RIMEKIT
Rimekit had nadat het oordeel over Rosepaw geveld was langzaam haar papa verlaten. Enkel toen ze zeker was dat papa in orde was en op zoek gegaan naar twee mooie steentjes in het kamp. Sinds ze van papa les had gekregen was ze wat minder voorzichtig rondom water geworden. Al bleef de kitten altijd voorzichtig. Haar pootjes rolden de steentjes om en waste deze in het water om dan zelf te beoordelen welke de juiste was. Voor Carrioncough wilde ze er eentje die paste bij zijn statige houding en krachtige stem. Een stem die niet onprettig was; tenzij hij boos werd. Ze hoopte dat hij niet boos zou worden. Hij kon het vast wel respecteren toch? Aan de andere kant kon haar oma nooit een slechte Deputy hebben gekozen en dus zocht de jonge Rimekit verder naar het perfecte steentje.
Het was rond en ietwat blauwzwart getint. Voorzichtig waste de kitten de modder er van af voordat ze het bijna teder in de richting van de Deputy bracht en de steen aan hem toonde, haar ogen stonden afwachtend voordat ze heel voorzichtig, langzaam en beheerst het steentje voor hem neer legde.
'Meneer Deputy, Meneer Carrioncough... Ehm... meneer?' Ze had echt geen flauw idee hoe ze hem aan moest spreken waardoor ze het maar op verschillende manieren deed.
'Het spijt me dat ik door oma en jouw heen sprak. Ik wilde enkel papa troosten.' Murmelde de kitten terwijl ze hem bijna verlegen aan keek.
'Hier voor jouw. Een sorry steen.' Ze wees naar de blauw zwart gemarmerde steen die ze zo zorgvuldig had gezocht voordat ze haar kop naar haar pootjes liet glijden.
&
@Carrioncough
Onderwerp: Sorry Stones 
vr 20 mei 2022 - 16:36