It's good to be here with ya

Hij tikte wat ongeduldig met zijn staart tegen de grond. Iets waar hij vrijwel meteen mee stopte zodra hij het doorhad. Hij zat te wachten tot er een besluit genomen zou worden voor wat ze zouden gaan doen. Er zou waarschijnlijk geen andere manier zijn dan om te gaan graven, maar ze moesten natuurlijk er wel zeker van zijn dat de sneeuw niet nog verder het kamp in zou vallen terwijl ze dat deden en iemand daardoor eronder bedolven zou raken. Toch beviel het wachten hem maar niks, hij wilde iets gaan doen, iets zodat hij zich niet zo nutteloos zou voelen.

[Thawrage]

It's good to be here with ya Sandpaw_sign

Thawrage zwiepte met zijn staart. Het moment van actie begon dichterbij te komen, gelukkig. Hij wist echter ook wel dat ze de juiste keuze moesten maken omdat er anders gevaarlijke gevolgen aan zouden zitten, maar dat wilde daarom niet zeggen dat hij het wachten beu begon te worden. Een blik naar rechts vertelde hem dat hij niet de enige was die zich zo voelde: zijn goudkleurige blik bleef hangen op Sandpaw, de zoon van Amberstorm en Wolfstar. Hij had het niet bepaald met zijn ouders getroffen, maar Thawrage was niet de zielige die hem daar verantwoordelijk voor ging houden. Zijn ouders trokken ook op niks en hij vond van zichzelf dat hij een prima kat was geworden. Afkomst zei dikwijls niet veel. Thawrage liep naar de kater toe en ging naast hem zitten. ”Geduld, Sandpaw,” bromde hij kil naar de apprentice. ”Het zal nu niet meer lang duren eer dat we iets mogen doen.”