Grimestripe dacht meer over zijn acties en beslissingen na dan hij de indruk zou geven, enkel zijn controle onschoot hem nog wel eens. Goed, zijn acties waren dan nooit bedoeld om als een goede deugd te worden opgevat. Een van zijn besloten die hij genomen had op de dag dat hij zijn kop weer vertoond had in het gebied was dat zijn oude thuis niet van hem af zou zijn en daardoor had hij een schuilplek gevonden op een redelijke afstand van de clan. Ver genoeg om niet lastig gevallen te worden en ontdekt te worden, maar het was voor hem zeker geen hele dag wandelen wanneer hij eens fun wou hebben. Dat hier nooit clankatten zouden komen, van welke clan dan ook, stond ook niet vast. Dus hij was niet echt van zijn stuk gebracht toen hij in het raampje van de molen zat en niet al te ver onder hem vandaan een duidelijke Riverclanner liep. In elk geval verraadde haar geur dat wel. Grimestripe vond dit juist wel een leuke verrassing, ze kwamen gewoon naar hem toe en hij hoefde er niet eens iets voor te doen. Kijk nou hoe ze daar liep, alsof ze nog steeds thuis was. Ze was nog jong, misschien nog Apprentice of net Warrior. Zwart, niet bepaald een opvallende kleur en Grimestripe gaf nooit veel om de andere katten. Dus wie ze precies was kon hem weinig schelen. De gestreepte kater stond op en richtte zich op een van de lang stilstaande wieken. Via een sprong tegen het stof kwam hij netjes op de grond terecht. "Jij bent ver van huis''bevestigde hij met een dreiging in zijn stem. Wat deed deze griet hier?
Got no self-control
It's the root of my evil