Sailors fighting in the dance hall

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower wist even niet meer wat ze met hem moest. De aanrakingen, de woordjes, de lieve aanbiedingen om nog voor haar te zorgen. Ze lachte plezierig en drukte een poot tegen zijn wang aan om hem van haar af te duwen. ‘‘Je neemt gentleman zijn wel erg letterlijk, Hawk,’’ mijmerde ze zoetjes naar hem. ‘‘Maar ik denk dat ik maar eens moet gaan.’’ Dat hart van haar moest echt eventjes rustig aan gaan kloppen. Haar hele lichaam voelde nog een beetje aan als pudding, maar ze hoefde geen knuffels en naast elkaar in slaap vallen. ‘‘Ik heb al zoveel risico genomen om op WindClan territorium te zijn,’’ legde ze vervolgens uit. Ja, praktische, goede reden toch? Dit was niet wegrennen omdat ze even niet haar gedachten op één rijtje kreeg. Ze wilde niet toegeven dat ze zich ongemakkelijk begon te voelen, dat zeurende stemmetje achterin haar kop die haar gek wilde maken. Hoe kon je?}