Betreden op eigen risico..
Eindelijk was Bladkaal voorbij. De vogels begonnen weer terug te komen en het muizenaantal begon weer te groeien, wat betekende dat er eten genoeg was. Een Birmaan zat op de dakrand van een grote boerderij te slapen. Dante lag er altijd, zo had hij geen last van de tweebeners die soms langskwamen en kon hij als hij wakker was meteen op jacht naar vogels en muizen. De kat opende zijn ogen toen een raaf voorbij vloog. Hij rekte zich even uit en sprong via het raam de boerderij weer binnen. Wat was het leven als eenling toch rustig. Je hoefde je nergens zorgen over te maken en je had altijd eten genoeg. Alleen waren de katten die hier soms kwamen kijken wel vervelend. Ze pakten vaak dikke muizen af, konden ze dan ook echt niet voor zichzelf zorgen?
Dante begon zich te wassen. Nadat hij klaar was rekte hij zich uit en zochten zijn blauwe ogen naar iets lekkers. Muis? Vogel? Zijn ogen bleven hangen op een dikke rat die zichzelf zat te wassen. Voorzichtig sloop hij er naar toe. Hij bleef heel stil zitten, maakte zich klaar voor de afsprong en.. HAP! Dante had de rat te pakken gekregen en zette zijn tanden in de nek, waarbij hij de keel helemaal dichtsloot. Toen de rat uiteindelijk dood was schrokte hij zijn maaltje op. Hij likte het bloed van zijn lippen en keek rond. Het was stil, heel stil, maar dat was hij wel gewend. Dante rolde zich op en bleef stil liggen, luisterend naar het gekwetter van de vogels en het getrippel van de muizen, tot hij opeens kattenpoten over het hout hoorde lopen.