacht. 'Dan zou het gewoon allemaal zo anders gelopen zijn. Misschien zou ik dan wel wat hebben gedaan met mijn crush op Nettleroot die ik toen had,' grinnikte hij zachtjes. De Warrior keek op naar hem en grinnikte. Ze waren zo dicht bij elkaar, haar hartje begon plots wat harder te bonzen in haar borst. Wat als meer dingen anders hadden gelopen? Wat als ze meer haar best had gedaan in haar relatie met Olivebranch? Wat als Vlinder helemaal niet was komen opdagen? Gedachtes bewolkte haar brein en ze keek in de gele ogen van Ardentheart. Die waren eigenlijk best wel mooi, zag ze nu. 'Wat als.. Wij wat geworden waren, vroeger?' miauwde ze plots, haar woorden kwamen er sneller uit dan dat ze erover na had kunnen denken. 'Ik bedoel... Wie weet wat dat veranderd had voor ons...'

Hij zag dat zijn woorden een hoop gedachtes bij Silverwish opwekten, hij kende haar immers goed genoeg om die blik in haar ogen te herkennen. Maar de vraag die zijn kant op kwam was er eentje die hij niet echt had verwacht. Wat als ze wat waren geworden, vroeger. Dat was een goede vraag. Ze waren vanaf het begin af aan al goed geweest samen, een goede klik, snelle vrienden. Misschien had het ook wel echt wat kunnen worden, als alles anders was gelopen. Hij was ook weer niet blind, en zelfs toen was Silverwish al een knappe kattin geweest. Maar hij was ook dom geweest, dat bleek wel van het zooitje waarin hij zichzelf in verwerkt had. "Dan zouden er een hoop minder problemen zijn geweest, wij kunnen immers geweldig met elkaar overweg," Het was bedoeld als een grapje, maar het kwam er toch een tikkeltje nerveuzer uit dan hij had bedoeld. Zijn hart was al sneller gaan kloppen toen ze haar vraag had gesteld.

Ze wist niet zo goed of het een positieve of negatieve reactie was van Ardent. Eigenlijk reageerde hij niet heel veel. Maar ze bleef hem aankijken, haar lichaam dicht tegen die van hem. 'Dan zouden er een hoop minder problemen zijn geweest, wij kunnen immers geweldig met elkaar overweg.' Het kwam er als grapje uit, dat hoorde ze. Silver glimlachte en knikte. 'Dat denk ik ook ja...' Zouden ze het niet goed doen? Als partners, als ouders misschien wel? Wie weet wat het leven hun te bieden had. Maar die boot was gepasseerd, ook al... Ze keek hem aan, zuchtte zachtjes, haar hart bonzend in haar keel. 'Misschien is het nog niet te laat..' fluisterde ze, haar snoetje wat dichterbij hem brengend.

Ze waren nu wel heel dicht bij elkaar, hoor ogen doordringend gericht op die van hem. Al kon hij niet zeggen dat hij dat bepaald heel erg vond. Ze was het met hem eens. Hij slikte even, want zijn keel was nu toch wel een beetje droog geworden. Dit was iets wat hij al een hele lange tijd niet had gevoeld, iets wat hij ook zeer zeker onderdrukt had omdat hij geen extra fouten wilden begaan toen alles nog zo vers was. Maar was het nu niet al manen geleden? En verdienden hij en Silverwish het niet beiden om een beetje geluk te vinden? Zeker op dit vlak van het leven. En...Nou ze stelde het zelf toch ook voor, dat het misschien nog niet te laat was. Haar snoetje kwam dichterbij, waardoor er echt nog amper ruimte tussen hun twee zat. "Misschien niet, maar..." hij haalde even kort adem. "Weet je zeker dat je dit wilt, Silver?" Hij wilde niet dat ze er straks spijt van zou krijgen. Dat straks ook hun vriendschap naar de haaien was.

De kater bewoog niet van haar af, wat een goed teken was natuurlijk. Silverwish was zo dicht bij hem... 'Misschien niet, maar...' Heel even had ze angst en twijfels. 'Weet je zeker dat je dit wilt, Silver?' Wilde ze dit? Haar brein maakte overuren, maar toen ze in zijn gele ogen keek werd het weer rustig. En knikte ze. 'Ja,' ademde ze, knikkend. Het boeide haar niet meer. Olivebranch, Rascal, Vlinder en Spotted.. Het zal allemaal wel. Nu zat Ardentheart voor haar, en ze kenden elkaar al zo lang en hij was knap en... Ze twijfelde geen seconde meer en overbrugde de laatste centimeters, hem een paar likken over zijn wang gevend.

Hij had haar een kans gegeven het af te breken, om een misschien wel betere keus te maken dan wat ze op het punt stonden om te doen, maar ook Silverwish had haar antwoord klaar. Ze keer hem aan met haar helderblauwe ogen en knikte. Het kwam er zachtjes uit, maar hij hoorde het woord duidelijk en helder. Confirmatie dat ze dit echt wilde. Silverwish wachtte dan ook geen seconde langer meer en overbrugde de paar centimeters die nog tussen hen lagen. Ze likte zijn wang, een redelijk teder en onschuldig gebaar nog voor de gedachten die er nu door zijn hoofd heen gingen. Er spreidde alsnog een warmte door heel zijn lichaam met die onschuldige actie. Hij keek haar aan met een schuine grijns voor hij zich liet vallen naar de grond met een zachte plof en hij haar met zich meetrok. Hij had haar zo erg gemist en ze hadden dit allebei nodig.

**timeskip voor de onschuldige kindertjes**

De zon scheen door het bladerdak boven hun hoofd, waardoor en een lichtpatroon over de bosgrond danste. Hij had het woud altijd al mooi gevonden in greenleaf, maar nu in het moment was het perfect. Misschien dat hij er later nog spijt van zou krijgen, wat er net was gebeurd. Maar nu, nog een beetje op adem komend en tegen Silverwish aan gedrukt, nu kon hij zich niet beter voelen. "Misschien had je gelijk, hadden we vroeger gewoon niet zo dom moeten doen," glimlachte hij naar haar. Wantja, het voelde gewoon goed nu, zo samen, beter dan het leven voor een tijdje had gedaan.

Ze had zich even terug getrokken na haar spontane lik over zijn wang, zijn reactie peilend. Zijn schuine grijns zei genoeg en deed haar ook grijnzen. Het werd goed ontvangen, en dat was alles wat ze nodig hadden. Ze voelde zich weer vredig met haarzelf, alle twijfels en rondspokende gedachtes waren verdwenen. Alleen de kater tegenover haar was in haar gedachte op het moment. De rest werd allemaal naar achter geschoven, weg. De vlinders in haar buik fladderde nog meer toen hij zich op de grond liet vallen en haar met zich meetrok. Ze sloeg haar poten om hem heen. Ze verlangde plots zo naar hem, ze had dit echt nodig, net als Ardent dat had.

~ ~ ~

Het woud was prachtig, maar Ardentheart was mooier. Silverwish keek hem aan, een glimlach rond haar lippen spelend. Ze had nergens spijt van op het moment, het voelde goed. Alsof ze elkaar echt weer gevonden hadden na zo lang. Wat eigenlijk ook wel zo was. 'Misschien had je gelijk, hadden we vroeger gewoon niet zo dom moeten doen,' glimlachte de kater. Silver glimlachte terug en haalde lichtjes haar schouders op. 'Misschien... Maar voor nu is dit ook goed,' miauwde ze voor ze hem nog een likje over zijn wang gaf. Ze was op een roze wolk, en hoopte dat dat nog voor even zo kon blijven.

Hij kreeg een stralende glimlach terug, iets wat hem niet blijer kon maken. Hij had haar gemist in iedere manier en nu was het alsof ieder puzzelstukje weer op de goede plek was gevallen. Ze vertelde hem dat dit, wat ze nu hadden, ook goed was voor nu en gaf hem nog een lik over zijn wang. De domme glimlach op zijn gezicht werd bij dat gebaar alleen maar groter. Ardentheart gaf haar een lik terug. Ze hadden al seizoenen lang affectie voor elkaar gekoesterd, al mocht dat dan als vrienden zijn geweest, en ergens was het spannend om te zien waar dit naartoe zou leiden. Toch vond hij dat helemaal niet erg. "Je hebt gelijk, maar dat heb je altijd," grinnikte hij. Nee, zonder Silverwish zou hij waarschijnlijk een hoop meer domme dingen hebben gedaan. En het was nu ook nog veel te vroeg om over de toekomst na te gaan denken.

Ze vond het leuk om zijn glimlach te zien. Het moest er wel grappig uit zien, twee volwassen katten dom glimlachend naar elkaar. Hij gaf haar nog een lik terug en Silver sloot even kort haar ogen. Kon ze maar voor altijd in dit moment blijven. De rest van de wereld en haar eigen gedachtes negerend. Gewoon met Ardent, een vertrouwd iemand. 'Je hebt gelijk, maar dat heb je altijd,' grinnikte hij. Silver lachte en knikte. 'Ja, dat klopt,' reageerde ze met een speelse grijns. Het was niet onbekend dat Silverwish het graag bij het rechte eind had. Ardent wist dat natuurlijk ook.