I dindn't expected you!

Haar achterwerk schudde even heen en weer, een moordlustige mauw rees op uit haar keel, een wit-zwarte streep sprong op, en belandde vol op de magere houtduif. Deze koerde en fladderde met haar vleugels. Moonspell plukte haar zo uit de lucht, en met een beet was de duif in de duivenhemel. Ze mauwde triomfantelijk, en met een snorretje onderweg trippelde ze een stukje terug. Daar lag een klein hoopje prooi, mager weliswaar, maar nieuwblad kwam eraan, dat betekende dat de prooi weer meer was, en voller en dikker. Ze legde de Houtduif op het stapeltje, en ze camoufleerde het met wat aarde. Haar staart zwiepte vrolijk op en neer, en een zachte stem neuriede door het bos. Ze had weliswaar geen engelenstem, maar ze hield ervan om te zingen. Ze trippelde, bijna huppelde, vrolijk verder, en keek naar de vlae zonnestralen die door de takken van de bomen vielen. Hier en daar verschenen voorzichtig de bladeren, wachtend op mer zon, zodat ze konden uitbloeien tot groene sappige bladeren. Nieuwblad was voor Moonspell het seizoen, alles ontstond weer, ontwaakte, en hier was meestal ook de meeste prooi te vinden. Nieuwe dieren kwamen, bloemen kwamen uit, en de bloesem kwam. Ze zuchtte even en keek naar een schaduw, die streek over de grond. Instinctief stope Moonspell, en ze snoof in de lucht. De bekende Riverclangeur, niets bijzonders.''Wie is daar?'' Vroeg ze toen toch maar voorzichtig. Maar de kat die eruit kwam liet haar zorgen wegvaren, en ze glimlachtte vriendelijk, gesnor rees op uit haar buik.''U had ik hier niet verwacht,'' Zei ze toen.

[&Stormstar]

Stormstar was die ochtend wakker geworden in zijn hol. De ochtend was met mooi weer begonnen, maar er had ook een dikke laag mist gelegen. Meestal vonden de kittens dat leuk om verstoppertje in te doen. Terwijl hij zijn spreeuw had liggen eten, had hij naarr de kittens liggen kijken. Het was aandoenlijk geweest om te zien, en erg leuk. Het was altijd leuk om naar de toekomstige warriors te kijken, ze waren speels, ondeugend en soms zelfs wat brutaal. Tenminste nog niet zo bloed serieus, zoals sommige warriors. Stormstar vond een leuke grap op z'n tijd negen van de tien keer erg leuk. Nu liep hij met rustige pas langs de Rivier, hij keek in het water. Het was helder en zuiver. Bladgroei kondigde zichzelf aan. Langzaam begonnen de gevallen bladeren weer te groeien. Enkel sommige dennen bomen zaten nog vol groen. Maar dat was normaal. Hij keek in het water waar sommige vissen langs zwommen. Hij zag verder op een stam dwars over de River liggen. Hij liep er op rustige pas naar toe, en sprong er op. Het hout klonk, zoals hout kon klinken onder je poten. Hij ging op het hout liggen, en tuurde het water in. Opeens zag hij een kleine snoekbaars voorbij komen. Stormstars ogen bekeken de vis aandachtig. Het beestje at wat van de grond, en had Stormstar totaal niet in de gaten. Stormstar graaide, vliegensvlug naar de vis. Zijn nagels groeven zich in de schubbenvel van de vis. De vis spartelde heftig heen en weer. Stormstars ogen werden groot, hij verloor zijn evewicht, en kukkelde de Rivier in. Het gaf een plons, maar de vis zat wel nog in zijn greep. In het water beet hij in de kop van de vis. Het beestje liet nog wat enkele stuiptrekkingen voelen. Maar was toen dood. Gelukkig was het niet diep geweest, en de Rivier was niet langer meer zo koud.
Evenlater, liep Stormstar het water uit. Fijn, nu had hij een nat pak, het zou nog wel even duren voordat het was opgedroogd. Maar het maakte hem niet bars veel uit, want hij kon er wel om lachen. Met grote bewegingen probeerde hij zijn vaht droog te schudden. Daarna pakte hij zijn vis weer op, en liep tevreden het bos in. Het was ook wel weer lekker geweest om even in het water te liggen, even zijn hoofd gekoeld. Hij was niets voor niets een Riverclancat. Toen hij evenlater door het bos liep, ving hij een geur op van een poes, gelukkig wel van zijn eigen clan. ''Wie is daar?'' Vroeg ze voorzichtig. Maar toen ze merkte dat hij het was, leek ze zich te ontspannen. ''U had ik hier niet verwacht,'' Zei ze toen. Stormstar lachtte haar vriendelijk toe. '' Goedemiddag Moonspell. Tja of ik mijzelf hier verwacht weet ik ook niet. Maar ik heb net even een duik genomen in de Rivier, het water is al wat warmer sinds de laatste maanden van Bladkaal.'' Hij ging even rustig zitten en had zijn vis, naast zich gelegd.

-Yay insp ^^-

Stormstar gleed tevoorschijn, zijn vacht glinsterde van het water, was hij gaan zwemmen? Ze glimlachtte, en gensor rees op uit haar keel. Een vale zonnestraal verlichtte haar zwart-witte vacht. ''Goedemiddag Moonspell. Tja of ik mijzelf hier verwacht weet ik ook niet. Maar ik heb net even een duik genomen in de Rivier, het water is al wat warmer sinds de laatste maanden van Bladkaal.'' Haar Leader ging even rustig zitten en had zijn vis, naast zich gelegd. Moonspell rook de heerlijke visgeur die opsteeg, maar vermandde zich. Met zachte trippelende pootstapjes kwam ze naast hem staan, en ging zitten, haar staart om haar poten gekruld.''Een duik genomen, of erin gevallen?'' Snorde ze vrolijk. Ze had net een plons gehoord. Ze keek naar het komische tafereel in haar hoofd. Stormstar die onhandig in de rivier viel, die een fonteintje water uit zijn mond spoot, het was erg lachwekkend. Ze gniffelde even en haar buik schokte.''Vergeef me, Stormstar, ik had even een lollige verbeelding,'' Zei ze toen met een serieuse stem. Haar twinkelende ogen staarde naar zijn vacht. Deze glinsterde in de vroege, lichte zonnestralen, en lieten zijn vacht als diamanten schijnen.''Het ziet er best wel mooi uit in de zon, weet je.'' Zei ze toen. Ze glimlachtte ietwat verlegen.

Stormstar zat naast zijn vis, met Moonspell voor zich. Maar ze liep op hem af, en kwam naast hem staan waarna ze ging zitten. ''Een duik genomen, of erin gevallen?'' Snorde ze vrolijk. Stormstar moest even lachen. '' Niet door vertellen, straks gaat m'n reputatie naar de maan. Ach die vis was ook wel erg aan het spartelen. Plus, ik vond een duik ook wel lekker. Het is een tijd geleden geweest sinds bladkaal.'' ''Vergeef me, Stormstar, ik had even een lollige verbeelding,'' Zei ze toen met een serieuse stem. Stormstar keek haar aan, '' Wat ik al zei, hehe het maakt niet uit. We maken allemaal soms nog fouten. Zelfs zo'n oude sofsok als ik'' Hij keek voor zich uit, het was een ontspanne stemming, en Stormstar genoot van de zon op zijn vacht. ''Het ziet er best wel mooi uit in de zon, weet je.'' Zei ze toen. Sprekend over zijn vacht, Stormstar was even verbaasd over het compliment. Maar mauwde,''Oh., Dankje Moonspell. jij hebt ook een mooie vacht, zo zwart wit zie je niet vaak.'' Hij slikte even.


-Omg! inspiloosheid slaat toe X(--