True love?

Onderwerp: True love? wo 18 mei 2022 - 16:20

Honeykit.

Honeykit zou net zoals haar oudere zus zonder moeder opgroeien. Alleen was het om een heel andere reden. Om het feit dat hun moeder zich bij Starclan had gevoegd en ze nu alleen op de wereld waren. Niet geheel alleen en Honeykit was nog te jong om te begrijpen dat ze alleen was. Dat ze geen mama had en dat haar papa onbekend was. De kleine kitten had zich dan ook slaperig uitgerekt terwijl ze sloom wat melk van een van de Queens dronk. Ze wisselden elkaar vaak genoeg af, gaven haar de kans om op te groeien als lid van Riverclan, zelfs al kende ze niet algeheel de bescherming die enkel een Queen kon geven. De kennis dat er altijd familie zou zijn waar ze bij terecht zou kunnen. Hoe haar leven zich zou gaan ontwikkelen was iets waar ze enkel achter zou komen als de Moons zich zouden verstrijken.

@Stormpaw

❅

Onderwerp: Re: True love? vr 20 mei 2022 - 9:41

True love? Dbmwvaj-fa687b19-7afa-4c75-bcdc-11e1b38a34b6.gif?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcL2ExNjNkN2IxLTc1ZGUtNGY4YS1iZjIzLTkxMWU1M2Q2ODk2NVwvZGJtd3Zhai1mYTY4N2IxOS03YWZhLTRjNzUtYmNkYy0xMWUxYjM4YTM0YjYuZ2lmIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

Stormpaw had nog steeds veel gemixte gevoelens over de dood van haar moeder. Ze had de Elder nooit als haar moeder gezien. En ze had niet het idee dat ze dat ooit zou gaan doen. Bijna 4 seizoenen lang had ze gedacht dat haar moeder dood was. Ze had besloten er geen energie aan te verspillen en zich te focussen op het worden van een Warrior. Dat is immers wat ze liefste wou. Ze had ambitie. Ze had geen tijd om uren lang na te denken over wie haar moeder wel niet was. Het maakte toch niet uit. Ze had haar clan. En dat is wat uitmaakte. Maar toen Brittleshell haar had verteld dat zij haar moeder was had het als een bom bij de grijze leerling ingeslagen. Al die tijd was haar moeder gewoon in leven. Al die tijd had ze in dezelfde clan als haar moeder gezeten zonder het ooit te weten. Het maakte haar woedend. Niet dat ze tijd of zin had in emotioneel familie gedrag. Ze had geen moeder nodig die haar in slaap zong. Maar het voelde alsof ze al die tijd voorgelogen was. En dat was het gene wat haar het meeste pijn deed.
Nu had Stormpaw plots een jonger zusje. Ze wist niet hoe ze er mee om moest gaan. Maar ze besloot de kleine kitten eens kans te geven. Ergens verlangde een stuk in haar toch naar het hebben van familie. Iemand om trots op te kunnen zijn. De leerling liep de nursery binnen. Haar oren waren naar achteren gedrukt. Ze voelde zich niet helemaal op haar gemak. Al snel vond ze Honeykit bij een Queen die nu voor haar zorgde. Ze gaf de queen een kort knikje. "Hallo Honeykit," miauwde ze zachtjes terwijl ze naar het gevlekte bundeltje vacht keek. De kit was waarschijnlijk te jong om haar te begrijpen. Stormpaw voelde zich overweldigt met de liefde die ze voor de kitten voelde. Ergens kon ze niet wachten tot de kit zou opgroeien zodat ze samen zij aan zij konden jagen. Langzaam begon Stormpaw te ontspannen. Dit was haar familie.