Branch lag verveeld in zijn nest, hij was al paar dagen geleden elder geworden en hierna toe verhuisd, maar verveelde zich al kapot in de eldersden. Af en toe komt er weleens een apprentice langs om de nesten te verwijderen of tekens uit de vachten halen. Maar zelf zit die nog vol met energie, alleen kan die nergens kwijt. Paar maanden geleden was het nog een mooie toekomst voor hem weggelegd, maar door die stomme boom is de toekomst voor hem weggevaagd in 1 keer. Hij had het wel geaccepteerd maar stiekem was er wel hoop op goed herstel. De jonge kater zag beweging in de ingang van de den en er kwam plotseling een welbekende geur op hem af, ze vroeg of zij hem kon helpen op een zachte stem. Sommige katten hebben nog steeds medelijden met hem, maar dat zet hij snel uit hun hoofd. Door zijn doorzettingsvermogen leeft die nog steeds en blijft ook sterk voelen. "Je hoeft geen medelijden met mij te hebben hoor, de grote boom heeft mijn toekomst verpest en daar moet ik mee leven. Maar ik ga verder, wat er ook op mijn pad stond." Kopschuddend stond die voorzichtig op uit zijn nest, het nest was aan vervanging toe dacht hij. "Mijn nest is wel aan vervanging toe, het prikt ook heel erg. Hoe vergaat het met je training?" Ondertussen nam Branchpoint plaats naast zijn nest zodat de apprentice het nest kon verschonen.