We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
Een klein spongetje naar voren. Even kort het kamp scannen en... De kust leek wel veilig te zijn. Voor nu. De kleine poes sliep vaak niet veel. Sinds de dag dat ze niet langer bij haar moeder moest slapen had ze elke dag geprobeerd om wat langer op te blijven, wat vroeger op te staan. Was ze moe? Nee, dat zou ze immers niet toegeven. Niet eens aan haarzelf. Het was immers iets dat je in je hoofd moest hameren. Als ze haarzelf niet kon overtuigen, zou ze anderen ook niet kunnen overtuigen. Enthousiast als ze vaak was sprintte ze het kamp door, waarna ze snel op een rots, naar de ander en terug om wat hoger te eindigen. Met grote ronde ogen staarde ze naar de horizon, waar net nog wat zonnestralen vanachter leken te gluren. De eerste ochtendgloren van de dag. Snel keek ze om, afwachtende om te zien of de ochtendpatrouille zou vertrekken. Immers was ze van plan om zich bij hen te voegen. Het feit dat ze hen vast niet kon bijhouden was een kwestie die ze achterwege hield. Zelf als ze nee zeiden zou ze achter hun aangaan. Wie weet kon ze nog iets van hun leren. Dus daar bleef ze dan ook zitten. Hoog op haar steen, waar ze meer uitkijk had over het kamp dan haar gewoonlijke positie. Immers was er niet veel te zien met haar kleine postuur.
- Stag
Crowpaw
Stagspots
Member
A Fanniball 42 Actief I felt terrified. And then I felt powerful.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 17:57
ALL I HEARD WAS MY HEART, DIM BUT FAST,
Hoelang was hij inmiddels wakker? Een halve dag? Een hele dag? Misschien anderhalve dag? Was het echt veel beter dan de nachtmerries, niet echt. Het zwarte hert wist hem zelfs overdag te vinden en aangezien hij het kamp niet uit mocht, was er een kleine kans om eraan te ontsnappen. Ook nu weer, keek Stag over zijn schouder en controleerde zijn rug. Soms had hij het idee dat er een gewei uit zijn lichaam groeide, en durfde hij te beweren dat er uitsteeksels op zijn rug zaten. Zijn blauwe ogen volgde een jonge apprentice die het kamp doorkeek en daarna op een hoge steen ging wachten op waarschijnlijk de patrouille. Stagspots vroeg zich af of hij er iets van moest zeggen, immers wist hij niet zeker of Crowpaw mee mocht gaan met de patrouille. Aan de andere kant, dat betekende ook dat hij sociaal moest gaan doen en daar zat de zilveren kater niet op te wachten. Hij had al genoeg problemen aan zijn hoofd, was het niet de nachtmerries of de hallucinaties dan was het wel de stem van Toxicmind die af en toe zijn kop vulde. Toch besloot hij iets dichterbij te lopen, al ging het moeizaam. Zijn lichaam voelde moe, zijn geest voelde nog vermoeider. Hij wist niet hoelang hij het vol zou houden om wakker te blijven. Stagspots schudde zijn hoofd langzaam en ging onder de steen zitten waar de apprentice op zat. "Vroeg op, Crowpaw." constateerde de kater, zonder de kleine kattin aan te kijken.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 18:04
Crowpaw
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
Het was dat het kamp nog best leeg was, dat je ook duidelijk kon zien wanneer een nieuw iemand binnen kwam wandelen. Haar ogen schoten meteen naar de zilveren kater die haar kant op kwam wandelen. Haar honingkleurige ogen bleven haken in zijn pels, afwachtende om zijn ogen te ontmoete, maar dat volgde niet. Hij keek niet op, keek haar niet aan. En daardoor vormde even een frons op haar gezicht. Toch ging ze er niks op aanmerken. Stagspots was zijn naam. Ze kende hem niet al te goed, ze kende veel katten niet goed. Was het omdat ze niet sociaal was aangelegd of was het omdat ze er niet veel om gaf om anderen? Misschien was het een beetje van beiden. De kater ging liggen onderaan de steen en eindelijk kwam er geluid uit zijn keel. Een opmerking dat hij haar had gezien. Een instemmend geluidje kwam meteen van de grijskleurige kattin. "Ik ga mee met de ochtendpatrouille," zei ze, alsof dat een feit was die al vaststond. Haar stem standvast en duidelijk, met kracht onderstrepende. Het feit dat ze niet veel sliep kon je niet aan haar merken. Immers ging ze zichzelf wat beter zetten, waarna ze haar borstkasje naar voren stak. "Wat doe jij zo vroeg op?" Klonk er ietwat snel na haar woorden. Haar ogen scanden het kamp even, waarna ze terug vielen op de gedaante die onderaan de steen lag. Hij zag er niet zo gezond uit, nu ze hem al een paar keer had bekeken. Niet dat dat haar probleem was. Ze hadden medicine cats voor een reden.
Crowpaw
Stagspots
Member
A Fanniball 42 Actief I felt terrified. And then I felt powerful.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 18:12
ALL I HEARD WAS MY HEART, DIM BUT FAST,
Zijn staart ging rustig heen en weer, met af en toe een spasme erin alsof er een vlieg op zijn rug zat. Hij voelde een rilling over zijn ruggengraat trekken en bewoog de spieren erom heen om het weg te krijgen. Hij voelde de pull om te kijken of er iets op zijn rug zat, maar wist dat het een rationele angst was die in zijn hoofd zat. Misschien zou zijn aandoening erger worden als hij minder sliep, wat betekende dat hij moest kiezen tussen nachten met nachtmerries of hallucinaties tijdens de dag. Of te wel, er was geen uitweg voor hem om hier vanaf te komen. Als hij al wist wat het was waar hij last van had. Zelfs de Medicine Cats wisten het niet dus hoe zou hij erachter moeten komen. De apprentice sprak, zei dat ze met mee ging met de ochtendpatrouille. Stagspots ging zijn geheugen af, hij had Blazestar of Ashenpatch niet gehoord over de apprentice toen de patrouilles besproken waren. Maar of hij momenteel op zijn eigen geheugen moest vertrouwen, was nog maar de vraag. Alles bewoog door elkaar heen te vervagen en zijn oortjes gingen in zijn nek liggen toen hij dacht hoefstappen te horen achter zich. Snel draaide de kater zich om en zweerde om het uiteinde van een gewei over de rand van het kamp te zien. Zijn hart bonsde in zijn keel en zijn rug voelde pijn, alsof er iets door zijn huis heen probeerde te steken. Crowpaw sprak nog een keer, stelde hem een vraag. Het zorgde ervoor dat zijn blik helderder werd en hij draaide zich terug naar waar de apprentice zat. "Vroeg op nee, nog niet geslapen." Sprak hij kalm, zacht. Zoals hij meestal sprak. Als katten hem niet zouden horen, zouden ze hem niet storen. Dat was zijn logica tenminste.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 18:28
Crowpaw
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
De rare bewegingen die de kater maakte, trok haar aandacht toch wel. Als een jonge kitten die even gefascineerd was over het feit dat een mosbal verder rolde dan je dacht. De bewegingen van de kater waren iets dat haar aansprak. Hij keek om naar dingen. Zag hij iets? Was er iets? Hoorde hij iets. Wel meteen keek de jonge poes om naar waar de ander aan het kijken was. Maar er was niks. Een frons speelde kort op haar gezicht, waarna ze haar kopje kantelde. De kater begon te spreken, een antwoord op haar vraag van eerder. Wel meteen schudde ze haar schouders wat los, waarna ze een sprongetje maakte naar een steen die wat lager lag. Zo was ze wat dichter bij haar gesprekspartner, maar kon ze nog steeds een oog houden op het kamp. Snel schoten haar ogen op naar een beweging in haar ooghoek. Afwachtend staarde ze even naar de struik... Maar toen deze niet verder bewoog kon ze het erop wijzen dat het de wind was en geen warrior die uit de den kwam. Jammer. "Waarom heb je nog niet geslapen?" vroeg de poes dan ook, terwijl haar ogen langzaam van de warriors den afgleden naar de zilveren kat. Ze kantelde haar kop even en keek om naar waar de ander daarnet aan het kijken was. Snel keek ze terug naar de ander, voordat ze rustig ging zitten. Haar blik gretig plakkende op de ander. Als ze hem genoeg obeserveerde kon ze misschien achterhalen wat hij hoorde of zag.
Crowpaw
Stagspots
Member
A Fanniball 42 Actief I felt terrified. And then I felt powerful.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 19:15
ALL I HEARD WAS MY HEART, DIM BUT FAST,
Rationeel denken, empathy, dat waren zijn sterkste punten. Maar hoe langer hij gezwicht ging onder deze beelden die niemand anders zag, hoe meer moeite hij er mee had om te weten wat zijn sterkste punten waren. Toxicmind had het erin gedrillt bij hem, wat hij moest doen als er een lichaam gevonden zou worden. Hoe hij kon zien wat er gebeurd was. Nooit had hij er gebruik van gemaakt. Zelfs niet toen het lichaam van zijn mentor gevonden was. Katten hadden tegen hem gezegd niet te gaan, het zou te erg zijn geweest. Stagspots merkte van zichzelf dat hij in gedachten verzonken raakte en een stem klonk in zijn hoofd. "Stay with me." De stem zorgde voor een huivering over zijn rug en zijn oren bewogen richting zijn nek. Hij haatte het, nee, dat was niet zo. Alles in zijn huidige stand had een haat liefde relatie. Het maakte hem nog instabieler. De apprentice was ondertussen naar beneden gesprongen, maar nog steeds weigerde de zilveren kater om oogcontact te maken. Ogen waren te afleidend, hij vermeed oogcontact daar waar het moest. Een nieuwe vraag kwam in zijn richting. Een vraag waarop hij zo snel geen antwoord had. Zou hij toegeven dat 'ie gek was als hij zou zeggen dat het een groot zwart hert was dat hem zowel overdag als 's nachts achter na zat? Waarschijnlijk wel. "Nachtmerries." Besloot hij daarom alleen maar te antwoorden. "I'm not even sure if I'm awake right now." Mompelde hij er onder z'n adem.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 19:34
Crowpaw
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
De kater trok af en toe met zijn oren. Was het uit frustratie of omdat hij daadwerkelijk iets hoorde? Ze betwijfelde het dat het het laatste was. Even stak ze haar pootje op, waarbij ze haar donker gekleurde tenen even bekeek, voordat ze terug opkeek bij de subtiele beweging in haar ooghoek. Wederom leek het de wind zijn. Een gefrustreerde zucht rolde dan ook van haar lippen, waarbij ze overeind kwam, een rondje om haar as draaide en weer ging zitten. Haar staart gefrustreerd tikkende tegen de stenen ondergrond. De zonnestralen die de ochtend met zich meebracht begonnen langzaam over de holte van het kamp heen te turen. Ze streken langs de grijzige oppervlakte, likkende over de nog koele ondergrond. Weldra zouden de stenen zich opwarmen om later op de dag als zonneplaats gebruikt te worden. Stagspots gaf haar echter wel antwoord. De pauze die was gevallen tussen hen, had ze niet eens opgemerkt. Immers waren haar ogen gefixeerd geweest op de warriors den. Nachtmerries zei hij. De kleine poes kantelde haar kopje, sprong van de steen af en trippelde naar de ander toe. Hij beaamde niet te weten of hij wel wakker was nu. Dat was een vreemd iets om te zeggen, maar so be it. "Als je wakker bent dan zou je pijn moeten voelen," sprak de poes uit, terwijl ze voor de zilveren kater ging zitten. Haar stem vast alsof ze echt wel wist waarover ze het had. "Geef me je poot, dan geef ik een kneepje en dan weet je of je wakker bent," Vroeger zou ze de ander een klap gegeven hebben zonder waarschuwing. En ondanks dat dat idee kort op haar hersenpan had gelegen, had ze deze al snel aan de kanten geduwd. Het fijne pootje van de veel te kleine poes kwam omhoog, waarbij ze uitnodigend deze uithield naar hem. Een kneepje van haar nageltjes zou niet zo pijnlijk zijn, maar genoeg om een slapende kat wakker te maken. Althans, dat was haar logica.
Crowpaw
Stagspots
Member
A Fanniball 42 Actief I felt terrified. And then I felt powerful.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 20:21
ALL I HEARD WAS MY HEART, DIM BUT FAST,
De apprentice kwam dichterbij, en direct kickte zijn flight or fight response in. Zijn poten spande zich aan en hij maakte zich klaar om weg te stappen, maar het was maar een apprentice. Zelfs als er iets fout zou gaan, zou hij de kattin aan kunnen. Zijn blauwe ogen volgde haar, terwijl ze voor hem ging zitten. Als er iets fout zou gaan.. Hij voelde zichzelf weg zakken, alsof hij buiten zijn lichaam treed. Langzaam liep hij om de kattin heen, zijn nagels klauwend in de ondergrond, zijn bek open terwijl saliva droop van zijn tanden af. Met een uithaal ging zijn klauw over de nek van de kattin heen, warm bloed gutste over zijn poot heen wat hij er rustig vanaf likte, terwijl het lichaam op de grond viel. Stagspots grijnsde alleen maar bij het aanzicht. Voordat nageltjes in zijn poot werden geslagen en hij uit zijn gedachten werd getrokken. Hij had niet eens doorgehad dat er iets aan hem gevraagd werd, nog dat de kattin een poot op zijn poot had gelegd en nu langzaam haar nagels erin duwde. Hij voelde de pijn, maar het leek ver weg te zijn. Toch trok hij zijn pootjes weg als een automatische reactie. "Wakker, gotcha." Mompelde hij, terwijl hij zijn blik van haar afwende en naar de grond keek. Zijn staart trilde en ging gehaast heen en weer, terwijl hij zweerde het bloed nog steeds op zijn poot te zien zitten. Maar Crowpaw zat voor hem, ongedeerd, ongehavend, in leven.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 21:39
Crowpaw
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
Wat er omging in de ander zijn kop was voor haar een raadsel. Hij was vrij moeilijk te lezen en ze moest toegeven dat ze ook niet de beste was als het op anderen lezen aankwam. Op sociaal gebied was ze zo skillfull als een steen. Reading the room? Never heard of her. Haar ogen schoten naar de zijne, zoekende naar iets waar ze wijzer uit kon worden. Maar er volgde niks. De kater leek haast in zijn eigen gedachten weg te zakken. En voor even bedacht Crowpaw zich dat een slag in zijn gezicht wel de oplossing zou zijn. Het zou immers recht voor de raap zijn en dan wist ze ook zeker dat hij wakker was. Zo ook hij. Langzaam bracht ze haar andere poot op, haar staart wat geaggiteerd heen en weer tikkende opdat ze zich genegeerd voelde. Maar zo snel als ze van gedachten was veranderd, leek Stagspots te ontwaken. Hij trok zijn poten weg en murmelde iets vantussen zijn lippen. De grijze poes kantelde haar kopje, haar staart nog steeds wat heen en weer gaande. Nog steeds waren haar goudkleurige kijkers gefixeerd op de ander zijn hoofd. Zoekende naar de ander zijn ogen zodat ze deze kon vastgrijpen. Maar hij keek haar nog steeds niet aan, niet direct. De vurige blik schoot dan ook naar de staart van de ander, die wat leek te trillen. De haren op de staart van de kleine poes rezen uit pure aggitatie hiervan, waarbij ze wel meteen overeind kwam en een pas naar voren zette. "Ik denk niet dat je echt wakker bent. Ik weet wel nog een manier om wakker te worden," sprak ze, terwijl ze misschien iets te ongemakkelijk dicht bij de ander stond. Haar ogen terug schietende naar de ander, zoekende naar die ogen van hem. "Als we ons haasten dan zijn we terug voor ik mee ga met de patrouille," Ze waren immers windclanners. Ze wilde heel graag geloven dat ze snel was, maar niks was minder waar. Met haar kleine postuur en korte pootjes was ze verre van de snelste apprentice van de clan.
Crowpaw
Stagspots
Member
A Fanniball 42 Actief I felt terrified. And then I felt powerful.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 21:46
ALL I HEARD WAS MY HEART, DIM BUT FAST,
De geur van kattin drong tot hem door. Nog niet eerder had hij haar geroken, misschien omdat hij al een paar manen niet meer in de apprentice den kwam, of omdat hij nog geen eerder aandacht besteed had aan haar. Het was een vreemde geur, niet passend bij Windclan, maar niet onaangenaam. Het prikte een beetje en hij had het gevoel alsof hij moest niezen. Zijn snorharen trilde eventjes toen ze overeind kwam en een stap dichterbij zetten. Direct kwam Stagspots overeind en zetten een stap achteruit. Nah-ah, niet dichterbij, vooral niet dichterbij. Maar zijn rug eindigde tegen een muur aan en hij kon niet verder. Ze zei hem dat ze niet dacht dat hij echt wakker was. Die conclusie had hijzelf ook al getrokken, maar al was het maar door de groeiende schaduw achter de kattin. Oh, en het bloed dat langzaam over haar lichaam naar beneden droop. Hij knipperde een paar keer, keek langs haar heen en slaakte een zucht. Waarom werd hij door een apprentice gedwongen om sociaal te zijn, hij haatte het om sociaal te zijn. Maar aan de andere kant, het kamp zou druk worden zodra iedereen wakker was en voor die tijd konden ze terug zijn. Misschien kon hij zijn gedachten op een rijtje krijgen door zijn poten te strekken. Zijn blik gleed naar de leaders den. Blazestar zou hem vermoorden als hij weer weg zou lopen. Maar hij was nu met iemand anders, kon hij Crowpaw erop vertrouwen dat ze hem tegen zou houden als hij weg zou lopen? Als hij weer ergens wakker zou worden. Een glimps van angst verscheen in zijn blauwe ogen, terugdenkend aan de laatste keer dat hij wakker werd. Wat nou als hij zo meteen wakker werd, met het levenloze lichaam van Crowpaw bij zich. Nee. Hij moest hier blijven. "Ik ga het kamp niet uit." Mompelde hij afwezig.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 22:14
Crowpaw
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
De ander zette meteen een pas weg van haar, waardoor ze enkel weer een pas dichter zette, een wenkbrauw de lucht in brengende. Haar fijn gevormde kopje ging de lucht in. Kort trilde haar oortje even, haar staart heen en weer trillende opdat ze toch wel niet gediend was met de attitude die volgde. Zijn ogen schoten rond, alsof hij naar iets zocht, iets tepakken wilde krijgen. En voor even had Crowpaw haar kopje willen draaien om ook te kijken wat hij aan het zoeken was. Kort trok ze dan ook met haar oortje toen ze na de korte strijd om de ander zijn blik vast te krijgen, toch om te kijken. Al snel zag ze dat hij leek te keken naar de den van haar vader. De kleine poes snoof even luid, vernauwde haar ogen en keek snel terug naar Stagspots. Wilde hij daadwerkelijk toestemming van haar vader om weg te gaan? Of was hij aan het zoeken naar een uitvlucht om toch niet met haar mee te komen? Beide redenen klonken haar onredelijk en maakte haar enkel onrustiger. Ze leunde dan ook meer op haar voorhand en liet haar fijne nagels even over de vast gestampte aarde gaan. Een korte haal erover, knedende, waarna ze terug netjes stilstond. De honingkleurige kijkers volgden de ander rustig, waarbij ze al snel terug de blauwe poelen van de ander vond. Wederom haar niet rechtstreeks aankijkende... De emoties die hij vertoonde ontging haar compleet. Ze was er immers niet voor aangelegd. De woorden die hij dan ook uitbracht, liet een luchtig lachje over haar lippen rollen. "Ik zie je wel kijken naar de leaders den," zei ze dan ook scherp terwijl ze even haar kop hoger bracht in een poging op ooghoogte te komen met de ander. "Ben je bang van Blazestar? Zoek je zijn permissie? Je bent toch een warrior?" Lichte spot in haar stem doorschijnende schudde ze teleurgesteld haar kopje. "Een snelle trip naar small lake en terug kan geen kwaad," zei ze luchtig met een zucht. "Ik denk dat een beetje water in je gezicht je goed zou doen, that's all," Maar goed, als vaderlief hem zo bang maakte, so be it.
Crowpaw
Stagspots
Member
A Fanniball 42 Actief I felt terrified. And then I felt powerful.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 22:27
ALL I HEARD WAS MY HEART, DIM BUT FAST,
Hij werd basically uitgelachen door een apprentice, omdat hij probeerde om zijn gevoelens in toom te houden., Omdat hij probeerde om iemand te beschermen hier. Moest hij er gewoon voor gaan, en kijken waar het schip zou stranden? Zou hij het zichzelf kunnen vergeven als er iets mis zou gaan. Nee, nooit. Niet nog een keer tenminste. Dit was de dochter van de leader immers, als hij Crowpaw iets aan zou doen, zou hij het clanleven op zijn buik kunnen schrijven. Als hij niet al ter plekke met de grond gelijk zou worden gemaakt. Zou hij de kleine kater aan kunnen? Blazestar was klein, maar ouder. Daar in tegen was Stag geen goede vechter, hij was beter in rennen. Rennen en nadenken. Zijn aandacht werd teruggetrokken door de kattin, die het noodzakelijk vond om nog dichterbij te komen. Zijn staart tikte geïrriteerd op de grond, terwijl hij haar blik nog steeds omzeilde. Hij had dit aan zichzelf te danken natuurlijk. Hij besloot om sociaal te zijn. Dit was nou precies de reden waarom hij niet sociaal wilde zijn. Ze had het over naar de Small Lake te gaan, zodat hij wat water in zijn gezicht kon gooien. Het idee was aanlokkelijk. Misschien kon hij een vis vinden om te eten, aangezien niemand in de clan die dingen wilde. Misschien had Crowpaw gelijk, wat zwemmen zou hem misschien goed doen. Moeizaam kwam hij overeind en zijn snorharen trilde, terwijl zijn blik gleed naar een rode waas die niet op zijn poten zat. "Goed dan." Bromde hij. Als dit fout zou gaan, dan had hij alles verpest. Echt, alles verpest.
Onderwerp: Re: Take your money za 21 mei 2022 - 22:55
Crowpaw
She would rather walk alone in darkness than follow anyone else’s shadow
Crowpaw was het type die genot kon halen uit de kleine overwinning. AL was het iemand overtuigen van haar mening of juist krijgen wat zij wilde. Standvast als ze was hadden haar ouders haar misschien beter Steenpaw genoemd, want als de poes zich aan iets had gezet kon je haar niet meer verplaatsen. En ookal kon dat een hele mooie eigenschap zijn, was het niet iets dat Crow sierde. Jammer vond ze het zeker niet, want daar was ze te luchtig voor. De situatie en hoe de ander zich echt voelde? Dat ging haar compleet over het hoofd. Het was niet dat ze dom was, verre van, het was juist dat ze niet kon begrijpen wat het probleem kon zijn in deze situatie. Haar hoofd had alle opties al nagegaan en het was gewoon zo simpel dat alle positieve punten de negatieve uitwogen. Toen de ander dan ook instemde, rolde een lach over haar lippen. Zacht en zuiver als die was, verdween hij ook al snel weer. Eindelijk zette ze dan ook wat passen naar achter, waarna ze kort zichzelf wat uitrekte. Haar nagels even over de grond schrapende terwijl ze zich rustig los schudde. Ze trippelde wat zijwaarts, sprong op en zette een sprintje naar het uitgang van het kamp. Haar goudkleurige kijkers schoten even naar de leaders den, toen naar die van de warriors en terug naar Stag. Ze knikte even naar hem en schoot het kamp uit. Een stille race voor wie er het eerst kon geraken.