Ivypaw was eigenlijk veel dapperder dan ze zichzelf gaf. Ze hield van de vrijheid die apprentice zijn haar gaf. Niet de hele dag haar bikkelde siblings om haar heen. Ze fleurde helemaal op als ze alleen in het woud was. Ze had ook vrij snel haar eerste prooien gevangen. De dieren om haar heen volgen, voelde gewoon als een tweede natuur. Ze rook nu een vreemde geur, iets wat ook een beetje afkwam van Shadowclan territorium, maar dan veel minder sterk. En voor ze het wist, stond ze in de buurt van een grote bult stenen. Oh ja, natuurlijk, de
snakerocks. Slangen, kikkers. Heel veel verschillend waren ze niet, toch? Hoe kon ze zo dom zijn, pfft.
& Fennel eerst 
Onderwerp: Hero of the zeroes 
zo 24 apr 2022 - 19:30