The Devil is in the Details

ALL I HEARD WAS MY HEART, DIM BUT FAST,

Juist ja, slapen. Hij had een paar uur slaap erop zitten, iets anders kon hij toch niet doen hier binnen in het kamp. Hij zag katten komen en gaan, maar niemand sprak tegen hem noch sprak hij tegen iemand. Hij negeerde bijna iedereen, zodat ze hem niet zouden zien. Vandaag was een dag gevuld met hoofdpijn, waar zelfs zijn medicatie niet tegen leek te werken. Dus had hij zichzelf in een schaduwrijk plekje gewrongen en lag nu met zijn kop op zijn poten. Hij hielt de andere katten in de gaten, terwijl hij af en toe in en uit fantasieën gleed. De kamp vulde zich langzaam aan met meer bloed, terwijl een groot zwart hert trots door het midden heel liep. Hij had zijn hoofd geschud bij die gedachten, maar het beeld bleef plakken op zijn geestesoog. Stagspots vroeg zich af of hij er ooit helemaal vanaf zou komen. De kans was klein, zo'n idee had hij tenminste. "The mirrors in your mind can reflect the best of yourself, not the worst of someone else." Dat was Toxicmind altijd tegen hem zei. Het waren de woorden die af en toe nog speelde door zijn hoofd heen, terwijl hij voelde dat hij zichzelf meer en meer aan het verliezen was. Hij sloot zijn ogen voor een moment, maar het maakte de pijn in zijn hoofd niet lichter. Het zorgde er alleen maar voor dat zijn meest recente nachtmerrie weer terug voor zijn ogen verscheen. Een huivering gleed over zijn rug, terwijl hij zijn ogen vermoeid weer opende en verder het kamp rond keek. Nooit gedacht dat hij zo verveeld zou raken door niets te mogen doen.

LIKE FOOTSTEPS FLEEING INTO SILENCE

THANKS TO LOUIS AT ATF!

[+Lethaldose]

_{"I don't feel like myself. I feel like I've been gradually becoming different for a while.

I just feel like somebody else."}