Freedje
74
Actief
| |
|  Onderwerp: It gives me the shivers  di 19 apr 2022 - 13:02 | |
| Foxpaw had al veel verhalen gehoord over the Owltree. Dat apprentices er uit moesten kijken omdat een uil anders naar beneden zou komen en hun mee zou nemen naar hun nest. Dat de uil eens in de zo veel tijd over het kamp vloog en stoute kittens uit hun nest zou pikken als ze niet oppasten. Foxpaw was nooit echt gevoelig geweest voor dat soort verhaaltjes. Ze was eerder iemand die het gevaar opzocht dan weg zou gaan. Niet omdat ze echt dapper was of iets dergelijks, maar gewoon omdat ze zich soms zo leeg voelde vanbinnen dat het haar weinig kon schelen wat er om haar heen gebeurde. Ze wist dat ze een probleem had en dat ze er waarschijnlijk met iemand over zou moeten praten, maar er was geen enkele kat waardig genoeg voor haar om het daarover te hebben. En dat maakte dingen lastig, zowel voor zichzelf als voor haar Clan. Haar kristalblauwe ogen dwaalden naar boven, naar de boom waar de uil moest zitten. Ze zag niks. Natuurlijk zag ze niks. De schaduwen vielen onheilspellend over dit deel van het territorium heen en het was er muisstil. Toch was Foxpaw niet bang. Nee, ze vond zelfs een soort troost in de leegte en de onheilspellende duisternis. Het deed haar een beetje denken aan hoe haar eigen stormachtige gevoelens waren. Net zoals geen kat dit deel van het territorium ooit begrijpen, zouden ze dat van haar gevoelens ook nooit kunnen.
@Ardentheart |
|
