Stap voor stap, langzaam maar zeker, openden de bomen zich voor hem. De kater opende zijn kaken iets om de geur in zich op te nemen. Er waren hier... meer katten dan dat hij verwacht had. Langzaam kroop zijn mondhoek iets omhoog in een grimas, zijn interesse gevangen.
Rustig liet hij zijn grote lichaam door de dichte begroeiing heen glijden, zich afvragend waarom zoveel katten hier een huis gemaakt hadden. Wat was er bijzonder aan deze plek? Hij kwam bij een klein stroompje uit, waar hij soepel overheen sprong. Nadat hij de omgeving even gescanned had, liet hij zich zakken om rustig wat vocht naar binnen te drinken uit de heldere stroom.