Once for Love [Closed]

"Je hebt mijn vertrouwen verraden, Icecream." Haar furie was gekoeld, maar dat had haar woede niet weggenomen. Haar zoon had een direct bevel genegeerd en haar gevangene bevrijdt. Rosepaw was ontsnapt, het was niemand gelukt de rogue nog te grijpen, haar voorsprong was te groot geweest. Crystalstar had Icecream een hele tijd laten wachten voordat ze hem een bezoek bracht. Eerst had ze met Carrioncough moeten spreken, en ervoor moeten zorgen dat twee helften van haar clan elkaar niet te lijf gingen over de zaak. Daarna had ze zich teruggetrokken om na te denken. Ze had moeten nadenken over wat ze tegen hem zou zeggen, wat ze met hem moest doen. "Ik beloofde dat ik degene zou doden die haar hielp te ontsnappen. Je zorgt ervoor dat ik zwak lijk." Hij zou weten dat ze hem niet ter dood zou veroordelen. Hij was haar zoon, de vader van haar apprentice en medicine cat, en haar laatste levende herinnering aan Creamyfrost. "Ik was van plan haar te sparen." Vervolgde de grijze leader bitter, terwijl ze op hem neerkeek in zijn nest. Ze had hem geen ruimte gegeven om te antwoorden, en hoopte maar voor hem dat hij haar niet in de rede zou vallen. "Die bloeddorstige honden zouden nooit hun zin hebben gekregen, maar ik moest laten zien dat mijn woord ernst betekend." Wie 'die bloeddorstige honden' waren, mocht Icecream zelf bedenken.

[Ice]

Met een hooghartige en kille blik in haar groene ogen keek ze op hem neer. Hij, die altijd haar loyale en lieve zoon was geweest, haar eerstgeborene. Nooit had Crystalstar kunnen verwachten dat híj haar zou verraden, en toch was dat hoe het gegaan was, en geen enkel excuus kon dat feit uitwissen. Ze hoorde wat hij zei, maar toch veranderde het weinig. Dit was precies het praatje dat ze verwacht had. "Het is niet aan jou om dit soort keuzes voor mij te maken." Siste ze, haar stem laag en duister als haar stemming. Niemand kon een beslissing voor haar maken. Ze was leader! Zij was degene die direct aan Starclan antwoordde, niet Icecream. "Zelfs als ik haar had laten doden, was het verraad geweest om dat tegen te houden. Je moet begrijpen dat ik niet alleen je moeder ben, Icecream." Ze rechtte haar schouders. "Ik ben Crystalstar, Riverclan's leader. Ik spreek met de stem van Starclan en Riverclan. Mijn wens is jouw bevel, en van al je clangenoten."

Er was weinig wat de leader van Riverclan ontging, en de verandering in zijn blik was geen uitzondering. Iets in Crystalstar schreeuwde dat ze terug moest krabbelen, hem om vergiffenis moest vragen. Raak je zoon niet kwijt, hij is één van de weinigen die van je zullen houden als je bruikbaarheid op is. Maar dat stukje van haar gedachten werd compleet overstemd door haar veel koppigere leidersmentaliteit, die haar vertelde dat ze het goed had gedaan, dat ze hem eindelijk het licht had laten zien, zelfs als ze hen beiden pijn had moeten doen om het te bereiken. "Goed." Mauwde ze enkel terug, toen ze tranen voelde branden in de hoeken van haar ogen. De zwakte van een moeder. Dacht ze resoluut, terwijl ze zich met een ruk van Icecream wegdraaide, zodat hij het niet zou zien. "Ik zal je straf bedenktijd geven. Totdat je genezen bent zal ik niks opleggen." Sprak ze richting de uitgang, voordat ze in beweging kwam, en verdween door die uitgang.

[Topic uit]