I lost that fight but I won that war

Blazepaw vond het eigenlijk nooit echt spannend om op border patrol te gaan, maar nu dat er een naderende oorlog was met ShadowClan dacht hij daar wel anders over. Hij hoopte dat hij een vijandige patrouille tegen zou komen als hij met zijn eigen patrouille mee zou gaan, maar tot dusver was dat nog altijd niet gebeurd en hij werd ook vaker niet dan wel opgedragen om met zo’n patrouille mee te gaan omdat hij nog vrij jong was. Hij nam zich deze keer echter de moeite om zélf op onderzoek uit te gaan. De waarschuwing van Eveningstar lag hem nog vers in zijn geheugen en hij was ook zeker niet van plan om sociaal tegen die moeraskatten te gaan doen, maar hij wilde zichzelf zo graag bewijzen dat het pijn begon te doen. Hij moest aan zijn vader laten zien dat hij weldegelijk durfde te vechten, dat hij loyaal aan zijn Clan was en dat hij sterk was. De kater liet zijn blik dan ook langs de border af speuren, hopend dat hij een ShadowClanner tegen zou komen die wat vechtlust in zich had zitten.

Hij wist niet waarom hij steeds naar deze border kwam. Het was hier eng, met dat grote donkergrijze pad die constant donderde wanneer een of ander ‘monster’ erover heen liep. Het maakte hem altijd wat ongemakkelijk, maar toch kwam hij op de één of andere manier altijd hier terecht. Hij wist niet of dat het kwam omdat hij de gebieden nog niet zo goed kende, maar dat geloofde hij het liefst. De katten die hij ontmoet had aan de borders waren ook niet altijd de vriendelijkste geweest. Sommigen die wilden maar al te graag zijn kop eraf bijten al wist hij echt niet waarom ze dat zo graag wilden. De katten van de clans waren zo wreed vergeleken met die van de tribe… Ook nu weer zag hij een bruine kater aan de overkant en die leek niet echt vriendelijk. Shinypaw begon te twijfelen of die hier nu beter zou weggaan of niet…

Al snel kwam er een ShadowClanner opdagen, alleen had hij een niet bepaald zelfverzekerde blik in zijn ogen. Blazepaw bewoog verrast met zijn oortjes. Was het niet zo dat de meeste ShadowClanners zo arrogant als de pest waren? Waarom was dat bij deze apprentice dan niet het geval? ”Kijk niet zo naar me,” beet hij de ander toe. ”Ik ga heus niet je neus af bijten, hoor.” Het leek erop dat het geen gevecht voor hem zou worden vandaag. Dan moest hij het maar doen met zijn verbale agressie. De kater zag er wel uit alsof hij een lesje zelfzekerheid kon gebruiken, al was Blazepaw niet zeker of hij die wel zou geven. Waarom immers de vijand helpen? Eveningstar was vrij duidelijk geweest dat ze niet over koetjes en kalfjes mochten praten aan de border. En Blazepaw was ook zeker niet van plan om dat te doen.