Inhaling Thrills

Samen hadden ze naar buiten gemogen van hen mentoren, maar alleen samen, en alleen als ze bij elkaar blijven. Copperpaw had natuurlijk plechtig geknikt, en was van plan die bevelen ook op te volgen. Dus liep hij vlak bij zijn grotere zus, om er maar geen twijfel over te laten bestaan dat ze écht bij elkaar bleven. In hun kittentijd was Tigerpaw altijd een stuk socialer geweest dan hij, en eigenlijk kende Copperpaw haar veel minder goed dan hij bijvoorbeeld Ravenpaw kende. "Ehm.. Hoe is het met jouw training?" Vroeg hij, toen ze eenmaal het kamp uit waren. Zijn stem was onzeker en nogal breekbaar, nog een consequentie van zijn vroege gebrek aan gesprekken. "Ik bedoel.. Heb je al veel gedaan?" Een vaag, zelfbewust deel van hem hoopte maar dat ze hem geen sukkeltje zou vinden.

[Tiger]

Het gewone.. Ja, wat had hij eigenlijk gedaan? Waarschijnlijk ook het gewone. Hij had het territorium verkend, en een klein begin mogen maken aan jachttechnieken. Voor vechten had Lilypool het nog te vroeg gevonden. Op zich deerde hem dat niet, hij was niet zo fanatiek in dat gebied als bijvoorbeeld Ravenpaw. "Ja, Lilypool. Ze is wel dragelijk." Mauwde hij, eerlijk als altijd. Misschien kwam die goede band met zijn mentor nog wel, en misschien ook niet. Voor nu zou hij zijn trainingen volgen en gehoorzaam elk van haar bevelen opvolgen. "Wie denk je dat de vader van Ravenpaw en.. Mel, is?" Vroeg hij plotseling, compleet uit het niets. Misschien had zij enig idee, Raven had zelf beweerd niks te weten, en aan Lilypool zou hij het later wel een keer vragen. "Er was geen kater die ze bijzonder feliciteerden na de ceremonie.."

Nogal ongeduldig luisterde Copperpaw naar Tigerpaw's excuses om niks aan haar vriendin te vragen. Wat was dat nou weer? De aanname dat Lilypool een reden had om er niets over te zeggen was genoeg om het onderwerp helemaal af te sluiten? Was zijn zus echt zo makkelijk? Het was een les die Copperpaw nog moest leren; dat niet alle geheimen er voor hem waren om te kraken. Echter had hij die les nog niet geleerd. Dus keek hij Tigerpaw slechts wat ongelovig aan. "Maar dat is toch juist meer reden om het te willen weten? Als zij er niet over wilt praten, zal het wel een soort geheim zijn. Ik bedoel, als hun vader een goede kat was geweest, zou ze toch nooit zo geheimzinnig hoeven te doen?" Vroeg hij, alsof het allemaal enorm logisch was.

Zijn zus had hier veel minder zin in dan hij, om dit mysterie uit te pluizen. Copperpaw besefte dat ergens wel, maar registreerde het niet helemaal, en hij stopte al helemaal niet voor haar. Hij luisterde aandachtig naar haar suggesties, terwijl zijn oortjes opgewonden draaiden, en zijn scherpe geest overuren draaide. Wat zou dit allemaal kunnen betekenen? "Niet goed.. Of niet van hier." Hij fluisterde het bijna, maar voelde het gewicht van zijn woorden. Hij wist dat hij dit niet zomaar kon zeggen, dat het een verschrikkelijke aantijging was richting Lilypool. Toch keek hij Tigerpaw verwachtend aan, wachtend op haar reactie.

De code was dus het enige wat zijn redenering nog in de weg stond. Copperpaw was niet dom, maar hij was soms ook wel erg letterlijk. Hij kende zelf niemand die de code zomaar had gebroken, behalve degenen in de verhalen van de elders. In die verhalen werden codebrekers altijd verbannen, of stierven ze door hun eigen slechte daden. Langzaam knikte de koperkleurige apprentice, wat teleurgesteld. Nu moest hij dat ook weer uit gaan zoeken, of er katten waren die zómaar de heilige code braken en ermee wegkwamen. "Dat is waar.. Lilypool lijkt me niet slecht." Gaf hij zachtjes toe, peinzend over alles wat hij wist van Lilypool en haar kinderen. Hij trok zijn blik weg van Tigerpaw en begon weer te lopen, zonder om te kijken of ze hem volgde.

Even kneep hij zijn ogen wantrouwig samen. Zij het aan Mellowpaw vragen? Hij keek om naar Tigerpaw, die hem op een langzamere voet volgde. Wat zou zij daar aan hebben, waarom zou ze hem helpen. Maar toch, het kon niet kwaad als zij hem zou helpen. "Doe dat, en vertel me wat ze zegt.. alsjeblieft." Voegde hij er na een korte stile aan toe. "Dan ga ik weer." Verkondigde hij toen plotseling, terwijl hij zich omdraaide, terug naar het kamp. Zonder nog een woord van groet liep hij ervandoor, Tigerpaw alleen achterlatend.

[topic uit]