cruel gods, tempting demons and ethereal angels

a wolf draped
in the finest jewels

Haar plekje in het donkerste stuk van het woud was een soort ontmoetingsplek geworden voor leaders van verschillende clans. Zowel Settleddust, nu Settledstar als Eveningstar waren bij haar langsgekomen. Ergens voelde het alsof ze nu dat ze dood was meer met haar leven bereikt had als toen ze nog leefde en misschien was dat ook wel zo. Ze had zat dingen bereikt voordat ze overleed, maar elke minuut die ze hier zat was een minuut extra waarin ze andere dingen bedacht. Haar ijzige ogen gleden over de hoge bomen die om haar heen stonden en het duister nog angstaanjagender maakte, al was ze gewend aan het duister.

"Eveningstar," snorde ze zachtjes toen de thunderclan leader ontwaakte en de flame point liep langzaam naar haar toe. Er lag een warmte in haar toon die daar eerder niet was geweest toen de shadowclan leader was gekomen. Een kleine glimlach sierde haar snuitje terwijl ze haar aankeek en op een voslengte afstand van haar bleef staan. "Welkom terug."

baring bloodstained teeth

MONTY

Ze was gaan slapen. Niet dat ze überhaupt had gedacht dat haar nacht rustig zou verlopen. Nachtmerries waren weer regelmatig aanwezig. Elke nacht wel. Het was niet meer de vraag of ze een nachtmerrie kreeg, maar om welk tijdstip. Soms maakte ze daarom nog maar een avond of nachtwandeling en de andere keer was ze voor de zon op was al uit de veren. Niet goed voor haar nachtrust, ze was daarom inmiddels ook chronisch moe. Dat kon ook niet anders. Het maakte haar sneller op haar teentjes getrapt, ze kon veel minder hebben. Ook deze nacht zou haar weer niet veel rust brengen. Uit StarClan of Dark Forest, kwam ze sowieso altijd moe terug. Ze merkte direct dat Dark Forest haar omsloot. De kille wind greep haar vacht toen ze haar felgele ogen opende. Voor haar stond Newtspark. “Newtspark.” Groette ze haar terug, met een afwachtende ondertoon in haar stem. Ze wist dat ze haar niet voor niks naar Dark Forest had gehaald. Er was altijd een reden, altijd.