|
|
| Chi 577 Actief "Wherever life plants you, bloom with grace."
| |
| Onderwerp: Standby zo 24 apr 2022 - 21:58 | |
| Ze had er vandaag een succesvolle jacht opztten. Ze was er al vroeg opuit gegaan om haar bijdrage aan de Clan te doen, en had zich nu met een kleine muis aan de kamprand neergezet. De zon begon al te dalen en omhulde haar omgeving in een goudoranje gloed. Bijna de kleur van haar vacht. Haar amberkleurige blik scande de katten die zich in het kamp bevonden. Liondance was zich er pijnlijk van bewust hoeveel veranderingen er hadden plaatsgevonden afgelopen manen. Maar ze had zich er bij neergelegd. Er was toch niks wat ze er aan kon veranderen. Een zachte zucht rolde over haar lippen terwijl ze zich voorover bukte om een hap van de muis te pakken. Het vlees was lichtelijk taai, maar het was goed genoeg. Plots rook ze een bekende geur door dat van haar prooi heen en keek ze abrupt op. "Eveningstar!" miauwde ze. Ze schrok zelf een beetje van haar enthousiasme. Haar blik viel op de grijswitte kattin en een kleine glimlach spreidde op haar gezicht. Evening was een van de weinigen die haar nog oprecht konden laten lachen.
+ evening first
|
| | | Julia 1301 Actief A tart temper never mellows with age, and a sharp tongue is the only edged tool that grows keener with constant use.
| |
| Onderwerp: Re: Standby di 26 apr 2022 - 11:51 | |
| Ze was veranderd de afgelopen tijd. Haar trauma’s had ze nooit verwerkt en ze had dat nooit een probleem gevonden. Totdat het echt een probleem was gaan worden om te slapen. Ze had sowieso nooit veel geslapen, dat vond ze zonde van de tijd. Ze had wel wat beters te doen. Alleen nu sliep ze echt heel erg weinig, door de nachtmerries. Door haar kopzorgen. Door het voorbereiden op iets, waarvan ze niet zeker wist waar ze zich nu eigenlijk op aan het voorbereiden was. Het was allemaal enorm dubbel, het hield haar bezig. Dus was ze ergens wel blij om Liondance te zien. Haar voormalig apprentice had een speciaal plekje in haar hart. Al kon ze koppig zijn, dat was zijzelf ook. Toch was ze stiekem gek op haar. Voelde ze als een dochter voor haar. Als ze al wist hoe dat ongeveer moest voelen, want bij haar eigen kinderen vond ze dat maar knaplastig. Er gleed een klein glimlachje rond haar lippen toen de jonge kattin haar begroette. “Liondance.” Groette ze haar terug. “Succesvolle jacht gehad zo te zien?” Ze kon er niks aan doen dat haar stem een beetje vermoeid klonk. |
| | | Chi 577 Actief "Wherever life plants you, bloom with grace."
| |
| Onderwerp: Re: Standby za 7 mei 2022 - 21:17 | |
| Om de een of de andere reden vond ze het altijd fijn om de kattin te zien. En Lion was niet iemand die zich echt hechtte aan het gezelschap van anderen. Ze kon het prima op zichzelf vinden. Maar Evening maakte het toch altijd net iets leuker, aangenamer. De glimlach werd terug gekaatst, echter klonk de grijs-witte kattin minder enthousiast dan Lion was geweest. De vraag die haar gesteld werd zorgde ervoor dat ze even grijnsde. "Altijd he," miauwde ze. "Mij zal je nooit met lege poten zien terugkomen." probeerde ze te grappen, terugdenkende aan de tijd dat Eveningstar nog met -glow werd aangesproken en ze de veel te streverige Lion de kneepjes van het vak moest leren. Lion was niet snel content, dat was iets. "We moeten dringend nog eens samen gaan jagen." vervolgde ze. "Of heb je geen tijd voor je voormalige apprenice?" voegde ze er aan toe, haar wenkbrauw even optrekkende en de ander een plagende blik gunnende.
|
| | | Julia 1301 Actief A tart temper never mellows with age, and a sharp tongue is the only edged tool that grows keener with constant use.
| |
| Onderwerp: Re: Standby ma 16 mei 2022 - 16:39 | |
| De reactie van Liondance liet haar nog wat meer ontspannen. Ze hoefde de schijn niet op te houden, niet bij haar. Dus werd de vermoeidheid in haar houding ook wat meer zichtbaar. Toen ze rustig knikte. “Dat is waar, jij bent altijd al ijverig geweest.” Beaamde ze toen. Ze trok verrast met haar snorharen toen Liondance zei dat ze binnenkort eens moesten gaan jagen. Eigenlijk wist ze zelf ook niet zo goed waarom ze er verrast door was. Zo raar was het voorstel van haar voormalig apprentice niet. Misschien verwachte ze gewoon bij voorbaat al dat anderen haar gezelschap niet als eerste kozen. “Tijd is een begrip die zelf in te vullen valt, het is maar waar je tijd voor maakt. Ik wil best weer eens samen jagen lijkt me leuk.” De woorden die over haar lippen gleden klonken ook vreemd, maar terwijl ze het zei, wist ze dat ze het meende. Het leek haar echt leuk. Opnieuw was ze verrast, maar die keer door haarzelf. Dat ze oprecht ergens zin in had. |
| | | | Onderwerp: Re: Standby | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
|