[FINISHED] The king and his men stole a queen from her bed

Het katertje lag lekker dicht tegen zijn moeder aan toen hij opeens beweging naast zich voelde. Hij lag in een rijtje met zijn siblings allemaal netjes naast elkaar, maar omdat sommigen van hun wel eens op excursie wilden gaan, lagen ze niet altijd in dezelfde volgorde. Hij lag vaak tussen Sorrelkit en Pinekit in, maar nu lag hij toevallig naast Thornkit. En daar kwam dan ook de beweging vandaan. Oakkit draaide zijn kopje en knipperde eens met zijn oortjes, waarna hij zachtjes zijn neusje tegen de wang van zijn broertje aanduwde om te laten weten dat hij wakker was. ”Thoo,” deed hij vervolgens een poging om de naam van de kitten uit te spreken, maar dat ging nog niet zo fantastisch. Het waren ook voornamelijk de klanken van zijn moeder die hij over probeerde te nemen als ze iets tegen hun zei, maar tussen iets nadoen en het goed uitspreken zat natuurlijk wel een verschil.

Hij had echt een heerlijk dutje gedaan. Het beste was nog wel dat hij ook heerlijk gedroomd had. In zijn droom was hij een deputy die zijn Clan beschermde! Thornkit was al weer vergeten waarvoor en waarom, maar goed, het was vermakelijk geweest. Het katertje gaapte even, maar echt tijd om wakker te worden kreeg hij niet. Thornkit kreeg een neusje van Oakkit tegen zijn wang gedrukt. 'Thoo,' deed zijn broer als poging om zijn naam uit te spreken. "Oap" piepte Thornkit terug. Oap klonk veel leuker dan Oak! Het zwart witte katertje ging languit op zijn zij liggen en duwde zo met zijn pootjes speels tegen zijn broertje aan. Toen een paar van zijn siblings op excursie waren geweest, had hij ontdekt dat languit op je zij liggen best lekker sliep. Vooral als je lui was. Het katertje porde een paar keer speels tegen de zijkant van zijn broertje. Wat wil je doen, broederlief?

Een kleine glimlach speelde om zijn lippen toen zijn broertje ook een poging deed om zijn naam uit te spreken. Het leek erop dat ze beiden nog veel moesten oefenen, maar dat was ook niet zo gek. Ze waren immers nog maar twee weken geleden op wereld gezet en hun zintuigen hadden nog volop de kans nodig om zich te ontwikkelen. Oakkit grinnikte toen Thornkit zijn pootjes zachtjes tegen hem aanduwde, waarbij hij op zijn beurt ook speels met zijn pootjes terugduwde tegen Thornkit. Hij kopieerde de houding van zijn broer waarbij hij ook languit op zijn zij ging liggen en merkte op dat dat best wel lekker lag. Nu kon hij zijn blik ook volledig op Thornkit richten en met zijn pootje ging hij naar het snoetje van Thornkit toe zodat hij de kater speels een por tegen zijn wang kon geven. Dit was leuk!

Thornkit wist dat hij zijn broers naam niet helemaal perfect had uitgesproken, maar was zeker van plan om Oap te onthouden. Het klonk best wel leuk als je het hem vroeg. Hij giechelde zachtjes toen Oakkit hem nadeed. Nu kon hij recht in de ogen van zijn broertje kijken. Oakkits ogen leken heel erg op die van hem! Wat leuk! Zijn broer gaf hem een por tegen zijn wang waardoor Thornkit giechelde. Nu was het zijn beurt hoor! De zwart witte kitten tilde zijn poot op en tikte zijn broer voorzichtig midden in zijn gezicht. Poef, gezicht weg! Thornkit giechelde nog harder. "So mwooi Oap!" piepte hij met een grijns.

Oakkit giechelde toen zijn broertje zijn eigen pootje optilde en hem in het midden van zijn gezicht legde. Thornkit gaf aan dat er mooi uitzag en speels duwde Oakkit met zijn eigen pootje die van Thornkit weg. ”Nwiet,” piepte hij toen. Met zijn kleine klauwtjes schraapte hij wat mos weg van hun nestje en dat kleine beetje mos legde hij op de wang van Thornkit. Het was maar een heel klein stukje, wat nog niet eens een kwart van de wang van Thornkit bedekte, maar Oakkit vond het al wel een hele prestatie van zichzelf. ”Mwooi!” piepte hij toen tevreden, waarna hij speels giechelde. Als Thornkit hem mooi kon maken, dan kon hij dat ook bij zijn broertje!

Thornkit had de grootste plezier, maar natuurlijk maakte Oakkit hem ook extra mooi door mos op zijn wang te plakken. Hmm, ja maar zo kan het echt niet hoor. Ook Thornkit pakte een klein beetje mos en plakte het tussen Oakkits ogen in. De zwart witte kitten deed zijn best om niet hard te lachen. Het stond zijn broer geweldig. "Ikke e jij mwooi," greens het katertje. Ze waren artiesten! Wil je iets speciaal? Of misschien een snorretje? Kom naar Thorn en Oap modespecialisten. Maar misschien was er nog iets leukers... Thornkit keek zijn broer ondeugend aan waarna hij een klein stukje mos pakte en hem naar zijn broertje gooide. Echt gooien was het niet, want het vloog maar een centimeter vooruit, maar voor de zwart witte kater was het al ver zat.

Oakkit piepte toen dat Thornkit wat mos tussen zijn ogen duwde. Het mos bleef plakken tussen zijn ogen en kriebelde toen dat het naar beneden viel, op zijn neusje. ”Wij hee mwooi,” beaamde hij met een knikje. Hij had geen idee hoe dat hij er uit moest zien, maar het kon in elk geval niet goed zijn. Hij giechelde toen dat Thornkit weer wat mos naar hem probeerde te gooien, al was dat nog vrij krachtig uitgedrukt. Het stukje mos belandde nauwelijks in de buurt van Oakkit en de kitten giechelde opnieuw. "Wa dat?” vroeg hij giechelend aan zijn broertje. Dat was echt wel zielig, hoor! Hij zou wel eens laten zien hoe dat het gedaan werd! En hij pakte ook een stukje mos, waarna hij het naar Thornkit smeet. Ook al was smijten weer een te krachtig woord, maar Oakkit vond het goed genoeg.

Oh wat werd hij toch vrolijk toen Oap beaamde dat ze nu allebei mooi waren. Waar hen tweeën veel lol hadden, zouden sommige queens waarschijnlijk denken dat ze gek waren. Voor hen was dit een enorm grappig 'avontuurtje' binnen het nest terwijl anderen gewoon een paar katertjes zagen die mos aan elkaars gezichten plakten. Helaas kwam zijn mos niet echt vooruit, maar die van zijn broertje ook niet. Thornkit giechelde. "Wa dat?" aapte hij zijn broertje na. Het mos was wel iets verder gekomen, maar niet ver genoeg. De zwart witte kitten gaf zijn broer een speelse, maar zachte, por tegen zijn buikje. Hoe dom het ook was, hoe dom het er ook uitzag, de twee leken zeker lol te hebben. Oh wat waren ze toch nog onschuldig en dom...

Oakkit giechelde lichtjes toen dat Thornkit hem na-aapte. Hij was niet het soort kitten dat boos zou worden omdat zijn broertje hem plaagde. Hij had het immers zelf opgezocht door eerst zijn opmerking te maken, dus hij kon het wel hebben. De por tegen zijn buikje kwam onverwacht, maar Thornkit deed het niet hard dus het deed geen zeer. ”Thoooo,” zei hij op een luide, overdreven toon en hij giechelde, waarna hij zich tegen zijn broertje liet zakken en zijn pootjes als in een soort van knuffel om de kitten heen legde. Hij snorde terwijl hij zijn wang tegen dat van zijn broertje duwde en trok zijn pootjes tevreden wat in. Zijn ogen begonnen zwaar aan te voelen, maar alsnog deed de kitten moeite om wakker te blijven. Het was alleen niet zo gemakkelijk, zeker niet voor een jonge kitten van maar twee weken oud.

Alsof zijn broertje zijn gedachten kon lezen, gaf hij aan dat hij moe was. Oakkit wilde antwoorden, maar op dat moment openden zijn bek zich in een gaap en Oakkit wiebelde met zijn oortjes terwijl er traantjes in zijn oogjes verschenen. Hij smakte wat met zijn lippen nadat hij klaar was met gapen en giechelde. ”Ik oowk,” piepte hij, zijn wang nestelend tegen dat van Thornkit. Hij genoot van de warmte die dat de kitten met zich meebracht en hij kon zijn ogen niet meer openhouden. ”Twusten, Thoo,” zei hij op een zachte, slaperige toon, waarna hij toegaf aan zijn slaperigheid en de wereld één moment later zwart werd. De warmte van zijn broer zorgde er echter voor dat hij lekker diep kon slapen en een tevreden glimlach plantte zich om zijn lippen in zijn slaap. Ja, dit was goed zo.

Zijn broer leek ook moe te zijn en dat kon Thornkit wel begrijpen. Ze waren jong en nog niet veel op reis geweest. De spieren en energie moesten nog komen, maar dat zou wel lukken. Ooit zouden ze samen het kamp onveilig maken. "Twusten Oap." gaapte de zwart witte kitten naar zijn broertje. Hij kroop nog iets meer richting zijn sibling waarna hij knuffelend zijn ogen sloot en in slaap viel met een klein glimlachje terwijl een prachtige droom ontstond.