I'm a good actress

Het zonnetje begon te schijnen door het bladerdek heen. Newleaf was aangebroken en het was een stuk minder koud in de nursery dan voorheen, al had Heartkit daar toen niet te veel van meegekregen omdat ze nog zo jong was. Nu was ze al wel wat ouder en haar gedachten, gevoelens en zintuigen begonnen zich sterk te ontwikkelen. Ze had de afwezigheid van haar moeder en haar vader al snel opgemerkt en hoewel ze zich daar eerst vragen bij had gesteld, was het haar vrij duidelijk geworden dat haar moeder niet gezond meer was. Het irriteerde haar dat haar vader nog niet één keer de moeite had genomen om naar haar te komen kijken. Ze was zijn enige dochter en Heartkit was jaloers op de andere kittens, wiens vader hun wél gewoon kwam bezoeken. Ze had geen band met haar ouders op kunnen bouwen op die manier en wist dus ook niet wat ze echt miste, al kon ze daar wel een beeld bij vormen als ze de andere kittens zag. Ze had nog bij haar moeder kunnen drinken totdat ze ziek was geworden, dus qua prooi was ze niet meer afhankelijk van de andere queens, StarClan zij dank. Hoe minder ze met iedereen hier te maken moest hebben, hoe beter. Haar gedachten werden echter naar de achtergrond verdrongen toen ze een kat de nursery binnen zag komen en ze plakte de glimlach op haar snoet die dat ze altijd gebruikte om anderen om de tuin te leiden. Het werkte de vorige keer en het zou deze keer ook weer werken, daar was ze zeker van.

Nu ze een warrior was, was ze een stuk vrijer in alles. Toch hing er wel een domper op alles. Geen van haar beide ouders waren tenslotte bij haar ceremonie geweest. Een van de plekken waar ze voor haar gevoel toch een beetje aan alles kon ontsnappen was de nursery. Daar had ze de kittens waar ze op kon focussen, ook al waren het niet haar eigen. Ze wist maar al te goed dat nu ze een warrior was het reëel was dat ze in de toekomst haar eigen kittens zou hebben, maar daarvoor had ze eerst nog een andere stap te zetten. Ze was natuurlijk al even bewust van de katers in de clan, maar er was er toch een waar ze zich wel op haar gemak bij voelde. Alleen had ze geen idee of hij er hetzelfde over zou denken. Het was alleen niet iets waar ze zich nu te druk over moest maken. Ze schudde dan ook haar kop en stapte de nursery binnen. Ze liet haar blik over de kittens gaan en merkte Heartkit op. Ze wist dat de situatie voor de kitten niet makkelijk was. Ze stapte dan ook op de kitten af en glimlachte. ”Hey,” Het was alleen nog maar een begroeting, maar misschien was er iets dat de kitten wilde doen.

De poes glimlachte naar haar en Heartkit kon er geen neppe glimlach in ontwaren. Ze wist hoe de blik in iemands ogen was of de houding van iemand die niet graag om kittens heen was, maar ze had de poes al wel vaker gezien in de nursery. Als ze het zich goed kon herinneren, was de naam van de kattin Drizzlefall. Ze was nog maar net warrior geworden en Heartkit vroeg zich af of een kersverse warrior niks beter te doen had dan op haar luie reet te zitten in de nursery. ”Gefeliciteerd met uw nieuwe rang,” zei ze op een beleefde toon tegen de poes, een respectvol knikje gevend. Het was vooral door anderen te observeren dat ze wist hoe ze met katten die boven haar stonden om moest gaan, want van haar eigen zwakke moeder en zielige vader kon ze natuurlijk niet veel hulp en steun verwachten. ”Hebt u veel nieuwe taken erbij?” Het was wel zo netjes om zich voor de poes te interesseren, ook al kon het haar eigenlijk geen bal schelen hoe dat het leven van de kat er nu uitzag. Echt niet.