Now it's my time

Onderwerp: Now it's my time za 7 mei 2022 - 18:13

Het was begonnen als een gerucht, een waarvan hij niet eerder had gehoord en hij het bijna raar vond dat het hem niet eerder opgevallen was. Dat hij zijn dochter er niet eerder naar had gevraagd. Maar nu hij dat wel had gedaan, was er een gesprek die gevoerd zou moeten worden. ”Remnantwolf?” Sprak hij de naam van de medicine cat, zodra hij binnen in de den was. Het was nostalgisch om hier weer te zijn. Ooit was dit zijn eigen den geweest tot het punt dat hij een vader werd, maar hij kon niet echt zeggen dat hij er spijt van had. Het was niet makkelijk geweest om aan te passen naar een warrior, dat ging hij niet ontkennen, maar het had zoveel goeds voortgebracht, zo ook dit.

[Remnantwolf]

Onderwerp: Re: Now it's my time za 7 mei 2022 - 22:27

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf was een bezige bij, met andere woorden. Sinds Leafbare langzaam zijn uittreding deed waren de planten makkelijker te vinden en dat luchtte de Medicine Cat op. Nog steeds had ze niet alle planten terug die Belladonnapaw had vernietigd. De woede die ze voelde, de onmacht stond nog in haar geheugen gegrift. Daarnaast had ze voldoende zorgen om haar Leader, die naast het feit dat ze om oorlog dreigde ook nog eens nachtmerries had. Al met al, ze had veel op haar breekbare schouders gehaald en hoewel ze met de Moons was opgegroeid was ze nog steeds diep van binnen het breekbare kind dat niets liever dan een beschermende familie zocht. Niets liever dan een grote band met haar Clangenoten. Ze zocht meer dan het oppervlakkige gegroet. 'Remnantwolf?' De stem van een Elder deed haar opkijken terwijl ze met haar staart het laatste beetje stof weg zwiepte en zich met een vragende blik op Maskheart richtte. Hij had vroeger op deze plek gestaan, nog lang voordat ze geboren was. 'Maskheart? Je hebt toch niets verstuikt? Kan ik je helpen?' De laatste Elder die haar den op deze manier was binnen gestapt had een spier verrekt waardoor de bezorgdheid op haar gezicht te lezen was. Ze deelde haar zorgen niet, al had ze Spottedrain verklaard dat ze Eveningstar niet gezond genoeg achtte om de Clan in een oorlog te verwikkelen. Hadden andere Medicine Cat's ook wel eens getwijfeld aan de gezondheid van hun Leader? Of was dat toch ergens hoogverraad. Ze had geen Mentor om zich tot te wenden en was ergens wellicht opgelucht dat ze een ander had waar ze zich mogelijk om moest ontfermen.

❅