Guess my childhood is over

Ivypaw was het meest onder de indruk van dit gebied. De bloesembomen waren nu precies in bloei en.. och, het was zo mooi. De kleuren waren allemaal in zachte pastelkleuren. Wit en roze en lichtpaars. Het was wonderschoon en misschien moest ze maar wat blaadjes meenemen om haar nest mee te versieren. Jasminepaw zou ze waarschijnlijk ook mooi vinden.. Maar, hmm, ze wilde nog niet echt de boom in klimmen. En ze wist niet zeker of ze zo roekeloos moest doen zonder eerst te oefenen met haar mentor. Maar.. ach, waarom ook niet! Ze was ook altijd op de nursery geklauterd toen ze klein was. Deze boom zou een makkie zijn! Dus liep ze zelfverzekerd naar de stam en sprong soepeltjes de stam op en wist zichzelf met verrassend gemak de hoogte in te werken. Snel genoeg zat ze tussen de sterk geurende bloesem, met een brede grijns op haar snuit.

&Spottedrain eerst

Van alle plekken was deze haar favoriet, al helemaal nu de fruitbomen volhingen met prachtige bloesemblaadjes. Het bracht een haast magische sfeer met zich mee. Verwonderd stapte de grote kattin door het pastelkleurige woud, denkend aan hoe Olivebranch hier voor het eerst met haar had geflirt. Het bracht een warme glimlach op haar gezicht. De rust en vrede werd verstoord door een zwak geritsel boven haar kop. Eerst dacht ze dat het een vogel was, maar de plukjes vacht die tussen de bladeren doorpiekten brachten opheldering in het verhaal. Met een speelse lach op haar gelaat klom ze behendig omhoog, tot ze op dezelfde hoogte als haar clangenoot zat. Pas nu herkende ze Ivypaw. "Boe." Mauwde ze kattin droogjes, maar onverwachts, hopende dat de kersverse apprentice haar niet naar boven had horen klimmen.